در نخستین روز از ایام الله دهه مبارک فجر ، 36 محصول الکترونیکی و مخابراتی با حضور وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در صنایع مخابرات "صا ایران" رونمایی شد.
به گزارش واحد مرکزی خبر ؛ رادیوهای نرم افزار باند پهن، HF، UHF و VHF دریایی و استقراری و رادیوهای با فرکانس بالا، کنسول فرماندهی و کنترل ICF ، انواع بی سیم های جدید HF ، VHF کوله ای و خودرویی، حمایلی دیجیتال نرم افزاری ، دیتا ترمینال ، ترمینال فیبر نوری FLTU ، آنتن بال کوسه ای ، سامانه های متحرک ارتباطی ، لیزری ، دیده بان ، انتقال تصویر ، تترا ، SDH و انواع آنتن های مخابرات از محصولات جدیدی است که امروز رونمایی و افتتاح شد.
وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در این مراسم با اشاره به اهمیت و جایگاه ویژه ای که شبکه های مخابراتی در امر فرماندهی و کنترل در نیروهای مسلح دارند ، گفت:پشتیبانی مؤثر از نیروهای مسلح با تأمین ابزارهای ارتباطی مطمئن و امن از راهبردهای اصلی وزارت دفاع به شمار می رود.
سردار وحیدی با بیان اینکه طیف وسیع و تنوع گسترده محصولات الکترونیک وزارت دفاع در سطح تاکتیکی و راهبردی نشاندهنده پیشرفت ایران در این عرصه هاست، گفت: طراحی و ساخت شبکه های امن و پایدار ، فرماندهی و کنترل جنگ الکترونیک و کنترل نظارت مرزی ، فرماندهی و کنترل دفاع ساحلی و دفاعی ، نمونه هایی از این توانمندی هاست.
وی با اشاره به رونمایی از 36 طرح الکترونیکی و مخابراتی صنایع دفاعی ایران گفت: صنایع مخابرات صاایران علاوه بر پشتیبانی نیروهای مسلح نقش بسیار قابل توجهی در توسعه شبکه های ارتباطی کشور داشته است، اجرای طرحهای متعدد در توسعه شبکه های سلولار در مناطق مختلف کشور در چارچوب اپراتور اول و دوم، طراحی و ساخت زیرساختهای شبکه های ارتباطی فیبر نوری از فعالیتهای چشمگیر این صنعت محسوب می شود.
سردار وحیدی افزود: صنایع الکترونیک وزارت دفاع با بهره گیری از دانش بومی انواع تجهیزات پیشرفته رمز کننده متناسب با سامانه های ارتباطی را طراحی و به کاربران در سطوح مختلف نیروهای مسلح ارائه کرده است.
وی گفت: در سی و یکمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی مفتخریم که اعلام کنیم در بیشتر حوزه های فناوری پیچیده الکترونیکی ، اوپتیکی و مخابراتی به مرزهای خودکفایی رسیده ایم و این روند با شتاب هرچه تمام تر در فناوری حساستری مانند سامانه های فضایی که از ابزار بسیار پیچیده الکترونیکی استفاده می شود ، توسعه یافته است.
وزیر دفاع افزود: 14 بهمن - روز فناوری فضایی - بیش از 5 طرح مهم فضایی با حضور ریاست جمهوری اسلامی ایران رونمایی و افتتاح می شود.
Lockheed Martin©
29/01/10
سردار وحیدی در جمع خبرنگاران اعلام کرد:
ساخت سامانه فرماندهی دفاع ساحلی و هوایی در وزارت دفاع
خبرگزاری فارس: وزیر دفاع با بیان اینکه امروز در اکثر حوزههای فنآوری پیچیده الکترونیکی، اپتیکی و مخابراتی به مرزهای خودکفایی رسیدهایم، گفت: این روند با شتاب هرچه تمامتر در فنآوری حساستری نظیر سامانههای فضایی توسعه یافته است.
عکس تزیینی است.
