موشک بهینه سازى شده سجیل 2 با موفقیت پرتاب شد

به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری برنا به نقل از اداره کل تبلیغات دفاعی وزارت دفاع، موشک بهینه شده سجیل2 با حضور وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با رمز "الله اکبر" و با موفقیت کامل پرتاب و به هدف تعیین شده اصابت کرد.
سردار "احمد وحیدی" وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح قبل از پرتاب موشک بهینه شده سجیل 2 بیان داشت : ویژگی بسیار مهم در موشک بهینه شده سجیل2 نسبت به نسلهای قبلی، با توجه به سرعت ورود به جو و سرعت بسیار بالا در هنگام اصابت به زمین و استفاده از پوششهای ضد راداری، انهدام آن توسط موشکهای ضدموشک امکانپذیر نمیباشد.
وی افزود: تست موشکی را که امروز شاهد آن هستیم، حلقهای از زنجیره توان و قدرت دفاعی کشورمان است که در راستای افزایش قدرت بازدارندگی نیروهای مسلح پرافتخار جمهوری اسلامی ایران میباشد.
وزیر دفاع با اشاره به بومی بودن این موشک خاطر نشان کرد: موشک سجیل 2 که به دست متخصصان، دانشمندان و پژوهشگران پرافتخار صنعت دفاعی طراحی و ساخته شده است، یک مرحله بهینه شده سجیل 2 است که زمان پرتاب را بسیار کاهش میدهد و این ویژگیها یک نقطه مهم در افزایش قدرت بازدارندگی تلقی میشود.
سردار احمد وحیدی در ادامه گفت: این موشک با داشتن سوخت جامد مرکب یک موشک دو مرحلهای با قدرت مانور و توانمندیهای بسیار عالی است که میتواند در قدرت تاکتیکی و تکنیکی نیروهای مسلح ما تحول بسیار عمدهای محسوب شود، دقت فوقالعاده و بسیار بالا از دیگر ویژگیهای این موشک بشمار میرود.
وی درباره ویژگی های این موشک اظهار داشت: از ویژگی دیگر موشک بهینه شده سجیل 2 و سیستم پرتاب آن، سرعت عمل بسیار بالا برای استقرار، پرتاب و خروج از محل پرتاب میباشد، کلیه مراحل طراحی و ساخت این موشک و سکوی پرتاب آن توسط محققین و متخصصیان سازمان هوافضای وزارت دفاع طراحی و ساخته شده است.
وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، افزود: پرتاب موشک بهینه شده سجیل 2 در چارچوب دکترین دفاعی و فعالیتهای متعارف موشکی جمهوری اسلامی ایران صورت گرفته است. توان موشکی جمهوری اسلامی ایران صرفاً دفاعی و در خدمت صلح، ثبات و آرامش منطقه است و علیه هیچ کشوری بکار گرفته نخواهد شد.
سردار وحیدی در پایان، اظهار داشت: لازم میدانم این موفقیت بزرگ را به محضر مبارک فرمانده معظم کل قوا، ملت شریف و بزرگوار ایران و نیروهای مسلح و مدیران، کارکنان و متخصصان زبده و افتخار آفرین وزارت دفاع تبریک و تهنیت عرض نمایم.
ویژگی بسیار مهم در موشک بهینه شده سجیل2 نسبت به نسلهای قبلی این است که با توجه به سرعت ورود به جو و سرعت بسیار بالا در هنگام اصابت به زمین و استفاده از پوششهای ضد راداری، انهدام آن توسط موشکهای ضدموشک امکانپذیر نمیباشد.
همچنین زمان پرتاب را بسیار کاهش داده شده که نقش مهمی در افزایش بازدارندگی دارد. از ذیگر ویژگی موشک سجیل 2 و سیستم پرتاب آن سرعت عمل بسیار بالا برای استقرار، پرتاب و خروج است.

