کابین جلوی شکاری اف-14

صفحه کنترل کناری چپ

1-دکمه فشاری دریچه G
2-کنترل منفذ اکسیژن
(مربوط به سیستم جهت یابی)COMM/NAV3-کنترل
4-پانل مجتمع
4 a/b-کنترل سیتم های مخابراتی UHF
5-کنترل حجم صدا بین کابین ها
6-کنترل ICS
7-کنترل AFCS
8-سیستم 1/4 دریچه موتوری(ساسات){برای پرواز های عادی یا شرایط عادی}
9-سیستم شیب(خطی) دریچه موتور(ساسات)
10-سویچ تعیین هدف
10a-اهرم دستی کنترل هیدرولیک
صفحه کنترل عمودی چپ
11-کنترل سوخت
12-شاخص وضعیت سطح
سیستم کنترل ممانعت از شلیک (قفل تسلیحات)-a12
13- سیستم لندینگ(فرود)
14-نشانگر وضعیت فلپس(صفحات باله ها برای فرود یا تیک -آف)
اهرم دروپ تانکس(رها سازی مخازن سوخت خارجی)-a14
ابزارهای زانوی چپ
15-نشانگر وضعیت فشار موتور
16-نشانگر وضعیت خروجی (اگزوز){درجه حرارت-وضعیت}
17-نشانگر وضعیت روغن
18-نشانگر وضعیت فشار هیدرولیک جهت کنترل هواپیما
19-دورسنج برقی موتور(واحد= دور در دقیقه)
20-نشانگر وضعیت دمای موتور
21-نشانگر وضعیت مقدار سرریز سوخت (اور فلو)
ابزارهای سمت چپ کنسول مرکزی
22-رادار ارتفاع سنج کوتاه برد
23-رادار ارتفاع سنج برد بلند (سرووپنوماتیکی)تا بیش از 60000 پا
نشانگر سرعت سنج(واحد= ماخ)-24
نشانگر سرعت سنج عمودی-25
26-اهرم تارن آف کننده (خاموش کننده)موتور چپ
27-نشانگر زاویه از هدف
ابزارهای کنار شیشه جلو
28-شاخص نزدیک شدن به زمین هنگام فرود
29-چراغ هشدار چرخ ها
چراغ هشدار بریک(ترمز ها)-a29
ACLS/AP30-چراغ هشدار
NWS ENGAچراغ هشدار-a30
پانل مرکزی
HUD-31صفحه نمایش مرکزی(سر بالا)
32-صفحه کنترل عملیاتی جنگ هوایی
33-نشانگر صفحه نمایش افقی
34-افق سنج
35-اهرم تنظیم فشار
36-نشاگر فشار ترمز
37-دستگیره کنترل جنگنده
ECM-38چراغ هشدار سیستم اخلالگر رهگیری
39-قطب نمای یدکی
ابزار های سمت راست کنسول مرکزی
40-نشانگر فرمان باله ها
41-اهرم خاموش کننده موتور راست(تارن آف)
42-شتاب سنج
43-نشانگر وضعیت جایگزین
44-اهرم باز وبسته کردن شیشه کاکپیت
45-ساعت
46-نشانگر مقدار مسافت طی شده
UHF-47 نشانگر وضعیت ایستگاه رادیویی
ابزارهای زانوی راست
48-نشانگر وضعیت کلی سوخت جنگنده
49-نشانگر وضعیت اکسیژن مایع
50-فشار سنج کابین
51-قلاب صفحه پانل
52-کنترل صفحه نمایش
53-صفحه جلوبر ارتفاع
کنسول کناری راست
54-قطب نما
55-نشانگر هشدار کابین عقب برای مشورت
TACAN56-کنترل
57-کنترل مرکزی مئلد برق هواپیما
ARA-63-58-کنترل
59-صفحه کنترل آماده سازی رویارویی هوایی
60-کنترل نور مرکزی
61-کنترل محیط خارجی جنگنده
62-کلید تست کل جنگنده
63-کلید فشار مبدل هیدرولیک
64-اهرم کنترل مه
65-سویچ مات کردن شیشه جلو!

