درباره
سهیل[54]

توضیحاتی درباره مسائل نظامی
ویرایش

مطالب پیشین
آرشیو مطالب

ویرایش

لوگوی دوستان
امکانات دیگر

انگلیسی‌ها توسط ندسا در خلیج فارس دستگیر شده‌اند

 


خبرگزاری فارس: فرمانده منطقه یکم نیروی دریایی سپاه با بیان اینکه سپاه تسلط کامل بر آب‌های خلیج فارس دارد گفت: مقابله با نیروی های بیگانه و دستگیری آنها در خلیج فارس به عهده سپاه است.
علیرضا تنگسیری امروز در گفتگو با خبرنگار فارس در بندرعباس با بیان اینکه موضوع دستگیری اتباع انگلیسی در خلیج فارس تاکنون رسانه‌ای نشده است، بیان کرد: به محض رسانه‌ای شدن موضوع در این باب اطلاع‌رسانی های لازم صورت می‌گیرد.
وی با بیان اینکه تحرکات در خلیج فارس کاملا تحت نظر سپاه است ادامه داد: اگر انگلیسی‌ها در خلیج فارس دستگیر شده‌‌اند مطمئنا معلوم است که توسط چه نیرویی از کشور دستگیر شده‌اند.
وزارت خارجه بریتانیا در بیانیه‌ای که منتشر کرده است، گفته است که نیروی دریایی ایران، روز چهارشنبه، 25 نوامبر قایق تفریحی حامل دریانوردان بریتانیایی را متوقف کرده و آنها را تحت بازداشت قرار داده است.
گفتنی است در سال 2007 میلادی 15 ملوان انگلیسی به هنگاور ورود غیر‌قانونی به کشورمان در مرز اروند رود دستگیر و پس از چندی در پی عذرخواهی دولت انگلیس، آزاد شدند.
اخبار تکمیلی ارسال می‌شود.





      

دانشمندان مرکز مهندسی و توسعه میشیگان در حال تولید زره های هوشمند نظامی هستند که با استفاده از جریان الکتریکی جاری بر روی سطح خود می توانند کالیبر گلوله های شلیک شده و نوع آسیب وارد شده به سطح را شناسایی کنند.
به گزارش خبرگزاری مهر، زره های هوشمند با استفاده از مواد فیزیوالکتریک یا موادی که در صورت خمیدگی قادر به تولید مقادیر کمی انرژی الکتریکی هستند، ساخته شده اند.
هر یک از ورقه های این زره چه بر روی بدن سربازان قرار داشته باشند و چه بر روی بدنه خودروها از دو حسگر فیزیوالکتریک برخوردار است سپس جریان الکتریکی در حسگرها جاری شده و به انرژی مکانیکی تبدیل می شوند این انرژی در قالب لرزشهای کوچکی در میان لایه های زره خود را نمایان می کند که توسط حسگر دوم دریافت شده و مجددا به انرژی الکتریکی تبدیل می شود.
به این شکل جریانی 5 تا 15 ولتی به صورت مداوم در این زره جریان دارد و در صورتی که سطح زره توسط گلوله یا هر ابزار دیگری آسیب ببیند برخی از جریانهای انرژی که در سطح زره در جریانند توسط حسگر دوم دریافت نخواهند شد به این شکل با اندازه گیری میزان انرژی از دست رفته می توان ابعاد آسیب وارد شده به زره را اندازه گیری کرد.
به گفته دانشمندان این ابداع در تخمین میزان خسارتهای وارد شده به خودروهای نظامی بسیار موثر خواهد بود زیرا در حال حاضر تنها دو روش برای اندازه گیری این میزان وجود دارد، یکی خارج شدن از خودرو و مشاهده مستقیم خسارت که می تواند خطراتی را در پی داشته باشد و دیگری استفاده از ماوراء صوت برای تعیین خسارت که برای سربازانی که در میدانهای جنگ قرار دارند کاری دشوار و غیر ممکن به شمار می رود.
اما با استفاده از حسگرهای فیزیوالکتریک نه تنها می توان از سلامت زره آگاه شد، بلکه می توان به میزان مقاومت آن نیز افزود زیرا با برخورد هر گلوله به سطح زره جریان الکتریکی موج مانندی به وجود می آید که می تواند انرژی مورد نیاز حسگرها برای تشخیص برخورد گلوله با زره را تامین کند.
هر گلوله میزان خاصی انرژی را بر روی سطح زره به وجود می آورند که با کمک الگوریتمی پیچیده می توان میزان جریان تولید شده را آنالیز کرده و نوع گلوله شلیک شده را تعیین کرد برای مثال گلوله ای با کالیبر A.22 نسبت به گلوله ای با کالیبر 45 جریان الکتریکی کمتری بر سطح زره ایجاد می کند.
بر اساس گزارش ام اس ان بی سی، محققان بر این باورند ترکیبی از اطلاعات در رابطه با نوع سلاح در جبهه مخالف و میزان یکپارچگی و سلامت زره می تواند جان بسیاری از سربازان را نجات دهد.