به گزارش خبرنگار دفاعی خبرگزاری فارس، سردار احمد وحیدی وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح صبح امروز دوشنبه در حاشیه افتتاح 36 پروژه الکترونیکی و مخابراتی وزارت دفاع که همزمان با آغاز دهه مبارک فجر و در شرکت صنایع مخابرات ایران برگزار شده بود در جمع خبرنگاران اظهار داشت: این پروژهها مربوط به شبکههای ارتباطی مناطق عملیاتی و ارتباطی دوربرد، پروژههای هوایی، دریایی و زمینی است که موجب مقاوم شدن سیستم ارتباطی در مقابل جمینگ دشمن شده و این شبکه ارتباطی را در برای عمل در شرایط مختلف پایدار میسازد.
وحیدی با بیان اینکه امروز توانمندیهای خوبی در عرصه مخابرات و الکترونیک در نیروهای مسلح بدست آوردهایم، گفت: امیدواریم با این دستاوردها بتوانیم قدرت ارتباطی امن و پایداری در شرایط مختلف ایجاد کنیم.
وی همچنین با اشاره به افتتاح پروژههای ماهوارهای که قرار است روز چهارشنبه توسط رئیس جمهور افتتاح شود، خاطرنشان کرد: ماهواره طلوع، مصباح 2، نوید علم و صنعت و نیز موتور ماهوارهبر سیمرغ از جمله این پروژهها خواهد بود.
وزیر دفاع همچنین با اشاره به اهمیت و جایگاه ویژهای که شبکههای مخابراتی در امر فرماندهی و کنترل در نیروهای مسلح دارند، گفت:پشتیبانی موثر از نیروهای مسلح از طریق تامین ابزارهای ارتباطی مطمئن و امن از راهبردهای اصلی وزارت دفاع به شمار میرود.
وحیدی ادامه داد: محققین و متخصصین صنایع الکترونیک و مخابرات وزارت دفاع به برکت پیروزی انقلاب اسلامی و با الهام از شعار راهبردی "ما میتوانیم " دستاوردهای بزرگی را در این حوزه برای نیروهای مسلح و کشور به ارمغان آورده اند.
وی با بیان اینکه طیف وسیع و تنوع گسترده محصولات صنایع الکترونیک وزارت دفاع در سطح تاکتیکی و راهبردی نشان از پیشرفت در این زمینه می باشد، خاطرنشان کرد: طراحی و ساخت شبکههای امن و پایدار، فرماندهی و کنترل جنگ الکترونیک، فرماندهی و کنترل نظارت مرزی، فرماندهی و کنترل دفاع ساحلی و هوایی نمونههایی از این توانایی است.
وحیدی با اشاره به رونمایی و افتتاح 36 پروژه الکترونیکی و مخابراتی گفت: صنایع مخابراتی صا ایران علاوه بر پشتیبانی از نیروهای مسلح نقش قابل توجهی در توسعه شبکههای ارتباطی کشور داشته است. اجرای پروژههای متعدد در توسعه شبکههای سلولار در مراسم مختلف کشور در چارچوب اپراتور اول و دوم، طراحی و ساخت پیشساختهای شبکههای ارتباطی فیبر نوری از فعالیتهای چشمگیر این صنعت محسوب میشود.
وزیر دفاع خاطرنشان کرد: صنایع الکترونیک وزارت دفاع با بهرهگیری از دانش نوری انواع تجهیزات پیشرفته رمزکننده متوسط با سامانههای ارتباطی را طراحی و به کاربران در سطوح مختلف نیروهای مسلح ارائه کرده است.
وی اضافه کرد: در سی و یکمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی مفتخریم که اعلام کنیم که در اکثر پروژههای فنآوری پیچیده الکترونیکی و اپتیکی و مخابراتی به مرزهای خودکفایی رسیدهایم و این روند با شتاب هرچه تمامتر در فنآوری حساستری نظیر سامانههای فضایی که از ابزار بسیار پیچیده الکترونیکی استفاده میشود توسعه یافته است.
سردار وحیدی در پایان با اشاره به برخی تهدیدها علیه جمهوری اسلامی ایران این تهدیدات رسانهای را عملیات روانی دشمن به منظور پوشش نقاط ضعف خود دانست و تاکید کرد: پاسخ جمهوری اسلامی ایران به هر تهدید بسیار شکننده و طوفانی خواهد بود.