کابین عقب شکاری اف-14

کنسول کناری چپ
1-دکمه فشاری دریچه G
2-کنترل منفذ اکسیژن
(مربوط به سیستم جهت یابی)COMM/NAV3-کنترل
4-کنترل ICS
5-پانل مجتمع
6-کنترل TACAN
7-صفحه کنترل مایع خنک کننده
8-کنترل کامپیوتر نشان دهنده هدف وغیره
IR/TV-9-صفحه کنترل راداری تلویزیونی به منظور هدایت موشک فونیکس برای اصابت به اهداف بیش از 20 کیلومتر
9a-کنترل انتخاب باند UHF
11-اهرم کنترل خاج شدن از هواپیما
کنسول عمودی چپ
11-صفحه کنترل تسلیحات
ابزارهای زانوی چپ
12-سیستم چک وسیستم کنترل برق هواپیما
صفحه ابزارهای چپ
13-ارتفاع سنج برد بلند سرووپنوماتیکی
14-سرعت سنج(واحد=ماخ)
UHF15-نشانگر ایستگاه رادیویی
16-نشانگر یدکی وضعیت اظطراری
17-صفحه نشان دهنده اطلاعات
کنسول وسط
18-کنترل جهت یابی وباز خوانی نقشه
19-نمایش اطلاعات عملیاتی(اهداف)
20-کنترل اطلاعات عملیات
21-کنترل دستی دستگاه
ابزارهای راست
22-نشانگر کلی سوخت جنگنده
23-ساعت
24-چراغ های تهدید واخطار
25-اهرم باز کردن شیشه کاکپیت
26-نشانگر مقدار مسافت طی شده
ابزارهای زانوی راست
27-چراغ های خطر -تهدید و احتمال درگیری
کنسول عمودی راست
28-نشانگر صفحه نمایش چند گانه
کنسول کناری راست
29-نمایشگر دیجیتالی اطلاعات(اهداف)
30-کنترل سیستم اخلالکر رهگیری ایی -سی-ام
31-اتصال پاسخ اطلاعات دشمن وکنترل چراغ داخلی
ECM-32سیستم اخلالکر
DECM-33سیستم(به احتمال قوی بازگشتن به حالت قبل از اخلالگری است)
34-اهرم کنترل مات کننده
IFF-35سیستم تشخیص دوست از دشمن
36-سیستم کنترل باطل کننده هدف ودرگیری(برای آموزش وشاتکردن)
AA1-37صفحه کنترل
AN/ALG-29A-38-سیستم پروگرمر
39-آنتن تشخیص دوست از دشمن و تست پانل
KY-28-41-صفحه کنترل
42-کنترل وتست سیستم برق هواپیما
MIC-43-دکمه پایه
ICS-44-دکمه پایه

                                
                                             


به گزارش واحد مرکزی خبر ، سردار سرتیپ پاسدار احمد وحیدی در حاشیه مراسم افتتاح این خط تولید در جمع خبرنگاران گفت: این سامانه هوایی موشکی برد متوسط که اولین محصول آن آماده تحویل به قرارگاه پدافند هوایی است ، می تواند هواپیماهای مدرن را در ارتفاع پست و متوسط منهدم کند.
وزیر دفاع با بیان اینکه سامانه مرصاد در مقایسه با سامانه های پدافندی برد متوسط مشابه خود ، نظیر هاگ ، از ویژگی های برتری برخوردار است گفت: این سامانه با تحرک بالا، قابلیت مقابله با جنگ الکترونیک و شبکه ای شدن با دیگر سامانه های راداری و پدافندی را دارد .
وی افزود: رادارهای جستجو و تعقیب هدف ، شبکه های نرم افزاری و سخت افزاری ، سکوهای پرتاب و مرکز کنترل و فرماندهی، اجزای اصلی این سامانه است.
سردار وحیدی تصریح کرد: کلیه مراحل تحقیق ، طراحی و تولید این سامانه که با استفاده از تجارب هشت سال دفاع مقدس صورت گرفته ، بدست متخصصان زبده و کارآمد سازمان صنایع هوافضای وزارت دفاع به انجام رسیده است.
وزیر دفاع به ثمر رسیدن این سامانه را که کاملاً دیجیتال طراحی شده است ، مرهون بهره برداری موثر از قابلیت های علمی دانشگاه های کشورمان دانست .
وی افزود : تولید انبوه این محصول آغاز شده است و امسال مقادیر متنابهی از آن به نیروهای مسلح تحویل داده می شود .
سردار وحیدی افزود: طراحی و تولید سامانه پدافند هوایی مرصاد که از دارای فناوری بسیار پیچیده ای است ، نشانگر آن است که صنایع دفاعی به سطحی از بلوغ و بالندگی ، نوآوری و خلاقیت رسیده که قادر است ، نیازهای نیروهای مسلح را در هر سطحی تأمین کند.