      




هدف از این مقاله بررسی زیردریایی‌های گونه‌ی Type 209 است اما با این وجود به علت فراگیر بودن استفاده از زیردریایی ذکرشده در کشورهای مختلف زیردریایی‌های برزیلی را به طور اخص بررسی خواهیم کرد. اولین زیردریایی کلاس Tupi در Kiel آلمان و توسط شرکت Howaldtswerke-Deutsche Werft ساخته‌شد و در سال 1989 رسما وارد خدمت نیروی دریایی برزیل شد. پس از آن تعداد 4 فروند دیگر در حوضچه‌ی تسلیحاتی Arsenal de Marinha واقع در Rio de Janeiro ساخته‌شد. Tamoio S31، Timbira S32، Tapajo S33 زیردریایی‌های بعدی بودند که به ترتیب در سال‌های 1994، 1996و 1999 وارد خدمت شدند.
گونه‌ی بهبودیافته‌ی زیردریایی‌های این کلاس شامل دو فروند یعنی Tikuna S34 و Tapuia می‌شود. اما بودجه‌بندی دولت برزیل باعث شد وزارت دفاع این کشور مجبور به لغو پروژه‌ی Tapuia شد. و ساخت زیردریایی‌های این کلاس پس از پروژه‌ی Tikuna متوقف شد.




Tikuna سرانجام در مارس 2005 به آب انداخته شد و دسامبر همان سال وارد خدمت شد. طراحی و توسعه حوالی سال 1990 نیروی دریایی بسیاری از کشورها در صدد جایگزینی زیردریایی‌های قدیمی خود برآمدند. در این زمان تعداد محدودی طرح صادراتی غربی برآمده از کوره‌ی داغ جنگ سرد وجود داشت که گونه‌ی صادراتی آنها بزرگ و گران بودند. تعداد دیگری طرح نیز وجود داشتند که تنها به صورت خاص در انحصار چند کشور بودند که از جمله‌ی آنها می‌توان به Daphne فرانسوی، Oberon بریتانیایی و Foxtrot روسی اشاره کرد. در این اوضاع نابسامان طرح آلمانی Type 209 معادلات را بر هم زد؛ چرا که قیمت این زیردریایی بسیار مقرون به صرفه بود. هرچند این زیردریایی در نیروی دریایی آلمان به کار گرفته نشد اما تقریبا 60 فروند از آن ساخته شد و در نیروی دریایی 13 کشور جهان به کارگرفته‌شد.




Type 209 توسط شرکت Ingenieur Kontor Lübeck طراحی شده است و در طراحی آن تا حد زیادی از گونه‌ی قبلی زیردریایی‌های آلمانی یعنی Type 206 اقتباس شده است. طرح بدنه دوجداره و به گونه‌ای است که افسر فرمانده را قادر می‌سازد زمانی که در محل پریسکوپ قرار دارد بتواند از قسمت نوک تا انتهای زیردریایی را در دید داشته‌باشد. تعداد 4 دسته سلول 120 تایی باتری در جلو و عقب قسمت فرماندهی قرار دارد که حدود 25? تناژ زیردریایی حاصل از این باتری‌هاست. دو مخزن تعادلی اصلی در عقب و جلوی زیردریایی قرار دارند که امکان غوص و صعود زیردریایی را فراهم می‌آورند. نیروی رانشی زیردریایی توسط چهار موتور دیزلی و چهار مولد برق تامین می‌شود. در ضمن یک موتور الکتریکی AEG نیز وجود دارد که مستقیما به پروانه‌ی چهار یا هفت باله‌ای وصل است.






تسلیحات :

با توجه به بکارگیری زیردریایی در کشورهای مختلف می‌توان انواع متفاوتی از تسلیحات را مشاهده کرد. زیردریایی‌های مورد استفاده‌ی یونان، ترکیه و کره‌ی جنوبی علاوه بر اژدر قادر به شلیک موشک‌های هارپون نیز می‌باشند. زیردریایی‌های کره علاوه بر این قادر به حمل 28 مین هستند ولی زیردریایی‌های هند تعداد 24 مین را حمل می‌کنند. زیردریایی‌های Tupi و Tikuna دارای هشت مقر شلیک اژدر می‌باشند و این مقرها مجهز به سیستم تخیله‌ی swim-out هستند. زیردریایی‌های این کلاس تعداد 16 اژدر حمل می‌کنند. موسسه‌ی تحقیقاتی نیروی دریایی برزیل گونه‌ای از اژدر را جهت استفاده در زیردریایی‌ها طراحی کرده که دارای برد 18 کیلومتر بوده و سرعتی معادل 45 گره (معادل 83 کیلومتر بر ساعت) دارد.




زیردریایی‌های این کلاس همچنین قادر به شلیک اژدرهای mk24 Tigerfish mod 1 یا mod 27 هستند. این اژدر دارای جست‌جوگر صوتی در دماغه‌ی خود است و به گونه‌ی هدایت-سیمی (ارسال و دریافت داده از مبدا) هدایت می‌شود. داده‌ها توسط اژدر از زیردریایی دانلود شده و به کامپیوتر آن انتقال داده‌می‌شوند. این اژدر مجهز به سرجنگی 134 کیلوگرمی PBXN 105 است. زمانی که اژدر به هدف رسید فیوز مغناطیسی و ضربه‌ای آن عمل می‌کنند و باعث انفجار سر جنگی می‌شوند. سرعت اژدر در حالت غیر فعال 25 گره (46.3 کیلومتربرساعت) بوده و در حالت جست‌وجوی فعال به 35 تا 50 گره (64.8 تا 92.6 کیلومتربرساعت) می‌رسد. برد اژدر Tigerfish 14 تا 45 کیلومتر می‌باشد. سامانه کنترل آتش زیردریایی از گونه‌ی BAE Systems KAFS-A 10 است.




MK 24 Tigerfish



در ژانویه‌ی سال 2008 سامانه‌ی کنترل آتش و حسگرهای جدیدی از توسط شرکت سامانه‌های دریایی Lockheed Martin بر روی زیردریایی‌های کلاس Tupi و Tikuna نصب شد. این سامانه‌ی جدید امکان شلیک اژدرهای پیشرفته‌ی آمریکایی mk48 mod 6 را فراهم می‌آورد.