فرمانده نیروی هوایی ارتش همچنین با اشاره به تهدید نرم دشمن و ضرورت برنامهریزی گسترده برای مقابله با این تهدید، از توسعه فعالیتهای فرهنگی سامانه عقیدتی سیاسی در سطح نیروی هوایی ارتش تقدیر و تشکر کرد.
سفیر نام ماهواره بر ساخت جمهوری اسلامی ایران است که ساخت آن از ده سال پیش یعنی حدود سال 1375 شروع شد.مرکز انجام این پروژه صنایع شهید همّت است که بخش مهمّی از پروژه موشکی کشو را یر عهده دارد.
این موشک درارای قسمت های مختلفی است که به آن ها پرداخته می شود.

این بخش موشک که بر اساس موشک شهاب-3 ساخته شده است به احتمال زیاد از سوخت مایع RP-1 ( Rocket Propellant-1 ) و اکسید کننده اکسیژن مایع یا نیتریک اسید استفاده می کند.RP-1 سوختی است که از پالایش کروسن (Kerosene ) به دست می آید که هم برای موتور جت و هم موتور موشک استفاده می شود که نوع خالص تر آن برای ماهواره بر ها استفاده می شود.(دکتر حسینی:«از منظر اهمّیّت و ارزش کارخانه تولید سوخت ماهواره بر،این تأسیسات به جهت پیچیدگی با یک واحد پتروشیمی پیشرفته برابری می کند.» البته این کارشناس هوافضا همین طور به این نکات هم اشاره کرده است:«نخستین بار در کشور،موتور این ماهواره بر در محفظه ی خلأ آزمایش شد و صحه گذاری بر موفقیت قبل از پرتاب صحه گذاری شد»،وی با اشاره به این که از منظر سوخت سفیر با موشک های قبلی متفاوت است، افزود:«نوع سوختی که موتور های این ماهواره بر استفاده می کنند از انواعی است که در داخل کشور طراحی و تولید شده است.برای عملیاتی کردن این سیستم،مجبور بودیم که کارخانه سوخت این ماهواره بر را در داخل کشور طراحی کنیم.برای رسیدن به این ماهواره بر،ما توانستیم به صورت همزمان تمام زیر مجموعه های این سیستم را طراحی و به تولید انبوه برسانیم.» که با توجه به این نکات استفاده سوختی غیر از RP-1 نیز چندان دور از نظر نیست.)
این مرحله از موشک برای هدایت از دو روش استفاده می نماید:
1-استفاده از بالچه
2-استفاده از تیغه های هدایت پس سوز (Jet Vanes)
که در عکس زیر بالچه ها با اعداد رومی مشخص شده اند و مورد 1 محل قرار گیری تیغه ها که به احتمال زیاد از جنس گرافیت است.(البته احتمال وجود تیغه های مولیبدنی نیز وجود دارد. )قسمت های قرمز رنگ هم که با شماره2 مشخص شده اند،محل قرارگیری موشک روی پرتابگر است.
دریچه قرمزرنگی که روی عکس با شماره 3 مشخص شده است محل خروج گاز استفاده شده در توربو پمپ است که بعضی مواقع اگزوز نامیده می شود.نحوه ی کار این قسمت در تصویر زیر مشخص است:
در توربو پمپ مقدار کمی از گاز تولید شده در محفظه احتراق باعث چرخش توربین موجود در توربو پمپ می شود و این چرخش به پمپ سوخت و اکسید کننده منتقل می شود و باعث ورود سوخت به محفظه احتراق میشود.
در عکس زیر موارد مشخص شده عبارتند از:
1-محفظه احتراق
2-لوله ورود سوخت یا اکسید کننده
3-توربین توربوپمپ
4-اگزوز توربوپمپ

و این عکس هم به بخش ها دیگری از موتور موشک اشاره می کند:
1- توربوپمپ
2-لوله ورود سوخت
3-محفظه احتراق
4-خروجی اصلی موتور
5-خروجی گاز توربوپمپ
مرحله دوم: مرحله دوم این موشک از دو موتور سوخت مایع استفاده می کند.هدایت این بخش موشک به اصطلاح به صورت Gimbaled Thrust است که با تغییر زاویه دهانه خروجی موتور جهت بردار نیرو نیز تغییر می کند و می توان به این وسیله جهت حرکت موشک را تغییر داد.نحوه عمل این روش در تصویر زیر قابل مشاهده است.