مقامات فدرال آمریکا سرگرم تحقیق از پرونده ای هستند که موضوع آن انتقال غیر قانونی دو هلی کوپتر با فناوری بالا از آمریکا به ایران است .
به گزارش عصر ایران و به نقل از خبرگزاری یونایتد پرس ، روزنامه " دالاس مورنینگ نیوز" ، چاپ تگراس آمریکا ، روز یکشنبه در گزارشی در این باره نوشت  که مأموران فدرال آمریکا سرگرم تحقیق از  دلالان مظنون ایتالیایی هستند که به گمان مقامات فدرال آمریکا  در تلاش بوده اند بر خلاف مقررات بازرگانی آمریکا یک فروند هلیکوپتر ساخت آمریکا را که بیش از یک سال پیش برای حمل به ایران خریده بودند به ایران تحویل بدهند. آن هلیکوپتر از آن زمان تا کنون در تگزاس تحت توقیف بوده است.
ماموران تحقیق فدرال  آمریکا به این روزنامه آمریکایی گفته اند که آنها به  یک  شرکت ایتالیائی مظنون هستند چرا که از نظر آنها ممکن است این شرکت  قبلاً نیز دو فروند هیلکوپتر آمریکائی به ایران حمل کرده باشد و در نظر داشته این هلیکوپتر جدید را نیز بر خلاف مقررات تحریمی آمریکا به  ایران بفرستد .
مدارک نشان می‌دهد که هلیکوپترهای مورد بحث از یک شرکت مکزیکی خریداری شده و قرار بوده از طریق تگزاس به ایتالیا حمل شود تا از آنجا به مقصد ایران فرستاده شود.
هلیکوپتر توقیف شده که هشت میلیون دلار ارزش دارد و گفته می شود که یکی از آن هلیکوپترها به دستگاه دید شبانه و فناوری " اتوپایلوت "مجهز بوده که به موجب قوانین آمریکا صدور چنین هلی کوپتری با این سطح از فناوری به ایران ممنوع می باشد . این نوع هلیکوپتر در آمریکا برای مصارف غیرنظامی به کار می رود.
مقامات فدرال آمریکا گفته اند  تا زمان تکمیل شدن تحقیقات تیم بازرسی ، این هلی کوپتر توقیف شده  در یک آشیانه در شهر آرلینگتون تگزاس نگاهداری می شود .
ماموران تحقیق پرونده ، هنوز شواهدی مبنی بر دست داشتن شهروندی آمریکایی در این معامله غیر قانونی ندارند  و از این حیث هنوز علیه هیچ  شهروند آمریکایی اقامه دعوا نشده است

خبرگزاری «ریا نووستی»/ ایران بزودی چند نوع جدید سلاح موشکی را خواهد آزمود، این مطلب را رادیو "صدای روسیه"  به نقل از "احمد وحیدی" وزیر دفاع ایران اطلاع داد.
به گفته وی، هم اکنون چند پروژه در مرحله پایانی قرار دارند و آخرین مراحل تست را می گذرانند. در عین حال وی درباره ویژگی های این موشک های جدید ایرانی اطلاعی نداد.
ایران در حال حاضر دارای موشک های کوتاهبرد "تندر"، "فتح 110" و "زلزال"، موشک های میانبرد "شهاب 1"، "شهاب 2" و نیز موشک های بالستیکی "شهاب 3" و "سجیل" می باشد که این دو موشک، هم اکنون قویترین موشکهای ایران هستند. برد عمل دو موشک یاد شده بیش از 2 هزار کیلومتر است و این بدین معناست که پایگاه های آمریکایی در منطقه و نیز تمامی خاک اسرائیل در شعاع عمل آنها قرار دارد.