تجهیزات اقدام متقابل
رادار پیش‌اخطار نصب شده بر روی زیردریایی‌های کلاس Tupi و Tikuna رادار فرانسوی DR-4000 ساخته‌ی شرکت Thales (Thomson-CSF سابق) است. سامانه‌ی الکترونیکی DR-4000 مدولار بوده و باندهای C تا J را پشتیبانی می‌کند.





حسگرها
زیردریایی‌ها دارای دو پریسکوپ mod 76 ساخته‌ی شرکت Kollmorgen هستند. رادار ناوبری، رادار فرانسوی Calypso III ساخته‌ی Thales است که باند کارکرد آن I است. سونار نصب شده در بدنه‌ی زیردریایی CSU-83/1 ساخته‌شده توسط شرکت Atlas Elektronik است. سونار "جست‌وجو و حمله‌ی" زیردریایی در بسامد متوسط عمل می‌کند و دارای دو حالت فعال و غیرفعال می‌باشد. هیدروفون آرایه‌ای (وسیله‌ی شند صدا در زیر آب) نصب شده در دماغه‌ی زیردریایی غیرفعال بوده و دارای پوشش 360 درجه‌ای است.



پیشران
زیردریایی‌های کلاس Tupi دارای چهار موتور دیزلی 12V 493 AZ80 GAA31L ساخته‌ی MTU، چهار مبدل برق 1.8 مگاواتی و یک موتور الکتریکی 3.4 مگاواتی هستند. سیستم پیشران زیردریایی قادر است سرعت زیردریایی را به 10 گره (18.2 کیلومتر بر ساعت) در حالت شناور و 24 گره ( 44.4 کیلومتر بر ساعت) در حالت غوطه‌ور برسانند. اما در سیستم پیشران Tikuna تغییرای داده شده و برد آن حدود 30? افزایش یافته و به 11000 مایل دریایی (20372 کیلومتر) رسیده‌است. که از جمله‌ی آن می‌توان به استفاده‌ از باتریهای با ظرفیت ‌بالای ساخته‌ی شرکت Varta و نیز موتور دیزلی قویتر اشاره کرد.





لیست کشورهای متصدی
آرژانتین 2 فروند، برزیل 5 فروند، شیلی 2 فروند، کلمبیا 2 فروند، اکوادور 2 فروند، یونان 8 فروند، هند 4 فروند، اندونزی 2 فروند، کره 9 فروند، پرو 6 فروند، آفریقای جنوبی 3 فروند، ترکیه 14 فروند، ونزوئلا 2 فروند.







خصوصیات
ویژگی‌های خاصی که به آنها اشاره می‌شود مربوط به گونه‌ی بهبود‌یافته یعنی Tikuna است.



ورود به خدمت: از سال 1971 تا حال حاضر
برنامه ساخت: 64 فروند
ساخته‌شده: 61 فروند
لغو ساخت: 3 فروند
فعال: 60 فروند
خارج از سرویس: 1 فروند
گونه: Type 209/1500
تناژ جابجایی: غوطه‌ور 2425 تن، شناور 1850 تن
طول: 67 متر
عرض: 8 متر
ارتفاع: 5.5 متر
سرعت: غوطه‌ور 10 گره، شناور 24 گره
برد عملیاتی: شناور 11000 مایل دریایی، غوطه‌ور 8000 مایل دریایی
خدمه: 40 نفر




تسلیحات:
8 مقر اژدر 533 میلیمتری
دارای قابلیت حمل مین


رادارها:
کنترل تسلیحات KAFS-A 10
پیش اخطار DR-4000






حسگرها:
دو پریسکوپ Kollmorgen Mod 76
رادار ناوبری باند I گونه‌ی Calypso III
سونار نصب شده در بدنه CSU-83/1

پیشران:
4 موتور دیزلی MTU 12V 396 با قدرت 2.76MW
4 مولد متناوب Siemens 1.8MW
یک موتور Siemens 3.4MW
یک محور شفت متصل به پروانه‌ی 7 باله‌ای



دوستان عزیزی که قادر به دیدن عکسها به طور کامل نیستن بر روی فلشی که بالای هر مطلب و به سمت چپ میباشد کلیلک کنند تا عکسها به طور واضح نمایش داده شود.



      

سرنیزه ( راکتهای تاکتیکی سنگین در نهاجا )