اتحاد جماهیر شوروی به علت داشتن نظام کمونیستی و فقدان سرمایه گذاری خصوصی (که باعث بالا انگیزه در طراحی و ساخت محصولات جدید میشود ) در بسیاری از موارد به داشتن سلاح های کهنه و گاها از رده خارج اکتفا مینمود. در برخی موارد نیز کمبود بودجه دولتی باعث از بین رفتن پروژه های خلاقانه دانشمندان شوروی میشد. ولی در این میان گاها نیز موارد جالب و منحصر به فردی دیده میشد. یکی از این موارد رولور بی صدای OTs-38 است که علاوه بر داشتن ظاهری مدرن و کیفیت ساخت عالی دارای جلوه های منحصر بفردی است که در هیچ رولور دیگری یافت نمیشد. بدنه و شکل کلی سلاح به رولورهای اسمیت وسون J Frame شباهت دارد، یک لوله کوتاه، توپی 5 تایی... ولی اولین نکته ای که جلب توجه میکند نحوه باز شدن توپی آن است. لولای توپی به قسمت جلوی بدنه وصل شده است و توپی در هنگام خارج شدن به سمت جلو و راست بیرون می اید.

در حالی که تقریبا توپی تمام رولورها به سمت چپ و پایین باز میشود. طراحی توپی به این شکل باعث میشود تا فاصله بین توپی و لوله سلاح به حداقل برسد. برای خارج کردن توپی باید ضامن آن را که در سمت چپ سلاح قرار گرفته فشار دهید. وقتی توپی بیرون می آید یک Ejector بصورت خودکار پوکه ها را به بیرون پرتاب میکند. از آنجاییکه فشنگ های این سلاح از نوع بدون لبه هستند لذا توسط یک تسمه فلزی به هم متصل میشوند تا پر کردن توپی و خارج کردن تسمه ها به آسانی انجام شود. نکته دیگر این است که چخماق بر خلاف تمامی رولورهای دنیا به چاشنی گلوله فوقانی در توپی ضربه نمیزند بلکه این گلوله پایینی در توپی است که ضربه به آن زده میشود.

دلیل این شیوه منحصر بفرد در طذاحی پایین آمدن مرکز ثقل سلاح و کاهش لگد در هنگام تیر اندازی است. اگر از نمای جانبی به سلاح نگاه کنید متوجه این نکته نخواهید شد که لوله بالایی تنها یک محفظه خالی است که سایت نشنه روی لیزری در آن قرار گرفته و لوله اصلی سلاح در واقع لوله پایینی است.!!!

ماشه سلاح از نوع دو مرحله ای بوده و ضامن آن در بالای قبضه و در هر طرف قرار گرفته است. رولور  OTs-38 قبل از فروپاشی شوروی و توسط آقای Stechkin در مرکز تحقیقات سلاح های پیشرفته ارتش سرخ طراحی شده بود ولی ساخت این رولور در آن زمان مورد تاید قرار نگرفته بود. امروز کارخانه TSKIBSOO تعداد محدودی از این رولور را در خط تولید خود دارد که تمامی آن ها در اختیار نیروهای امنیتی و پلیس مخفی روسیه قرار دارد. رولور  OTs-38 فاقد هرگونه صدا خفه کن است ولی موقع شلیک هیچ صدا و شعله ای تولید نمیکند که دلیل این امر استفاده از مهمات مخصوص SP-4 است.