رییس‌جمهور ونزوئلا گفت که کشورش هزاران فروند موشک ساخت روسیه و راکت‌انداز را به عنوان بخشی از تدارکات نظامی دولتش برای درگیری مسلحانه احتمالی با کلمبیا تحویل گرفته است.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، هوگو چاوز، رییس‌جمهور ونزوئلا، در یک سخنرانی تلویزیونی گفت: آنها (کلمبیا) در حال تدارک جنگ علیه ما هستند. آمادگی برای جنگ یکی از بهترین راه‌های خنثی سازی این تهدید است.
به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، کلمبیا و واشنگتن هر دو هر گونه طرح برای حمله به ونزوئلا را رد کرده‌اند ولی چاوز می‌گوید، آنها در حال توطئه چینی مشترک برای حمله نظامی علیه ونزوئلا هستند.
چاوز می‌گوید، دولت وی به عنوان اقدامی احتیاطی درصدد بدست آوردن سلاح‌های بیشتر است.
رییس جمهور ونزوئلا خاطرنشان کرد: هزاران فروند موشک در راه ونزوئلا است.
وی که سابقا چترباز ارتش بوده به نوع موشک‌ها اشاره نکرد و اظهار داشت: زرادخانه‌ رو به رشد ونزوئلا شامل موشک‌های زمین به هوا Igla-1‌s ساخت روسیه و آر.پی‌.جی است.
چاوز معتقد است که توافق میان بوگوتا و واشنگتن به آمریکا اجازه می‌دهد حضور خود را در هفت پایگاه ارتش کلمبیا که برای امنیت ونزوئلا تهدید محسوب می‌شود، افزایش دهد.
کلمبیا می‌گوید، این توافق تنها برای کمک به نبرد علیه مواد مخدر و شورشیان در خاک این کشور است.
ونزوئلا از سال ‌2005 تاکنون بیش از چهار میلیارد دلار سلاح از روسیه خریداری کرده است که شامل ‌24 فروند جنگنده‌ سوخو، دهها هلی کوپتر جنگی، ‌100 هزار کلاشینکف می‌شوند.
در ماه سپتامبر روسیه ‌2/2 میلیارد دلار به ونزوئلا اعتبار وام داد تا این کشور سلاح‌های بیشتری از روسیه بخرد.

ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا که مقر آن در منامه است؛ در بیانیه ای اضافه کرد: 10 نفر از ملوانان ناوچه آمریکایی اقدام به انتقال 55 گالن آب شرب به کشتی ایرانی کردند.

خبرگزاری «ریا نووستی»/ "پاول کوراچنکو" رئیس ستاد و معاون اول رئیس دفاع ضدهوایی نیروی هوایی فدراسیون روسیه روز شنبه اعلام کرد که مسکو موثرترین دفاع ضدهوایی را به نسبت سایر شهرهای روسیه دارد و جدیدترین مجموعه های راداری و سیستم های رهگیری از آسمان پایتخت دفاع می کنند.
وی در مصاحبه ای با رادیو "اکو مسکو" گفت: "نیروها و تجهیزات دفاع ضدموشکی به نسبت سایر شهرها و نقاط مسکونی کشور، دفاعی موثرتر و مطمئن تر از مسکو دارند".
به گفته وی، این سیستم دفاعی تکامل خواهد یافت و اظهار داشت که اکنون جدیدترین مجموعه های دفاعی، از جمله اس-300 از مسکو محافظت می کنند، سال آینده سیستم های اس-400 نیز افزوده می شوند، سیستم های اس-500 نیز در حال ساخت هستند.
این مقام نظامی خاطر شان نمود که نیروهای رادیوتکنیک نیروی هوایی روسیه از نظر کمی و کیفی از توان کافی برای انجام وظایف محوله برخوردارند