س.jpg

روزهای دور جنگ در نزد ملت سرافراز ایران یادآور خاطرات تلخ و شیرین بسیاریست ، تلخی تجاوز به خاک کشور و از دست دادن جمعی از بهترین یاران و شیرینی مقاومت ، مزه مزه کردن طعم استقلال و البته پیروزی .
مساله تسلیحات مورد استفاده در صحنه نبرد هم یکی از جنبه های تلخ و شیرین جنگ است ، تلخ از آن لحاظ که گهگاه نبود تجهیزات لازم موجب از دست رفتن عده ای از بهترین جوانان این مرز و بوم می گردید و به از دست رفتن مقطی بخشی از خاک کشور منجر میشد و شیرین از آن لحاظ که کمبودها و نیازها در کنار حس تسلیم ناپذیری و ارداه محکم گهگاه حماسه هایی را رقم میزد که در تاریخ کشور ماندگار می گردید ، شاید یکی از این حماسه ها که تا کنون از بیان آن غفلت شده است مساله طراحی ، ساخت و بکارگیری راکتهای تهاجمی سنگین در نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران باشد.  اما برای شناخت اهمیت این سلاحهای نچندان متداول باید کاربرد آنها در صحنه نبرد بررسی گردد.
یک روز آفتابی در سال 1364 را تصور کنید ، در پایگاه شکاری همدان طرح حمله به یک ساختمان بتنی ارتش عراق در شهر بصره مطرح می گردد ، طراحان عملیات به بررسی نحوه دستیابی به هدف و انهدام ان می پردازند سایتهای موشکی سام و به خصوص موشکهای رولند که در اطراف بصره به کار گرفته می شوند در برابر غلافهای جنگ الکترونیکAlq-119   فانتومها از خود مقاومت شدیدی نشان میدهند، اما سایتهای موشکی را می توان با حمله سریع در ارتفاع خیلی پائین غافلگیر نمود اما توپهای 23 ، 35 ، 57 و 100 میلی متری که در اطراف هدف مهم نظامی قرار گرفته اند به راحتی غافلگیر نمی شوند  این توپها با یک حرکت سریع انگشت یک دیوار جهنمی از گلوله های مختلف را در فاصله 500 تا 2500 متری هدف برپا میسازند که عبور از فراز هدف و بمباران آن را بسیار خطرناک میسازد ، هرچند خلبانان ماهر و از جان گذشته نهاجا بارها خطر دست و پنجه نرم کردن با این مدافعان جهنمی را به جان خریده و پیروز شده اند اما بارها هم پیش آمده که گردونه به کام مدافعین گردیده و با سقوط یا خسارت شدید به پرنده مهاجم عملیات ناکام مانده است، چاره چیست؟ چگونه می توان حمله را به صورت ایمن تری برنامه ریزی نمود؟ ارتفاع گیری زیاد قبل از حمله و شیرجه های تند بلافاصله فانتوم را به کام موشکهای مرگبار سام می کشاند  استفاده از موشکهای ماوریک هم به دلیل سر جنگی 50 کیلوگرمی و کوچک آنها و محدودیت تعداد موشکهای عملیاتی ممکن نیست ، هرچند استفاده از این موشکها هم نیازمند ارتفاع گرفتن است ، فکر کردن به استفاده از فانتوم دی ها و بمبهای 2000 پوندی لیزری هم تقریبا برابر با فکرکردن به قربانی کردن دو فروند فانتوم با ارزش است. اگر بمبهای سقوط آزاد می توانستند پس از رهاسازی قریب به 2 کیلومتر از مسیر را به دقت طی کنند شاید می¬شد یک حمله مطمئن ترتیب داد اما این کار  با توجه به طبیعت این بمبها و پرواز در ارتفاع پائین غیر ممکن است ، در واقع ارتش شاهنشاهی ایران هیچ راهکار مطمئن و مناسبی برای یک جنگ طولانی و فرسایشی با سایتهای سام و توپهای پدافندی تدارک ندیده بود، نه موشکهای ضد رادار مناسب ، نه بمبهای مطمئن و ایمن هدایت شونده و نه سلاحها دور ایستای مناسب ، این بار نوبت ارتش جمهوری اسلامی ایران است تا علی رغم تمام تحریمهای تسلیحاتی راهکاری بیاندیشدو در این مورد خاص راهکار اتکا به توان داخلی برای طراحی ، ساخت و استفاده از راکتهای تهاجمی سنگین بود .
m109withroland01vm3.jpg

جهنم رولند در عراق داغ داغ بود

در مقایسه با یک بمب سقوط آزاد با وزن مشابه یک راکت تهاجمی سنگین از سه ویژگی مهم برخوردار است، دور ایستایی، دقت بیشتر و قدرت تخریب بالا تر.  گستره¬ی اهداف این راکتها به اندازه¬ی اهداف بمبهای سقوط آزاد است اما قطعا هدف گیری یک راکت به سمت یک هدف به خصوص هدفی مانند یک ساختمان بزرگ و سنگین یا یک پل بتونی مستحکم بسیار دقیق تر از هدفگیرزی آن به وسیله بمبهای سقوط آزاد است، از طرفی سرعت بسیار بالا تر راکت هنگام اصابت به هدف و امکان نفوذ بیشتر در عمق هدف قدرت تخریب راکتها را نسبت به بمبهای سقوط آزاد بسیار بالا می برد، از طرفی یک راکت هدایت پذیر را می¬توان در فاصله¬ی 5 کیلومتری با دقت بالایی به سمت شلیک کرد اما برای رهاسازی دقیق یک بمب سقوط آزاد این میزان به کمتر از 2 کیلومتر می رسد این دور ایستایی مناسب امکان غافلگیری حداکثری و اهتراز از اخرین لایه پدافندی را برای مهاجم فراهم میسازد.
راکتهای تهاجمی سنگین را در واقع می توان حاصل تکامل راکتهای هواپرتاب مورد استفاده در جنگ جهانی دوم دانست ، البته کشور های بلوک شرق نسبت به متحدین غربی اقبال بیشتری به این جنگ افزارهای کارآمد نشان دادند، از جمله راکتهای سنگین درحال خدمت جهان می¬توان به راکتهای  S-25 ساخت شوروی سابق اشاره کرد که هنوز هم در جنگنده های تهاجمی Su-25 , Su-20 , Su-24, Mig-29S درحال فعالیت میباشد S-25 با بردی معادل 2 کیلومتر یک سر جنگی سنگین 230 کیلوگرمی را حمل می نماید از جمله سوابق عملیاتی این راکت می¬توان به عملیات نظامی شوروی در افغانستان، جنگ ایران و عراق و احتمالا تهاجم به گرجستان اشاره کرد.