 

ناوچه استرگوشچی. (type20380)

طرح ناوچه استرگوشچی در سال 2001 در کشتی سازی سورنایا در روسیه برای جوابگوییبه نیاز نیروی دریایی روسیه به شناورهای پیشرفته وهمچنین پنهانکار با تکنولوژی روز بود.
اولین ناوچه در سال 2006 به اب انداخته شد و بعد از ازمایشات در سال 2007 به نیرویدریایی روسیه پیوست.
این ناوچه از مدرنترین تکنولوژیهای تسلیحاتی روسیه برای اهداف دفاعی مخصوصا اهدافضد زیردریایی هست.



تسلیحات این ناوچه عبارتند از:
8 قبضه موشک انداز عمودی برای موشکهای یاخونت.
یک قبضه موشک انداز  برای شلیک موشکهای ضد زیردریایی مدودکا.
یک قبضه توپ 100 میلیمتری a-190 .
دو سیستم دفاع ضد هوایی و ضد موشک خاشتان.
چهار قبضه اژدر افکن 400 میلیمتری.
چهار قبضه مسلسل 14.5 میلیمتری.
نمونه دریاپایه S300 برای دفع حملات هوایی دوربرد.



وزن خالص ناو........... 1900 تن
طول..................... 93 متر
عرض................... 13 متر
ابخور................... 8 متر
سرعت................ 27 گره دریایی
برد..................... 4000 مایل
خدمه................. 120 نفر
هلیکوپتر.............. یک فروند کاموف-27

در سرتاسر تاریخچه ی جنگها و نبردها هرجا که هدف فرماندهان و طراحان جنگ شناسایی دقیق مواضع دشمن و برهم زدن نظم نیروهای دشمن و آزار رساندن به آن ها با اتکا به تاکتیکهایی همچون عملیات جنگ و گریز، خرابکاری و حملات ضربتی بوده است، نیروهای عملیات ویژه مهمترین نقش را ایفا کرده اند. بر خلاف تصور عمومی نیروهای عملیات ویژه با واحدهای کماندویی نیروهای منظم متفاوت میباشند. این نیروها علاوه بر گذراندن دورهای تخصصی طاقت فرسای رزمی، دوره های پیچیده روانشناسی، جامعه شناسی و زبان شناسی را میگذرانند. بنابراین هرکدام از این نیروها علاوه بر تخصصهای نظامی (همچون مواد منفجره، تک تیرانداز...) به فرهنگ و زبان محاوره ای منطقه ی عملیات آشنا هستند از این قادرند هفته ها و یا ماه ها در میان مردم ان منطقه زندگی کنند و ماموریت خود را به اتمام برساند. وظایف این نیروها بسیار گسترده و متنوع است.
عملیات شناسایی و خرابکاری، بدست آوردن اطلاعات حساس از داخل مراکز و تاسیسات دشمن و مبارزه با تروریسم از طریق شناسایی و انهدام سازمان تروریست ها جزو مهمترین وظایف نیروهای عملیات ویژه در قرن حاظر بحساب می آیند.
نیروهای عملیات ویژه ارتش آمریکا جزو با سابقه ترین نیروهای عملیات ویژه جهان بحساب می آیند و از تنوع بسیاری برخوردارند. کارایی فوق العاده این نیروها در عرصه نبرد آنها را به یکی از ارکان اصلی استراتژی نظامی آمریکا در صحنه ی جهانی تبدیل کرده است که نقش آنها در جنگ های اخیر و خصوصا نبرد افغانستان بسیار چشمگیر بوده است. نیروهای ویژه ارتش آمریکا  از 46000 سرباز برگزیده تشکیل شده است و بودجه این نیروها در سال بیش از چهار میلیارد دلار است که این رقم تقریبا دو درصد کل بودجه دفاعی ایالات را تشکیل میدهد. ساختار نظامی این نیروها از بدو تاسیس تا امروز یک روند تکاملی را طی نموده است که بارزترین آن ایجاد فرماندهی عملیات ویژه (SOCOM) پس از شکست عملیات نیروهای آمریکایی در طبس بوده است. این ارگان که بخشی از وزارت دفاع آمریکا بحاب می آید وظیفه ی هماهنگ نمودن واحدهای عملیات ویژه از قسمت های مختلف در یک عملیات مشترک را بر عهده دارد.
معروفترین نیروهای عملیات ویژه ی نیروی زمینی ارتش ایالات متحده آمریکا عبارتند از:




رنجرها با سابقه ترین و قدیمی ترین نیروهای عملیات ویژه ارتش آمریکا بحساب می آیند که هنگ انها موسوم به هنگ هفتاد و پنجم در فورت بنینگ ایالت جورجیا مستقر است. پرسنل این هنگ، بسیار آموزش دیده و انعطاف پذیرند و قادرند تا خود را به سرعت به مناطق عملیاتی برسانند. این نیروها سربازان سبک باری هستند و قادرند تا به کمک مهارت های ویژه خود در نبردهای متعارف، عملیات ویژه و جنگ های چریکی عمل نمایند. رنجرها برای انواع مختلفی از عملیات همچون درگیری مستقیم، عملیات هوایی، فرود در پشت خطوط دشمن، عملیات خرابکاری و کمین در خطوط دشمن آموزش دیده اند و قادرند تا به کمک تجهیزات متنوعی از هواپیما و بالگردهای ویژه گرفته تا ای تی وی و موتورهای عملیات ویژه خود را ظرف مدت 18 ساعت به هر نقطه ی جهان برسانند. از این لحاظ آنها را میتوان جزو بهترین نیروهای واکنش سریع جهان بحساب آورد.
پیدایش رنجرها به جنگ جهانی دوم بازمیگردد. در سال 1942 میلادی و طی جنگ جهانی دوم گردان رنجر بوجود آمد. این گردان سربازان خود را از نیروهای آمریکایی مستقر در ایرلند شمالی تامین میکرد. این سربازان پس از انتخاب شدن در اسکاتلند و تحت نظر کماندوهای انگلیسی آموزش دیدند. پس از تشکیل گردان یکم رنجرها، گردانهای سوم و چهارم نیز بوجود آمدند که در منطقه ی آفریقای شمالی و ایتالیا خدمت میکردند و فرمانده آن ها ویلیام داربی بود. اما در بیست و نهم ژانویه 1944 و طی نبرد سیسترنا اغلب پرسنل گردانهای یکم و سوم اسیر شدند و این گردانها عملا غیر فعال شدند. علاوه بر گردانهای یکم، سوم و چهارم، گردانهای دیگری همچون گردانهای دوم، پنجم و ششم رنجرها نیز تشکیل شده بود که در مناطق دیگر مشغول عملیات بودند. نیروهای گردان پنجم در سواحل نرماندی و خصوصا در سواحل اوماها پیاده شدند و گردانهای دوم نیز پیش از حمله نیروهای اصلی به سواحل نرماندی به مواضع توپخانه ای آلمانها در پوینت دوهاک حمله کردند. این نیروهای پس از عبور از صخره هایی به ارتفاع 50 متر، پنج توپ 155 میلیمتری سنگین آلمانها را منفجر کردند که این امر نقش قابل توجهی در کاهش تلفات نیروهای متفقین در سواحل یوتا و اوماها داشت. در بخش دیگری از جهان و در منطقه ی عملیاتی اقیانوس آرام نیز رنجرها مشغول عملیات بودند و سربازان گردان های ششم رنجر در عملیات های بیشماری همچون حمله به فیلیپین ایفای نقش کردند. پس از پایان جنگ جهانی دوم گردانهای رنجر منحل شدند ولی با آغاز جنگ کره دوباره فعالیت آنها از سر گرفته شد و بصورت دسته های مستقل وارد صحنه نبرد شدند. در جنگ کره رنجرها کانامه درخشانی از خود به جا گذاشتند. آنها در عملیاتی همچون گشتزنی، دیده بانی، تخریب راهای ارتباطی و پلها، حمله به مواضع دشمن و عملیات کمین شرکت میکردند. در یکی از موفقترین حملات رنجرهای دسته یکم موفق شدند تا طی یک حمله شبانه به مواضع نیروهای کمونیست کره شمالی به لشکر دوازدهم آنها ضربات سختی وارد کنند و بنابر برخی گزارشات آن را کاملا از بین ببرند. پس از ورود چین به عرصه ی نبرد نیز رنجرها و خصوصا رنجرهای دسته پنجم در دفع پنجمین مرحله ی عملیات نظامی نیروهای چینی نقش به سزایی ایفا کردند. لازم به ذکر است که دسته های رنجر پس از جنگ کره نیز مجددا منحل شدند.پس از آغاز جنگ ویتنام در سال 1969 میلادی مجددا رنجرها وارد صحنه ی نبرد شدند و اینبار در قالب هنگ هفتاد و پنجم پیاده ی تکاوران هوابرد ایفای نقش نمودند. در این جنگ نیز آنها به صورت دسته های مستقل وارد خطوط نبرد شدند و ماموریت هایی مشابه ماموریت های جنگ کره به آنها محول شد. آنها علاوه بر ماموریتهای متداول در عملیات های ویژه ای همچون آزاد سازی اسرا از طریق حمله به کمپ نگهداری آنها و نیز دستگیری و یا از بین بردن فرماندهان کلیدی در پشت خطوط دشمن شرکت میکردند.
پس از پایان جنگ هنگ هفتاد و پنجم رنجرها به حیات خود ادامه داد و تا امروز در عملیات بیشماری شرکت کرده اند  که اخرین آنها عملیات نظامی در عراق موسوم به عملیات آزادسازی عراق بوده است.