این بخش موشک هم از یک توربوپمپ بهره می برد که اگزوز آن میان دو موتور قرار گرفته است.اجزای این موتور در عکس زیر مشخص شده است:

1-خروجی گاز توربوپمپ(اگزوز)
2-جک های هیدرولیکی برای تغییر زاویه رانش
بخش هدایت کننده مرحله دوم این موشک در جلوی این موشک قرار گرفته است و کابل های انتقال اطلاعات از بخش جلویی به موتور کشیده شده است:

1و2-محل ورود سوخت
3-محل اتصال دو بخش محفظه ی ماهواره
4-کابل های انتقال اطلاعات
مرحله سوم و محفظه ی ماهواره:
این بخش که مرحله پایانی موشک شمرده می شود از یه موتور سوخت جامد و محفظه حمل ماهواره تشکیل شده است.

1-محل اتصال دو بخش و بست های کمکی
2-طرح موشک روی لانچر
پرتابگر:
این موشک برای پرتاب از یک پرتابگر موشک شهاب-3 و یک نگهدارنده ثابت استفاده می کند.طرز کار این سیستم به این صورت است که ابتدا موشک مونتاژ شده و در کارگاه مونتاژ بر پرتابگر سوار شده و تا سکوی پرتاب حمل می شود.در این مرحله موشک به صورت قائم قرار می گیرد و توسط سکوی پرتاب نگاه داشته می شود.سپس سوختگیری شروع می شود و پس از اتمام سوخت گیری و در لحظه ی پرتاب سکوی پرتاب از موشک جدا می شود.موتور موشک کار خود را شروع میکند و به حرکت در می آید.

این مین ساخت کشور چین می باشد و دارای یک لنگر(وزنه) می باشد که در یک منطقه داخل آب می ماند،لنگر مین یک سیم بکسل متغیر دارد که توسط آن به مین(گوی)متصل می باشد که تغییر آن برای عمقهای مختلف بکار می رود(از عمق 3متر تا50 متر)
خرج مین :
این مین دارای 20 کیلوگرم ماده منفجره تی . ان . تی می باشد.
ماسوره مین:
این مین دارای سه ماسوره می باشد که اصطلاحا به آنهاشاخک می گویند.ماسوره این مین ضربه ای می باشد و باید بر هر شاخک (ماسوره) فشاری معادل 10 تا 16 کیلوگرم وارد اید تا ماسوره عمل نماید.
ساختمان ماسوره:
ماسوره یا شاخک این مین تشکیل شده از یک شیشه اسید که روی آن یک روکش سربی و پلاستیکی قرار دارد و زیر شیشه یک پیل ولتا وجود دارد.
سیستم عملکرد ماسوره:هنگامی که واحد دریایی بهشاخک برخورد می نماید،روکش سربی و پلاستیکی خم می شودو در اثر این خم شدن شیشه اسید شکسته و اسید بر روی پیل می ریزد و در اثر غلظتی که اسید دارد در یک لحظه مقدار 2 تا 5/2 ولت برق تولید می کند و همین مقدار جریان الکتریسیته باعث انفجار چاشنی و در نتیجه مین می گردد.
این مین از دو قسمت اصلی تشکیل شده است:
1 – بدنه مین یا گوی( که بصورت مدور است)
2 – لنگر مین
صداخفه کن های امروزی در سه مدل تولید میشوند :
1. ساده
2. رفلکسی
3. شبکه ای
ساختار کلی صداخفه کن ها بسیار ساده و ابتدایی میباشد. در کل صدای حاصل از شلیک گلوله را میتوان معلول دو چیز دانست :
1- صدای بم انفجار باروت .
2- صدای سوت شکلی که از شکافته شدن هوا توسط مرمی بوجود می آید .
یک صداخفه کن به طور کلی از چند استوانه تو در تو تشکیل شده . هر کدام از این استوانه ها بر روی خود دارای تعداد زیادی سوراخهای ریز و درشت دارند و ما وقتی صداخفه کن را به لوله سلاح وصل میکنیم در واقع یک استوانه با دهها سوراخ و کانال تو در تو به لوله سلاح افزوده ایم .