Untitled.jpg

-S-25 یک راکت تهاجمی سنگین تمام عیار

بنا به شواهد موجود در ایران نیز در میانه های جنگ با سخت تر شدن عملیات استراتژیک بر ضد اهداف مهم با توجه به دارایی ضعیف بجامانده از نیروی هوایی شاهنشاهی ایران تحقیقات برای طراحی و بکارگیری راکتهای تهاجمی سنگین آغاز گردید و در نهایت سه طرح بانامهای ثاقب و یاسر و ذوالفقار عملیاتی گردید ثاقب به عنوان یک ترکیب کم حجم از یک موتور راکتی کوچک و سرجنگی 380 کیلوگرمی بمبهای انگلیسی بهره میبرد، به نظر می¬رسد ثاقب بیشتر برای دستیابی به توان نفوذ و تخریب بیشتر طراحی گردیده باشد، اما یاسر را می توان یک نمونه تمام عیار دانست ، یاسر در واقع ترکیبی از موتور و بدنه موشکهای زمین به هوای MiM-23 هاوک و سرجنگی 380 کیلوگرمی مورد استفاده در ثاقب بود . طرح یاسر هرچند تقریبا همان توان تخریبی ثاقب را دارد اما آشکارا برای دستیابی به دور ایستایی بیشتر طراحی گردیده است بالهای بزرگ موشک هاوک و موتور راکتی قدرتمند آن که به موشک زمین به هوای هاوک بردی برابر 40 کیلومتر می بخشد قطعا دور ایستایی مناسبی را برای خلبان هواپیمای مهاجم فراهم می¬آورد. در این میان هنوز اطلاعات خاصی از راکت ذوالفقار منتشر نشده است ، بنا بر اطلاعات موجود راکتهای تهاجمی سنگین نهاجا برای اولین برای در طی عملیات کربلای4 برای حمله به طیف وسیعی از اهداف از ساختمانها و سازه های مهم ( به عنوان هدف اصلی این سلاحها ) گرفته تا پشتیبانی نزدیک از خطوط نبرد زمینی بکار گرفته شد و با توجه به موفقیت این عملیات و خسارات ناچیز نهاجا در طی آن به نظر می¬رسد  نخستین تجربه عملیاتی این راکتها موفق بوده باشد ، پس از جنگ نیر روند نصب راکتهای تهاجمی سنگین با نصب راکتهای روسی بر روی جنگنده های تهاجمی نهاجا با نصب راکتهای تهاجمی فلق که یک کپی تحت امتیاز از راکتهای روسیS-24  است ادامه یافت. امروز پس از قریب به 20 سال از پایان جنگ تحمیلی و با رشد توانایی های فنی نهاجا و تولید سلاحهای پیشرفته هدایت شونده من جمله بمبهای هوشمند و موشکهای هدایت لیزری به نظر میرسد دوران راکتهای هدایت ناپذیر سنگین به پایان رسیده است، اما از این سلاح¬ها بیش از آنکه ویرانی ساختمانهای رژیم بعث یا عملیاتهای موفقیت آمیز به خاطر ماند خاطره تسلیم ناپذیری نهاجا در سخت ترین دورانها به یاد می ماند.
21_8607030607_L600.jpg

-یاسر سرنیزه بلند نهاجا

File_23913_34515.jpg

ثاقب ، خنجر کاری نهاجا





      

Sword اولین ربات نظامی


ارتش ایالات متحده به زودی و برای اولین بار در تاریخ روبات های نظامی را در عملیاتی واقعی به خدمت میگیرد.این روباتهای نظامی که از هیچ چیز نمیترسند و همیشه در پست خود آماده خدمت هستند Swords نام دارند.
Swords از دسته سربازهای تا دندان مسلح است و هدفش در ماموریت یک مبارزه واقعی است.

Swords مخفف عبارت (( جنگ افزار ویژه برای سیستم های عملیات شناسایی از راه دور )) است.

این اولین بار نیست که یک روبات برای اهداف نظامی مورد استفاده قرار میگیرد. در عراق در اولین روزهای جنگ روبات های فرماندهی رادیویی به کار گرفته شدند. اما این روبات ها تنها در ماموریت های محدود و با اهداف مشخص استفاده میشدند.
این در حالیست که برای اولین بار در تاریخ این روبات ها در عملیات نظامی و برای شرکت در نبردهای رودررو در نقش عامل ظاهر میشوند. عراق که امروزه به نمایشگاهی برای معرفی پیشرفته ترین تسلیحات ارتش آمریکا شده این بار مجبور است میزبان این روبات های Swords باشد.
در حقیقت این روبات ها بیش از آنکه شبیه به یک نظامی باشند شباهت بسیاری به یک نفربر مسلح دارند.
Swords همچنین مجهز به یک مسلسل اهدایی ناتو است. اولین آزمایش این روبات ها در سال 2004 انجام شد اما عملکرد آنها باعث گشت که مقامات پنتاگون در خصوص استفاده از این وسیله جنگی دچار تردید شوند به طوری که در آزمایش های اولیه این روبات ها برای اعمال خود جوابگوی فرماندهان نبودند و خودسر عمل میکردند.

این رفتار در میدان جنگ یک خطر جدی به شمار می رفت و بنابراین هیچ ژنرالی حاظر به استفاده از آنها نشد. اما اکنون پس از سه سال به نظر میرسد که این روبات ها برای جنگ آماده شده باشند.
Swords میتواند از فاصله بسیار دور با فرمانده خود تماس بگیرد و کسب تکلیف کند و سرباز یا مسوول عملیاتی این روبات ها به کمک سیستم فرماندهی رادیویی می تواند با فشار دادن یک کلید به آنها فرمان حمله دهد و این روبات ها را تبدیل به یک مهاجم حرفه ای کند. این روبات های بی رحم حتی به روی دوستان روباتیک خود نیز آتش میگشایند.