نیروهای دلتا را میتوان بهترین نیروی عملیات ویژه ارتش امریکا بحساب آورد. این نیروها بهترین سربازان ارتش آمریکا  و در اصل گلچینی از دیگر نیروهای عملیات ویژه ارتش هستند. وظیفه آنها انجام ماموریت هایی است که نیازمند واحدهای عملیاتی کوچک میباشد برای مثال میتوان به مبارزه با تروریسم، شناسایی نقاط حساس دشمن و دستگیری جنایتکاران جنگی اشاره نمود. نیروهای دلتا معمولا در ماموریتهای خود با هنگ هفتاد و پنجم رنجر و نیروهای هوابرد ابی خاکی نیروی دریایی معروف به تیم سیل (Seal Team) همکاری میکنند و عملیات را بصورت مرحله ای و مشترک اجرا میکنند. نیروهای دلتا در سال 1977 میلادی و توسط یک سرهنگ نیروهای مخصوص به نام چارلی بکویت بوجود آمد. در سال 1962 بکویت که در آن زمان یک گروهبان نیروهای مخصوص ( کلاه سبزها ) بود مامور شد تا طی یک برنامه مشترک یک سال را با گروه بیست و دوم سرویس هوایی ویژه انگلیس (SAS) بگذراند. وی طی ماموریت خود از تجربیات نیروهای انگلیسی استفاده نمود و به نقایص بسیاری در ساختار و روش انجام ماموریت های نیروهای عملیات ویژه ارتش آمریکا پی برد.
در آن زمان پرسنل نیروهای عملیات ویژه در آمریکا به صورت اجباری از دیگر نیروها تامین میشد  در حالیکه سرویس هوایی ویژه انگلیس پرسنل خود را از بین سربازان داوطلب دیگر واحدها انتخاب مینمود و این سربازان پس از گذراندن دوره های آموزشی و شرایط گزینشی بسیار سخت جذب این نیرو میشدند. این امر باعث شده بود تا سرویس هوایی ویژه از پرسنلی آموزش دیده و با انگیزه برخوردار شود. پس از بازگشت بکویت به آمریکا وی تلاش کرد تا تجربیاتش را به نیروهای مخصوص انتقال دهد ولی با مقاومت شدید و بدگمانی فرماندهانش روبرو شد. با اینحال وی همچنان از ساختار پنج نفره ی تیم خود در برابر ساختار تیمهای دوازده نفری نیروی مخصوص دفاع میکرد و انرا کارآمدتر میدانست. سرانجام در اواخر دهه ی 1970 میلادی و به علت حوادث تروریستی گسترده در جهان و از جمله قتل عام ورزشکاران رژیم صهیونیستی در المپیک مونیخ ارتش آمریکا تصمیم گرفت تا نیروهای زبده ارتش را جمع آوری کند و از آنها در برابر نیروهای انقلابی استفاده کند. بدین ترتیب علیرغم مخالفت نیروهای عملیات ویژه قدیمی تر مثل رنجر ها طرح بکویت که شامل تیمهای نیروی عملیات ویژه کوچک، بسیار آموزش دیده و داطلب میشد از طرف ارتش پذیرفته شد و بدین ترتیب نیروی دلتا بوجود آمد. این نیروها از بدو تاسیس در عملیات های بیشماری شرکت کرده اند. در جنگ های اخیر و خصوصا پس از جنگ بوسنی نقش نیروهای دلتا بسیار بارزتر شده است و این نیروها حساس ترین عملیات ارتش آمریکا را به انجام رسانده اند که از جمله انها دستگیری جنایتکاران جنگی یوگوسلاوی سابق، حمله نسبتا موفق به مقر ملاعمر رهبر طالبان، عملیات خرابکاری در خطوط مواصلاتی و مخابراتی نیروهای عراقی در سال 2003 در عراق بوده است.
مقر نیروهای دلتا در فورت براگ ایالت کارولینای شمالی واقع شده و هویت این نیروها کاملا سری میباشد. این نیروها علاوه بر گذراندن دوره های رزمی، کنترل جنگ، زبان و روانشناسی دوره های دیگری را نیز میگذرانند که اطلاعات زیادی در مورد آنها منتشر نشده است فقط آشکار شده است که این دوره ها جنبه اطلاعاتی دارند.