در پی پایان جنگ جهانی دوم و تشکیل دولت های دست نشانده شوروی در اروپای شرقی ، این دولتها اقدام به توسعه صنعت هوانوردی خود به منظور ارائه نمایشی از پیشرفت و ترقی ، علیرغم کمبودها و نارسایی های فراوان اجتماعی و اقتصادی داخلی این کشورها- نمودند. یوگوسلاوی نیز نه تنها از این قاعده مستثنی نبود، بلکه در طی این سالها ، موفق تر از سایر کشورهای اروپای شرقی اقدام به طراحی و ساخت چندین هواپیمای رزمی درجه دو نمود.
در نخستین سالهای دهه 80 میلادی (60 شمسی) و همزمان با آغاز مشکلات داخلی اجتماعی و سیاسی در این کشور،که در دهه بعد به فروپاشی و تجزیه آن انجامید ، دولت یوگسلاوی برنامه جاه طلبانه ای را آغاز کرد.طراحی یک هواپیمای رزمی درجه یک با معیارهای جهانی.این هواپیما که « نووی آویون » (Novi Avion) یا «هواپیمای نو» نامیده می شد،بزرگترین و بلند پروازانه ترین برنامه در میان کشورهای اروپای شرقی تا کنون بوده است.برنامه ای که با فروپاشی یوگوسلاوی به فراموشی سپرده شد.
دراین گزارش به داستان کوتاه این هواپیمای نو ، از آغاز تا انجام نافرجام آن می پردازیم.

زمینه تاریخی

در سال 1990 و همزمان با اوجگیری بحران داخلی یوگوسلاوی،تصاویری از ماکت یک هواپیمای جدید با نشان نیروی هوایی این کشور در نشریات هوافضای غرب منتشر شد.این هواپیمای کوچک یک موتوره شباهت عجیبی به جنگنده رافال فرانسه داشت که از خاستگاه و میراث فنی آن خبر می داد.با اینکه این هواپیما در آن زمان هنوز فاصله ای طولانی با پرواز داشت، با اینحال برنامه آن یک دهه قبل از آن آغاز شده و تا آن هنگام صدها میلیون دلار برای آن هزینه شده بود.
در پی اعلام نیاز نیروی هوایی یوگوسلاوی به یک جنگنده تازه برای جانشینی میگ 21 در پایان قرن ، دولت این کشور نیز با اعتقاد به اینکه برنامه های توسعه هوانوردی به پیشرفت تمامی کشورها کمک می کند و نیز به امید کسب سهمی از درآمد هواپیماهای جنگنده ، بویژه بخشی که پس از لغو برنامه « اف 20» رها شده بود ، برنامه طراحی و ساخت جنگنده جدیدی را آغاز کرد که نووی آویون نامیده شد.
هدف از این برنامه، تکمیل یک هواپیمای پیشرفته رزمی چند منظوره یک موتوره مافوق صوت بود که قادر به انجام ماموریتهای پدافند هوایی، حمله به مواضع زمینی و اکتشافی ، در دهه نخست قرن بیست و یکم باشد.این هواپیما در ضمن ، می بایستی دارای قابلیت مانور زیاد و توانایی پرواز ما فوق صوت در هر ارتفاع پروازی بوده و در سازه آن از مواد پیشرفته کامپوزیتی به نحو گسترده ای استفاده می شد.
برای پاسخگویی به چنین چالش های فنی بزرگی،مطالعات اولیه و امکان سنجی در ابتدای دهه80 میلادی (60 شمسی)با یاری چند شرکت اروپایی آغاز شد و علیرغم وجود مشکلات اقتصادی و اجتماعی ، که از سرعت برنامه می کاست ، فعالیتها در این زمینه ادامه یافت و در نیمه دوم دهه 80 پایان گرفت.درضمن از شرکتهای خارجی درخواست شد که پیشنهادات خود را برای پشتیبانی تکنولوژیکی از پروژه نووی آویون ارائه کنند.ظاهراً بهترین پیشنهاد از سوی شرکت «داسو» فرانسه ارائه شد و این شرکت به عنوان شریک تجاری انتخاب گردید.