 

 





      

Colt-Pathfinder


نام کلت (COLT)همواره تداعی کننده رولور است اما باید بدانید که کمپانی کلت در زمینه های دیگری غیر از سلاح های گرم صاحب تولیداتی گرانقدر و چشم گیر است.
یکی از محصولات کلت که چشم هر علاقه مند به چاقوهای نظامی و شکاری را مینوازد چاقویی ویژه به نامPATHFINDER (پیشرو) است.
این چاقو جدا از آن که یک سلاح مخوف و ترس آور است یک اثر هنری بی نظیر در دنیای چاقوها محسوب میشود و شاید نتوان در قالب کلمات این پدیده کم نظیر را وصف نمود.
هر اهل فن با یک نگاه به تیغه این چاقو درخواهد یافت که با یک محصول کاملا حرفه ای روبرو است. طرح تیغه اقتباسی بهبود یافته و اصلاح شده از تانتوهای ژاپنی است. در واقع میتوان گفت که طرح تیغه آمیزه ای از سنت (تجربه جنگجویان ژاپنی در طراحی تانتو) و صنعت (طراحی مهندسی دقیق تیغه برای افزایش عملکرد) است اینگونه است که این چاقو صاحب یکی از مخوف ترین تیغه ها در کلاس خود است.
اندازه کلی چاقو 68/32 سانتی متر و طول تیغه 32/20 سانتی متر است. تیغه J2 این چاقو از جنس فولاد ضد زنگ بوده و در انتها تیغه در ضخیم ترین قسمت در حدود 6/0 سانتی متر است.
با وجود آنکه رنگ تیغه سیاه نیست اما طوری آن را پرداخت نموده اند که انعکاس نور توسط تیغه انجام نمیشود.
قبضه از جنس آلمینیوم بوده و از پیچ های شش گوش فولادی برای ایجاد استحکام بیشتر استفاده شده است. استفده از آلومینیوم در قبضه باعث کاهش وزن قابل توجهی درpathfinderشده است.

.
غلاف این چاقو از جنس چرم سیاه و ضد ضربه است و کمربند آن نیز از جنس نایلون بوده و بندهای ویژه برای تثبیت غلاف چاقو (بستن انتهای غلاف به ران) در ناحیه پا تعبیه شده است.
این چاقوی 120 هزار تومانی برای امور نظامی و کاربردهای غیر نظامی نظیر شکار، ماهیگیری ، و ...
وسیله ای مطمئن و همراه محسوب میشد.




      

پراتیبا پاتیل" رئیس جمهور هند اولین زن رئیس جمهور شد که با هواپیمای نظامی پرواز کرد.
روز سه شنبه خانم پاتیل که 74 سال دارد، با جنگنده دو نفره "سوخوی-30 ام کا ای" که نوین ترین جنگنده در نیروی هوایی هند می باشد، به مدت 20 دقیقه پرواز کرد.
پرواز در ارتفاع 2 کیلومتری انجام و بطور مستقیم از تلویزیون هند پخش شد. فرمانده پرواز "اس. ساجان" بود.
"جویتی راتهوره" دختر رئیس جمهور هند اعلام کرد که مادرش پرواز کرد تا "همه کشور را تشویق کند و بر توسعه امکانات زنان تاکید کند" و خاطر نشان نمود که او این موضوع را درک می کند.
اولین بار خانم پاتیل در کاخ ریاست جمهوری در ماه نوامبر آماده این پرواز شده بود. در آن زمان به وی نشان دادند که چگونه باید در هوایپمای نظامی نشست و بهنگام پرواز از چه اهرم هایی می توان استفاده کرد. وی پیش از پرواز معاینه پزشکی الزامی را باری دیگر گذرانده و لباس خلبانی به تن کرد.





 




      

خبرگزاری فارس: جانشین قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء با اشاره به دکترین "استقلال تاکتیکی نیروهای پدافندی " ایران گفت: سرعت و برد عملیاتی سیستم‌های پدافندی با تلاش متخصصان کشورمان ارتقاء یافته و در مقایسه با نمونه‌های قبلی، شاهد جهشی در این حوزه هستیم.

امیر سیدرضا طاهری جانشین قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء در گفتگوی تفصیلی با خبرنگار دفاعی خبرگزاری فارس به تشریح ویژگی های رزمایش بزرگ مدافعان آسمان ولایت و ابتکارات موجود در ان پرداخت.
وی با بیان اینکه با توجه به اصل زمان و سرعت فنآوری روز، به سمتی حرکت می‌کنیم که مشکل زمان در تحرک و جابجایی تقلیل یابد و مدیریت کاهش زمان را در اختیار داشته باشیم، گفت: انتظار سرعت، فعالیت دقیق در کمترین زمان و به‌روز کردن سامانه‌ها و مجموعه‌های پدافندی از اهداف ما است تا در کوتاه‌ترین زمان اقدام به دریافت اطلاعات و انجام عکس‌العمل کنیم.
این مقام مسئول در ارتش جمهوری اسلامی ایران یاداور شد: حجم انبوه، دامنه وسیع پوشش و پنهان‌کاری، از اصول مهم ما است چرا که غافلگیری چنین شاخصه‌هایی را لازم دارد.