نیروهای مخصوص نیروی زمینی ارتش ایالات متحده که به کلاه سبزها مشهورند، واحدهایی از نیروی زمینی هستند که برای اجرای جنگ های غیر منظم و عملیات ضد تروریستی آموزش میبینند. این واحدهای کماندویی توسط ایرون بنک بوجود آمد که خود او جزو کماندوهای کلاه سبز ارتش آمریکا بود. پرسنل این نیروها از زبده ترین افراد ارتش انتخاب میشوند و پس از گذراندن دوره های اموزشی بسیار سخت جذب این نیروها میشوند. این نیروها قادرند تا در سخت ترین شرایط زنده بمانند و بجنگند. به آنان مارخور نیز میگویند چون آموزش دیده اند در صورت عدم وجود غذا، مارهای صحرا را شکار کرده و بخورند. نیروهای رزمی مخصوص از پنج گروه رزمی مستقیل تشکیل شده اند که هرکدام از این گروهها در یک منطقه خاص جهانی تمرکز دارند و پرسنل هر گروه با توجه به منطقه عملیاتی خود دوره های آموزشی پیچیده زبان محاوره ای و فرهنگ کشورهای هدف را پشت سر میگذرانند. این گروهها عبارتند از:
گروه رزمی یکم نیروی مخصوص: گروه یکم نیروی مخصوص از سه گردان تشکیل شده که گردان یکم در جزیره اوکیناوای ژاپن و گردانهای دوم و سوم در قرارگاه این نیروها در فورت لوییس ایالات واشنگتن مستقر هستند. گروه یکم نیروهای مخصوص مسئولیت انجام عملیات در منطقه اقیانوس آرام  و شرق آسیا را بر عهده دارد.
گروه رزمی سوم نیروی مخصوص: این گروه از نیروی مخصوص در قرارگاهشان در فورت براگ ایالت کارولینای شمالی استقرار دارند و مسئولیت انجام عملیات در سراسر قاره افریقا بجز منطقه شاخ افریقا بر عهده انهاست.
گروه رزمی پنجم نیروی مخصوص: این گروه از نیروهای مخصوص در قرارگاه خود در فورت کمبل ایالات کنتاکی مستقر است و مسئولیت انجام عملیات در خاورمیانه، خلیج فارس، آسیای میانه و شاخ افریقا را بعهده دارد.
گروه رزمی هفتم نیروی مخصوص: این گروه در قرارگاهشان در فورت براگ ایالت کارولینای شمالی مستقر هستند و مسئولیت انجام عملیات در آمریکای مرکزی، آمریکای لاتین و حوزه ی کارائییب را بعهده دارند.
گروه رزمی دهم نیروی مخصوص: این گروه ار نیروهای مخصوص از سه گردان تشکیل شده که گردان یکم در نزدیکی شهر اشتوتگارت آلمان و گردانهای دوم و سوم در فورت کارسون ایالت کلرادو مستقر هستند. گروه دهم مسئولیت انجام عملیات در اروپا و خصوصا اروپای مرکزی، اروپای شرقی، منطقه ی بالکان،ترکیه،اسرائیل و لبنان را بعهده دارد.
گروههای رزمی نوزدهم و بیستم نیروی مخصوص: این گروه جزو گارد ملی حفاظت برای ماموریت های ویژه بحساب می آیند.نیروی مخصوص در نهم ژوئن سال 1952 میلادی تشکیل شد و از انروز تاکنون در عملیات بیشماری شرکت کرده اند که غالب آنها با موفقیت به پایان رسیده اند.