گاز حاصل از انفجار باروت پس از خروج از لوله اصلی وارد فضای آزاد نمیشود ( در سلاح های معمولی دقیقا همین امر موجب شنیده شدن صدای شلیک میشود ) بلکه وارد صداخفه کن شده و در دهها سوراخی که ذکر کردیم اصطلاحا < گم > میشود . تنها مقدار کمی از گاز باروت مستقیما و بدون عبور از سوراخها و کانالهای درون صداخفه کن وارد فضای آزاد میشود که آنهم قابل چشم پوشی است . قسمت دوم مشکل ما یعنی صدای سوت شکل حاصل از شکافته شدن هوا توسط گلوله ( که معمولا سرعتی فراتر از سرعت صوت دارد ) نیز توسط صداخفه کن ها مرتفع میشود که این کار به شکل زیر صورت میگیرد :
قطر داخلی ترین لوله صداخفه کن که گلوله از آن عبور میکند بسیار نزدیک به کالیبر گلوله انتخاب میشود . نتیجه این کار افت تدریجی فشار گاز باروت در طول لوله صداخفه کن و کاهش انرژی جنبشی گلوله است . بدین ترتیب از سرعت و صدای سوت شکل گلوله کاسته شده می شود. آقای هیرام ماکسیم در ابتدای طراحی و ساخت این وسیله متوجه شد که با توجه به سرعت بسیار زیاد گازهای خروجی از لوله نمیتواند به یکباره عمل پایین آوردن سرعت مرمی و فشار گازهای خروجی را انجام بدهد . همینطور مطلبی که آقای ماکسیم دریافت این بود که میزان حجم این گازهای خروجی زیاد نمیباشد . سپس او توانست با انحراف مسیر خروج گاز و با هدایت آن درون حفره هایی از سرعت زیاد آن بکاهد و در نتیجه بخش بسیار زیادی از صدای حاصل از شلیک کاسته شود .
به دلیل پایین آمدن فشار گاز باروت در طول لوله صداخفه کن , سرعت مرمی نیز کاهش می یافت ( البته طول صداخفه کن بستگی بسیار زیادی به نوع فشنگ سلاح دارد ) . همینطور باید به این نکته توجه داشت که ساختمان هر صداخفه کنی متناسب با سلاح مورد نظر طراحی میشود . مثلا نمیتوان از صداخفه کن ویژه کلت 45 در تپانچه برتا استفاده کرد و یا از صداخفه کنی که برای m-16 طراحی شده است در سلاح g3 استفاده نمود .

اولین نمونه های آزمایشی صداخفه کن ها دارای طول و یا قطر بسیار زیادی بودند . طبعا این طول و یا قطر بسیار از قدرت تحرک تیرانداز می کاست . این مدلها در حقیقت لوله ای بود که چندین برش ساده در فواصل معینی از هم داخل آن قرار میگرفت . سپس با ساخت یک مغزی حلزونی شکل و قرار دادن آن در یک لوله میزان قابل توجهی از طول و قطر صداخفه کن را کاهش یافت . البته صداخفه کن های حلزونی به دلیل آنکه موجب انحراف مرمی میشوند دیگر مورد استفاده قرار نمیگیرند .
صداخفه کن ها معمولا 95 درصد صدای حاصل از شلیک گلوله را در خود خنثی میکنند . دقیقا همین مکانیزم در منبع اگزوز ماشین ها و ورودی کمپرسورها بکار برده میشود . این مکانیزم در ذهن آقای ماکسیم به ایده ای تبدیل شد که وی در سال 1930 از آن پرده برداری کرد , ایده سیستم تهویه مطبوع بی صدا برای ساختمانهای بزرگ .
در اوایل دهه 80میلادی، نیروی هوایی سوریه یک تیپ ازهلیکوپترهای غزال و یک وینگ از هلیوکوپترهای هیند را راه اندازی کرد. تیپ هلیکوپترهای اس آ 342 غزال فرانسوی شامل 4 اسکادران می شد؛ اسکادرانهای 976،977،988 و اسکادران دیگری به شماره احتمالی 989. وینگ هلیکوپترهای میل می25 هیند ساخت شوروی نیز شامل 3 اسکادران بود؛ اسکادرانهای 765،766 و 767. هر دو واحد در فرودگاه های مارج السلطان و الجدیده مستقر شده بودند اما تعدادی از هیندها را به صورت دائم به پایگاه هوایی سودا فرستاده بودند.