* شبکه یکپارچه پدافندی دارای ارتباط مطمئن و لایه‌های مختلف است

به گفته جانشین قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء با توجه به وسعت کشور و گوناگونی تجهیزات پدافندی، برای اینکه نیروهای عمل‌کننده انفرادی عمل نکنند و رادارها، سامانه‌های موشکی و توپخانه در کنار نیروها به صورت منسجم عمل نمایند، باید تحت نظارت مدیریت و مرکز تصمیم‌گیری مشخصی باشند تا تدابیر فرمانده به آنها ابلاغ شود.
وی یادآور شد: ما در دورترین نقاط کشور هم از هرگونه تحرک مشکوک چه در داخل منطقه نبرد و چه بیرون آن مطلع شده و هدایت متمرکز و اجرای غیرمتمرکز را با شبکه یکپارچه پدافندی خود اجرا خواهیم کرد.
طاهری با تشریح سامانه مدیریت یکپارچه و منسجم پدافند هوایی کشور تاکید کرد: همچنین نیروها به گونه‌ای آموزش دیده‌اند که در صورت قطع ارتباط، با استقلال تاکتیکی عمل کرده و دستورات را اجرا کنند.
این فرمانده عالی‌رتبه ارتش جمهوری اسلامی ایران افزود: نیاز هر شبکه، یک ارتباط مطمئن و لایه‌های مختلف با طبقات تعریف شده است و ما در لحظه می‌دانیم که در دورترین نقاط کشور چه اتفاقاتی افتاده و بر این اساس، تصمیمات لازم را اتخاذ می‌کنیم.

* تبدیل سامانه های ثابت پدافندی به متحرک

جانشین قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء گفت: با توجه به ساختار جدید پدافند هوایی ارتش و توجه به این اصل که یکی از مولفه‌های قدرت نظامی داشتن برتری هوایی است، برای مقابله با این برتری هوایی دشمن باید اقدامات آنها را به خوبی شناسایی و مقابله کنیم.
وی افزود: جلوگیری از تحرکات دشمن در کنار اطلاع آنها از پاسخ به موقع، در زمان و نیز وارد شدن خسارت کافی، موجب بازدارندگی در تهدید خواهد شد و هیچ کس فکر تجاوز به نظام اسلامی را در سر نخواهد پروراند.
امیر طاهری یاداور شد: در دوران گذشته مانند زمان جنگ، پدافند هوایی ماموریت پشیبانی رزمی و تامین امنیت هوایی را بر عهده داشت اما امروز با جدا شدن پدافند از بخش پروازی، ما اولین نیروی عمل کننده هستیم و به خاطر اینکه اولین خاکریز در مقابل دشمن به شمار می‌رویم، باید خود را به انواع وسایل بازدارنده مجهز کنیم.
به اعتقاد وی، هدف از این رزمایش بزرگ ایجاد هماهنگی و انسجام و تعامل نیروهای پدافندی ارتش، سپاه، بسیج و ناجا و تمرین زبان مشترک در دفاع است.
جانشین قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء تصریح کرد: ما تاکتیک‌های جدید دفاعی را بر مبنای صحنه نبرد آزمایش کرده‌ایم و تحرک و سرعت در جابجایی سامانه‌ها که اکثر آنها متحرک هستند را در صحنه نبرد عملیاتی کرده‌ایم.

* تلاش برای افزایش دقت در شلیک‌های پرحجم

آزمایش قابلیت فرماندهان و تست عملی شیوه آموزش کارکنان، از دیگر محورهای مورد توجه در این رزمایش بوده است که امیر طاهری به آن اشاره کرد و گفت: همچنین استقلال تاکتیکی مناطق نبرد با موفقیت آزموده شد.
وی همچنین از عملیاتی شدن موفق شبکه فرماندهی کنترل تاکتیکی و سیار برای جنگ‌های ناهمگون خبر داد و افزود: همچنین ارزیابی نحوه عملکرد و امکان اخلال و قطع این شبکه را نیز در این رزمایش مورد تست قرار می‌دهیم.
طاهری تصریح کرد: بکارگیری سامانه‌های جدید پدافندی و بهینه شده از دیگر ویژگی این رزمایش است که با توجه به گستردگی 600 هزار کیلومتری منطقه نبرد و استفاده از سامانه‌های بومی که برد، سرعت و ارتفاع آنها ارتقاء یافته است، ‌می‌تواند با هر تهدیدی مقابله کند.
جانشین قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء با اشاره به اینکه اکنون انواع تجهیزات راداری شامل هشدار اولیه، تاکتیکی و پوشش خلاء، در اختیار این قرارگاه است، گفت: استفاده از انواع آتشبارها‌ی موشکی، سامانه‌های ارتباطی با برد و فرکانس مختلف و نیز تلاش برای افزایش دقت در شلیک‌های پرحجم مورد توجه ما بوده است و آزمایش‌ها نیز تاکنون از موفقیت این سامانه‌ها خبر می‌دهند.
وی در پایان گفت: نیروهای پدافند در هر لحظه و هر جای کشور با آمادگی کامل حضور دارند و هرگونه تحرکات منطقه تحت نظر آنها است و هر تهدیدی را با صلابت در جای خود نابود خواهیم کرد.





      

AK-230 توپ کاملا خودکار دفاع کوتاه‌برد روسی است که مجهز به دو لوله‌ی 30 میلیمتری است. کاربرد اصلی توپ در مواجهه با هواگردهاست. شاید بتوان Ak-230 را متداول‌ترین توپ در کلاس خود دانست که هم در شناورهای سنگین و هم در واحدهای تندرو به کار رفته‌است و به کشورهای اروپایی بلوک شرق، هند و چین صادر شده‌است. از این گونه حدود 1450 عدد توسط شوروی و 300 عدد توسط جمهوری خلق چین ساخته‌شده‌است که مدل چینی آن معروف به Type 69 است. ساخت این توپ در واقع ضمینه‌ را برای ساخت توپ قدرتمند AK-630 را فراهم نمود.