برنامه ریزی و ایجاد زیرساخت

انستیتو نیروی هوایی یوگسلاوی به عنوان مرجع اصلی در پروژه نووی آویون، بیش از 50 فعالیت تحقیق و توسعه مرتبط با برنامه را انجام داد و تجهیزات پیشرفته ای را برای تعدادی از آزمایشگاه ها به منظور نوسازی و آماده شدن برای اجرای برنامه خریداری و نصب کرد.این موارد شامل آزمایشگاه تحقیقات مواد،با تاکید به مواد پیشرفته کامپوزیت؛یک تونل باد ماورای صوت با توانایی عملکرد تا سرعت 4 ماخ که در سال 1986(1365) عملیاتی شد و یک تونل باد مادون صوت با محفظه آزمایش 2.5 در 2.5 متر و قادر به انجام آزمایشات آیرودینامیکی تا سرعت 0.95 ماخ



شرکت «سوکو» (Soko) سازنده هواپیمای رزمی یوگوسلاوی، که پیش از آن هواپیمای «اورائو» (Orao)، «گالب»(Galeb) و «سوپر گالب» (Super Galeb) را طراحی و ساخته بود یک «اتوکلاو» (AutoClave) (محفظه پخت و عمل آوری مواد کامپوزیت در دما و فشار زیاد) را خریداری کرده و یک کارگاه مواد کامپوزیت ساخته بود.با اینکه این امکانات برای ساخت برخی از قطعات هواپیمای ایرباس – 340، به عنوان پیمانکار فرعی تهیه شدند، با اینحال سوکو قصد داشت که از آن برای ساخت اجزای نووی آویون استفاده کند.



مقدورات پروازی

از طراحان نووی آویون خواسته شد که این هواپیما را با مقدورات پروازی مشابه رقبای جهانی آن طراحی کنند. به طوریکه در زمان ورود به خدمت در زمره پیشرفته ترین جنگنده ها در کلاس خود باشد.در همین ارتباط، انستیتو نیروی هوایی یوگوسلاوی، تکنولوژی های در دست توسعه را مطالعه کرده و هواپیمای رزمی جدید را با کمک شرکتهای مهم هواپیما سازی طراحی کرده و تاثیر آن را بر تاکتیک های رزم هوایی بررسی نمود.
فرمانده وقت نیروی هوایی یوگوسلاوی طی مصاحبه ای در سال 1990 اظهار داشت:« ما یک هواپیمای رزمی چند منظوره یک موتوره مافوق صوت طراحی کردیم که مقدورات پروازی آن پاسخگوی نیازهای ما برای ماموریت های هوا به زمین و پدافند هوایی خواهدبود. اینها نیازهای عملیاتی و تاکتیکی و شرایط منطقه ما هستند.
مقدورات پروازی مورد نیاز اعلام شده برای نووی آویون عبارت بودند از :
- نسبت کشش به وزن بیش از 1
- سرعت پیوسته(با حداکثر پس سوز) در محدوده 1.4 تا 1.6 ماخ در حین مانور با شتاب 4 جی در ارتفاع 20هزارفوت (6100 متر)
- حداکثر سرعت در سطح دریا بیش از 1.1 ماخ و در ارتفاع 36 هزار فوت(11هزار متر) 1.8 ماخ
- سرعت گردش لحظه ای (کوتاه مدت) نووی آویون در ارتفاع 3هزارمتری(9800 فوت) می بایستی 24 درجه بر ثانیه و سرعت گردش پیوسته آن در همان ارتفاع ، مابین 13 تا 15 درجه بر ثانیه باشد.
- قطر دایره گردش لحظه ای این هواپیما با سرعت مادون صوت و در ارتفاع پایین نمی بایستی از 500 تا 600 متر بیشتر باشد.


ویژگی های نووی آویون

برای دستیابی به مقدورات پروازی اشاره شده در بالا، طراحان یوگوسلاو با کمک و راهنمایی طراحان داسو فرانسه ، هواپیمایی با بال دلتا و کانارد ، شبیه جنگنده فرانسوی « رافال »طراحی کردند.ورودی های هوا نیز همانند نمونه بزرگترفرانسوی آن ، بصورت مایل در دو طرف بدنه قرار داشتند.
به منظور کاستن از وزن و دستیابی به مقدورات پروازی مورد نیاز ، استفاده گسترده ای از مواد پیشرفته کامپوزیت در بدنه هواپیما پیش بینی شده بود و قرار بود که از آخرین دستاوردهای تکنولوژی غربی، شامل رادار و سیستمهای کنترل آتش ، ناوبری،جنگ الکترونیک،نمایشگرهای داخل کابین و .... در این هواپیما استفاده شود.