سوریه به تازگی شروع به بهره گیری از هلیکوپترهای جنگی کرده بود و 18 فروند غزال را -در برابر کبراهای اسرائیل- در سال 1977 از فرانسه تحویل گرفته بود. این هلیکوپترها در اسکادران هجومی 976 سازماندهی شدند. آنها در الجدیده مستقر شدند و به موشکهای آ ای12 ضدتانک مسلح بودند. بعدها، تعداد بیشتری غزال خریداری شد و سوریه قادر شد 3 اسکادران تشکیل دهد. یک اسکادران دیگر نیز برای کمک به پلیس تشکیل شده بود. همچنین فرانسه شروع به فروختن موشکهای ضدتانک هات به سوریه کرد. هات در اصل یک موشک فرانسوی-آلمانی بود که همآورد موشک آمریکایی تاو به حساب می آمد. هات موشک مافوق صوتی است که از یک لوله شلیک شده و توسط سیم هدایت می شود. در آن زمان، هات یکی از پیشرفته ترین موشکهای ضدتانک جهان محسوب می شد و ادعا شده بود که می تواند یک ورقه فولادی به قطر 700 میلیمتر را در زاویه صفر درجه سوراخ کند. هات در لوله های مخصوص پرتاب عرضه می شد و هر غزال می توانست بر روی بالچه های پشت کابینش 4 فروند موشک هات حمل کند.
اینکه سوریه از اواخر دهه 50 هیچ هلیکوپتر یا هواپیمایی از کشورهای غربی نخریده بود و حال به خریداری غزالهای فرانسوی روی آورده بود کاملا ناظران غربی را حیرت زده کرد.در حقیقت، این معامله حاصل کوششهای سعودی بود که مصمم بود کشورهای عرب را تا حد ممکن به سوی اردوگاه غرب سوق دهد، علاوه بر اینکه، شوروی خود را در تغذیه هیندهای مورد نیاز سوری ها را ناتوان نشان داده بود. شوروی به تمام هیندهایش نیاز داشت تا آنها را در آلمان شرقی مستقر کند. با این وجود، هنگامی که فرانسه ارسال غزالها را به سوریه آغازکرد، شوروی به تکاپو افتاد و در بهار 1981 اولین اسکادران هیند را به سوریه فرستاد. اولین محموله شامل 4فروند هیند بود که بعد تا 12 فروند افزایش یافت. هیندهای سوریه از نوع میل می25 بودند. میل می25، نمونه ضعیفتر میل می24 بود که شوروی برای متحدان دست دومش می ساخت. سلاح اصلی این هلیکوپتر موشک 9ام17 اسکورپیون -از خانواده آتی2- بود. این موشک نسبتا قدیمی اما ساده بود و به صورت بیسیم هدایت می شد. هر فروند هیند می توانست 4 فروند از آنها را در زیر بالچه های خود حمل کند. آتی2 دارای چند نمونه بود که نمونه بی آن به سوریه ارسال شد. این نمونه 3500 متر برد داشت و ادعا شده بود که می تواند در یک ورقه فولاد به قطر 500 میلیمتر در زاویه صفر درجه نفوذکند. خلبانان عرب هیند عموما ادعا می کردند که این موشکها بلااستفاده هستند چرا که در درجه نخست قابل اعتماد نبودند. به علاوه، هیند به یک قبضه مسلسل یاک بی 12.7 مسلح شده بود که در برجکی در زیر دماغه هلیکوپتر جای گرفته بود و همچنین راکت اندازهای یوبی32-57 نیز بر روی هلیکوپتر قابل نصب بودند.
پس از بررسی دقیق تجربیات عراق در استفاده از هیندهایش، سوریه به سرعت استفاده از آتی2 ها را کنارگذاشت و تنها به استفاده از مسلسل و راکت اندازها و بمبهای هیندها بسنده کرد. به خاطر چند دلیل که به هم مربوط نبودند غزالها و هیندها تا بهار 82 به صورت کامل وارد خدمت نشدند. در حقیقت، هیندهای سوریه در هیچ عملیات رزمی در طی نبرد با اسرائیل در آن سال دیده نشدند.