علاوه بر واحدهای فوق نیروی زمینی ارتش آمریکا از واحدهای دیگری نیز استفاده میکند که کاربرد انها در عملیات ویژه محدودتر از واحدهای نامبرده است از جمله لشکر دهم کوهستان، لشکر 101 هوابرد، لشکر 82 هوابرد، واحدهای شناسایی دوربرد و هنگ 160 عملیات ویژه هوایی معروف به تعقیب گران شب. نیروهای عملیات ویژه در جنگ های اخیر نقش اول را داشته اند و ساختار آنها از جنبه های کمی و کیفی دستخوش تغیر شده است. این نیروها در گروه های کوچک متشکل شده اند و از تجهیزات فوق مدرن استفاده میکنند. علاوه بر سلاح های سبک و فوق مدرن نیروهای عملیات ویژه نیروی هوایی به هواپیماهای هرکولس سی-130 مجهز شده اند که در جنگ های اخیر و خصوصا در افغانستان بطور وسیعی مورد استفاده قرار گرفته است. این هواپیماها که به اسپوکی معروفند در اصل یک کشتی توپدار پرنده است که تجهیزاتی سنگین تر از یک تانک دارد از جمله یک توپ 105 میلیمتری، یک توپ گتلینگ GAU-12 25 میلیمتری، یک توپ بوفورس 40 میلیمتری و بمبهای شش تنی.
همچنین نیروهای عملیات ویژه به بالگردهای عملیات ویژه و خودروهای پیشرفته مجهز شده اند که در نوع خود استثنایی هستند. علاوه بر تسلیحات، تاکتیک های نیروهای عملیات ویژه نیز دستخوش تحول گردیده است. نیروهای عملیات ویژه طی جنگ های اخیر بسیار سبکبار بوده اند و از خودروهای ویژه و موتور برای رسیدن به هدف استفاده کرده اند و بدین ترتیب همیشه دشمن را غافلگیر کرده اند. تک تیراندازان نیروهای عملیات ویژه نیز با هدف قراردادان فرماندهان دشمن از فواصل دور نقش بارزی را در بر هم زدن نظم نیروهای دشمن داشته اند. نیروهای عملیات ویژه بکمک سیستم های تعیین هدف لیزری نقش اصلی در هدایت حملات هوایی دقیق ایفا کرده اند. این نیروها با استفاده از تاکتیک نفوذ مورب قادر بودند تا پس از پرش از ارتفاع 27000 پایی، مسافتی بطول 40 کیلومتر را به کمک چترهای ویژه خود طی کنند و بدون هیچ گونه سروصدایی خود را به موقعیت مورد نظر برسانند. همه توضیحات فوق ثابت میکند که نیروهای عملیات ویژه از نقطه نظر تاکتیکی نیز کاملتر شده اند. طبق گزارشات منتشر شده از جنگ های اخیر شکی نیست که نیروهای عملیات ویژه ارتش امریکا نقشی محوری و انکار ناپذیر در تحقق اهداف فرماندهان و استراتژیستهای آمریکایی داشته اند.
اما این سلاح ها و تجهیزات پیشرفته ی آنها نیست که از آنها نیروهای قابل اطمینان و موثر ساخته بلکه فکر خلاق و مهارتهای ویژه این نیروهاست که در موفقیت انها نقش اساسی داشته است و این مهارتها با تلاش و تمرین بسیار بدست امده است.