موتور

دستیابی به ، نسبت کشش به وزن بیش از یک برای جنگنده سبک وزن یوگوسلاوی نیازمند استفاده از موتوری پیشرفته با حداکثر وزن رانش 9 تن(با پس سوز) بود.
چندین موتور برای این هواپیما از سوی سازندگان موتورهای غربی پیشنهاد شدند که عبارت بودند از:
- موتور اف-404 ساخت جنرال الکتریک آمریکا
- آر بی -199 ساخت کنسرسیوم اروپایی توربو یونیون
- ام 88 ساخت اسنکما فرانسه
- پی دبلیو-1122 ساخت پرات اند ویتنی آمریکا
به همراه هریک از آنها هم ، سطوح متفاوتی از مشارکت صنعتی در این پروژه به یوگوسلاوی پیشنهاد شد.
با اینکه تا زمان لغو پروژه در پی آغاز جنگ داخلی ، هیچ یک از این موتور ها رسماً به عنوان برنده رقابت اعلام نشد، با اینحال به نظر می رسید که با توجه به سطح مشارکت فرانسه در این برنامه ، ام 88 موتور منتخب برای نووی آویون باشد.



آرزوهای بزرگ

یوگوسلاوی برنامه هواپیمای نو را با آرزوهای بزرگی آغاز کرد.فرمانده وقت نیروی هوایی این کشور، زمانی اظهار داشت که « این هواپیما می رود که پیچیده ترین تولید علمی و صنعتی کشور ما باشد.درنتیجه،پیشرفت های تکنولوژیکی بسیاری را ایجاد و تقویت خواهد کرد.ما از حدود 180 تکنولوژی و مواد جدید صحبت می کنیم که به زودی از صنعت هوانوری به سایر بخش های صنعتی انتقال خواهند یافت.»
یوگوسلاوی در ضمن به فروش هواپیمای سبک وزن رزمی آینده اش در بازار جهانی، بویژه به دلیل عدم وجود رقیبی در آن بخش از بازار، نیز امید بسته بود.این کشور نیاز جهانی به یک هواپیمای رزمی سبک وزن چند منظوره یک موتوره مافوق صورت را در حدود 400 تا 600 فروند برآورد کرده بود و انتظار داشت که از فروش هواپیمای خود سود کلانی بدست آورد. مقامات یوگوسلاو در مصاحبه های خود عنوان می کردند که « تقریباً تمامی نسل جدید هواپیماهای رزمی جهان بزرگتر از نووی آویون هستند و بهای آنها نیز تقریباً 2 برابر است. لذا منطقی است که اگر انتظار داشته باشیم که این هواپیما مورد علاقه بسیاری از کشورهای کوچک و متوسط باشد.با اینحال ، نووی آویون می تواند نظر بعضی از کشورهای بزرگ را نیز به خود جلب کند.»
از سوی دیگر، از دیدگاه دولتمردان صرب یوگسلاوی، «هواپیمای نو» نمایانگر عزم ملی،اقتدار دولتی و نشان دهنده توانایی این کشور در غلبه بر بحران های حاد و عمیق سیاسی،اجتماعی و فرهنگی اش بود.کشوری که تنها 2 سال پس از اعلام رسمی برنامه نووی آویون و در پی جنگ داخلی از هم فرو پاشید.در پی این فروپاشی ، برنامه این هواپیما هم علیرغم صرف هزینه سالانه 150 تا 200 میلیون دلار در طی یک دهه ، به فراموشی سپرده شد و تنها یادگار باقی مانده از آن، صفحاتی در مجلات هوانوردی و ماکتهایی بود که معلوم نیست به چه سرنوشتی دچار شدند.