در نتیجه، اگرچه گزارشهای مخالفی –خصوصا از طرف روسها و اکراینی ها- وجوددارد اما همچنین در گزارشهای غربی هیچ اثری از پروازهای جنگی هیندهای سوری در درگیریهای سال 82 وجود ندارد. هنگامی که درگیرهای شروع شدند غزالها به تنهایی جنگیدند.
تاکتیکهای شکارچی-قاتل
در ابتدای سال 82، سوریها منتظر نوع جدیدی از عملیات اسرائیل در جنوب لبنان بودند. فرماندهان آنها محاسبه کرده بودند که نیروهای نظامی اسرائیل دست به عملیاتی شبیه به آنچه در سال 78 انجام داده بودند بزنند. در آن سال اسرائیل در حدود 40 کیلومتر -تا رودخانه لیتانی- در خاک لبنان پیشروی کرد تا به جستجوی مبارزان فلسطینی بپردازد. به هرحال، آنها می دانستند که اگر اسرائیل نخواهد که در رودخانه لیتانی متوقف شود یک رویارویی با اسرائیل گریز ناپذیرخواهد بود. هنوز اما، با توجه به استقرار بیشترین واحدهای مهم نیروی زمینی سوریه در جولان یا دمشق و نگهداری پرهزینه نیروهای قابل اعتنایی در داخل لبنان از سال 76 به بعد، دمشق توان مالی و فضای کافی برای ایجاد یک جبهه قوی در عرض لبنان نداشت. در حقیقت، در ابتدای ژوئن 82 بیشتر واحدهای سوریه در لبنان در مرکز لبنان -مابین بیروت و زهله- مستقرشده بودند و بیشتر مواضع دفاعی در نقاط مورد علاقه سوریه مانند شاهراه بیروت-دمشق و مخصوصا در اطراف روستای سلطان یعقوب در تنتا متمرکز شده بودند.
با مطالعه عوارض زمینی، جاده ها، روستاهای جنوب لبنان و مسیرهای احتمالی -که اسرائیل می توانست از آنها استفاده کند- سوریه تاکتیکهای ساده اما بسیار موثری را توسعه داد. این تاکتیک، یک همکاری نزدیک بین غزالهای نیروی هوایی و تیمهای شکارچی-قاتل نیروی زمینی سوریه بود. هدف این بود که با کمین، نیروهای مکانیزه اسرائیل توسط نیروی زمینی -ترجیحا از فاصله کوتاه و در مناطق شهری- زمینگیرشود و سپس آنها را توسط هلیکوپترهایی که از میان تپه ها هجوم می آورند نابود کنند.

تیمهای ضدتانک نیروی زمینی سوریه به همراه سلاح اصلی خود یعنی راکت انداز آرپی جی7
در ابتدای ژوئن82، نیروی زمینی سوریه گردان کماندویی 20 -که مجموعا 50 تیم شکارچی-قاتل در اختیار داشت- در جنوب و غرب بیروت و حومه شرقی و جنوبی حومه شهر در اختیار داشت. هر تیم شامل 4 تا 6 سرباز می شد. این تیمها به بهترین سلاح های ضدتانک بلوک غرب و شرق -مانند راکت اندازهای آرپی جی7 ، آرپی جی18، موشکهای ضدتانک آتی4 و موشک میلان- مسلح بودند. معمولا در هر تیم 2 نفر تیرانداز و 2 نفر کمک تیرانداز وجود داشت. هر تیم 6 نفره دارای 2 عضو اضافی بودند که به موشکهای شانه پرتاب سام7 مسلح بودند. نیروهای ضدتانک سوریه از قدیمی ترین و با تجربه ترین سربازان نیروی زمینی سوریه بودند و توانایی ها و عزم خود برای نبرد را نشان داده بودند. آنها بعدتر توسط اسرائیل به عنوان حرفه ای ترین سربازان طرف مقابل توصیف شدند. آنها ترجیح می دادند که در خیابانهای باریک شهرها و روستاهای لبنان به شکار تانکهای دشمن بروند.