تاریخچه
طراحی و ساخت توپ در سال 1956 آغاز شد و پروژه در سال 1957 وارد مراحل آزمایشگاهی شد. اما آزمایشات اولیه چندان رضایت‌بخش نبود تا اینکه نخستین موفقیت‌ها در سال 1958 بوقوع پیوست. آزمایشات دریایی در سال 1960 آغاز گردید تا اینکه بالاخره در سال 1969 این توپ رسما به‌کارگرفته شد. شناورهای تندرو کلاس Osa و اژدرافکن‌های کلاس Shersha شوروی سابق نخستین شناورهایی بودند که این توپ بر روی آنها نصب گردید.

خصوصیات
این توپ از دو لوله‌ی 30 میلیمتری NN-30 خنک‌شونده با آب استفاده می‌کند که بر روی برجکی فولادی نصب گردیده‌اند. هر یک از لوله‌ها دارای وزن 155 کیلوگرم و طول کلی 2.140 متر هستند. این لوله‌ها خان‌دار هستند و سطح داخلیشان دارای تعداد 12 شیار است. توپ دارای نواخت 2000 گلوله بر دقیقه است که سهم هریک از لوله‌ها 1000 گلوله بر دقیقه می‌باشد و کار تغذیه هریک توسط قطاره‌ای 500 گلوله‌ای انجام می‌گیرد.

سیستم شلیک گلوله‌ها در این توپ الکتریکی است و انرژی مورد نیاز جهت شلیک از طریق فشار گاز تامین می‌شود. حداکثر برد توپ 6.7 کیلومتر است اما برد بهینه‌ای آن 2.5 تا 4 کیلومتر اعلام شده‌است.

گلوله‌ها
AK-230 قادر به شلیک انواع گلوله‌های الکتریکی سی میلیمتری است. از پرکاربردترین گلوله‌ها گونه‌ی انفجاری HE (اسم تخصیص OF-83D) و گلوله‌ی نفوذی AP-T (اسم تخصیص BR-83) است. گونه‌ی انفجاری HE دارای مرمری به وزن 0.27 کیلوگرم است و حاوی 30 گرم ماده منفجره است که توسط فیوزی تماسی کنترل می‌گردد؛ AP-T گلوله‌ی نفوذ کننده در زره است و وزن مرمری آن 0.35 کیلوگرم است. البته گونه‌ی چینی توپ یعنی Type 69 تنها گلوله‌های بومی انفجاری را شلیک می‌نماید. گلوله‌های توپ در کشورهای صربستان و رومانی نیز تولید می‌گردد.

گونه‌ها
از این توپ چهار گونه تولید شده‌است که عبارت‌اند از: گونه‌ی AK-230 A مورد استفاده در شناورهای با سامانه‌ی تغذیه 220 ولت DC؛ گونه‌ی AK-230 B به‌کاررفته در شناورهای با سامانه‌ی تغذیه‌ی 380 ولت AC؛ گونه‌ی AK-230M با آثار مغناطیسی پایین جهت استفاده در شناورهای مین جمع‌کن و گونه‌ی چینی Type 69.


خصوصیات :
?مورد استفاده:
AK-230: اکثر شناورهای روسی مربوط به سالهای 1960 تا 1980
AK-230M: مین جمع‌کن‌های کلاس Vanya (Pr. 257A), Yurka (Pr. 266), Zhenya (Pr. 1252), Sonja (Pr. 1265)
Type 69: شناورهای تندرو کلاس Huangfeng، Houxin و Houdong (تندر ایران)
?کالیبر: 30 میلیمتر
?تعدا خان: 12
?نواخت: 2000 گلوله بر دقیقه
?قطاره: حاوی 500 گلوله
?برد: بیشینه 6.7 کیلومتر، بهینه 4 کیلومتر

?وزن:
AK-230 A: 1974 کیلوگرم
AK-230 B: 1926 کیلوگرم
Type 69: 3600 کیلوگرم

?زاویه‌ی عمودی: 12-/78+ درجه
?سرعت حرکت عمودی:
AK-230: 24 درجه بر ثانیه
Type 69: 50 درجه بر ثانیه

?چرخش افقی: 180-/180+ درجه
?سرخت چرخش افقی: 35 درجه بر ثانیه
?سرعت گلوله: 1050 تا 1060 متر بر ثانیه




      

اولین JF-17 Thunder  ساخت پاکستان از خط تولید خارج شد

اولین جت جنگنده چند منظوره JF-17 Thunder  ساخت پاکستان طی مراسمی در مجتمع هوانوردی پاکستان PAK در روز دوشنبه به نمایش گذاشته شد. JF-17  برای پاسخگوئی به نیازهای تاکتیکی و استراتژیکی نیروی هوائی پاکستان توسعه داده شده است. جنگنده فوق مجهز به آوینیک پیشرفته برای درگیری با اهداف هوائی و زمینی است و طراحی آن به گونه ای بوده که امکان ایجاد هرگونه برنامه به روز رسانی بر روی آن کاملا میسر میباشد.




      
<   <<   46   47   48   49   50   >>   >




+ پرتاب موفقیت آمیز موشک سجیل 2 با فناوری پیشرفته



+ سلام. بازدید وزیر دفاع ار کاکپیت اف-16 ونزوئلا یا علی