مشخصات فنی



طول : 13.75 متر(45 فوت و 1.5 اینچ)
پهنای بال (بدون موشک) : 8 متر (26 فوت و 3 اینچ)
ارتفاع : 4.87 متر (16 فوت)
پهنای کانارد : 3.55 متر (11 فوت و4 اینچ)
سطح بال : 30 متر مربع (323 فوت مربع)
وزن خالی : 6247 کیلوگرم (13770 پوند)
حداکثر وزن برخاستن : 13400 کیلوگرم(29500 پوند)
حداکثر وزن سوخت داخلی : 2565 کیلوگرم (5655 پوند)
حداکثر سرعت : 1.88 ماخ
حداکثر سرعت اوجگیری : 15000 متر(49200 فوت) بر دقیقه
شعاع عمل رزمی(پشتیبانی نزدیک هوایی) : 216-539 ناتیکال مایل(400 – 1000 کیلومتر)
برد عبوری : 2031 ناتیکال مایل (3765 کیلومتر)

پایگاه اینترنتی "آوییشن اکسپلورر" گزارش می دهد که کمپانی "ورتالوتی راسی" (بالگردهای روسیه) و کمپانی ایرانی "فناوران آسمان گیتی" توافقنامه پیشبرد بالگردهای روسی در بازار جمهوری اسلامی ایران را امضا کردند. در چارچوب این توافقنامه Fanavaran ASEMAN GITI Co. Ltd. بعنوان نماینده رسمی کمپانی روسیه در ایران فعالیت خواهد کرد. از جمله وظایف آن بازاریابی منطقه ای و امور تبلیغاتی برای کمپانی "ورتالوتی راسی" است.در این گزارش گفته می شود که "ورتالوتی راسی" قصد دارد که در ایران مدل های غیر نظامی بالگردهای چند منظوره "می-171" و همچنین بالگردهای سبک چند منظوره " ??-226?" که برای پرواز در شرایط کوهستانی مدرنیزه شده اند را عرضه کند. همچنین در دورنمای دراز مدت تحویل بالگردهای سبک چند منظوره ??-62" بررسی می شود.
همچنین در بخش دیگری از این مقاله آمده است که در حال حاضر ایران یکی از مصرف کنندگان عمده بالگردها در منطقه خاور نزدیک است. بخش اعظم پارک بالگردهای ایران را بالگردهای نظامی تشکیل می دهند و در حدود 50 فروند نیز در اهداف تجاری استفاده می شوند.  طی 10 سال آینده "ورتالوتی راسی" پیشبینی می کنند که پارک بالگردهای تجاری در ایران را بیش از 60% افزایش دهند. همه چیز مهیاست برای آنکه بخش اعظم این روند در محل تجهیزات تولید روسیه تامین گردد.
در این مقاله به نقل از "آندره شیبیتوف" مدیر اجرای "ورتالوتی راسی" آمده است: "ما با رضایت شاهدیم که تعداد بالگردهای روسی در ایران افزایش می یابد. در حال حاضر در کشورهای همسایه ایران با موفقیت شبکه مراکز سرویس و تعمیرات فنی بالگردهای "می" و " ??" توسعه می یابد که تا حدی زیادی استفاده از این بالگردها در ایران را تسهیل می کند. در آینده میانمدت ما بر توسعه برخی از بالگردهای روسی که توسط سفارش دهندگان ایرانی خریداری می شوند و همچنین تاسیس موسسه مشترک روسیه-ایرانی مرکز سرویس و ارائه خدمات در این کشور امیدواریم.
در این گزارش همچنین به نقل از "کامران شاهین" مدیر کمپانی Fanavaran ASEMAN GITI Co. Ltd. گفته می شود: امروز در ایران از بالگردهای "می8/17" استفاده می شود. این تصور برای ما بوجود آمده که این بالگردهای مطمئن و جان سخت مخصوصا برای استفاده در شرایط جوی نامساعد ساخته شده اند. امیدواریم که همکاری ما با کمپانی "ورتالوتی راسی" ادامه یابند و همچنین دیگر بالگردهای روسی که با موفقیت در ایران تحت استفاده قرار دارند.