نیروهای اصلی متعارف سوریه در لبنان لشکرهای دهم و سوم زرهی بودند. لشکر دهم زرهی در جنوب شاهراه بیروت-دمشق و داخل بیروت مستقر بود. این لشکر شامل تیپهای 76 و 91 زرهی -مسلح به تانکهای تی62 و زرهپوشهای بی پی ام1- و تیپ 85 مکانیزه -مسلح به تانکهای تی55 و زرهپوشهای بی تی آر60- بود. به علاوه گردان 20کماندویی در اختیار این لشکر بود. لشکر سوم زرهی شامل تیپ 58 و تیپ 62 مکانیزه به علاوه 2 تیپ زرهی مسلح به تانکهای تی62 بود. این لشکر یک گردان کماندویی اضافی را در اختیار داشت و از جاده بیروت-دمشق به علاوه 3 سایت موشک ضدهوایی بهمراه 19 سایت -که بیشتر در نواحیه زهله در طول مرز سوریه قرارداشتند- دفاع می کرد.
نبرد 3 روزه: روز اول، 8 ژوئن
جنگ در حقیقت قبلا در روز اول ژوئن با حملات هوایی اسرائیل به پایگاه ها و انبارهای مهمات سازمان آزادیبخش فلسطین شروع شده بود. به هرحال، اسرائیل حرکت خود به داخل لبنان را در حدود ساعت 11:00 روز ششم ژوئن آغاز کرد.
برای نیروهای سوری جنگ دو روز بعد، در حوالی جزین -در مرکز لبنان- آغاز شد. در آنجا نیروهای اسرائیلی تحت فرمان سرتیپ دانی واردی وظیفه داشتند تا جزین را گرفته و در طول ساحل شرقی دریاچه قارون به سمت شمال -و شاهراه بیروت-دمشق- فشار آورده و به مواضع تیپ76 زرهی سوریه حمله کنند.
مواضع سوریها به خوبی برپانشده بودند. بیشتر واحدها در بعد از ظهر روز ششم ژوئن در جنوب دره بقاع به خدمت گرفته شدند و زمانی به آنجا رسیدند که تانکهای اسرائیل از مرز به سمت شمال جاری شده بودند. 2 تیپ زرهی از لشکر دهم زرهی دستورگرفتند تا در جنوب دریاچه قارون موضع گیری کنند و کوشش کنند تا اسرائیلی ها را از رسیدن به موقعیت استراتژیک زهله بازدارند.
درحالیکه نیروهای سرتیپ واردی به تیپ76 زرهی حمله کردند در پشت او نیروهای سرتیپ مناخیم عینان در طول جاده های باریک از جنوب به جنوب غربی حرکت می کردند و از جزین گذشتند تا به بیت اندین در کوه های شوف برسند. با اختلالهایی که از موانع ترافیکی و کمبود ساخت ناشی شدند، عینان سختی های زیادی را در سازمان دادن به حرکت نیروهایش تجربه کرد و حال با مشکلات در حال افزایشی روبرو بود. کمی پس از ساعت 00 :14 دو ستون جلودار واحدهایش که در دو جاده موازی حرکت می کردند در اثر اشتباه در شناسایی یکدیگر به سوی هم آتش گشودند. نتایج این درگیری ناشناخته ماندند اما عینان حداقل 1 ساعت وقت را برای حل این اغتشاش از دست داد.
در حدود ساعت 15:30 که نیروهای 162 حرکت خود را از سرگرفتند، ناگهان تعدادی از وسایل نقلیه آن به سختی آسیب دیدند. 4 فروند غزال اسکادران 977 -درحالیکه بین تپه ها و درختان پرواز می کردند- به ستونهای عینان نزدیک شدند و قبل ازاینکه حضورشان توسط اسرائیلی ها کشف شود موشکهای هات خود را به سمت تانکها شلیک کردند. تعداد نامعلومی از تانکها و نفربرهای زرهی اسرائیل در اثر این حمله از بین رفتند اما اسرائیل متعاقبا گزارش کرد که تنها تلفات سبکی -4 مجروح-به نیروهایش واردشده است. در حدود 1 ساعت بعد، نیروهای واردی نیز تحت حمله جنگنده-بمب افکنهای سوری قرارگرفتند. خلبانهای سوری گزارش کردند:" چند تانک را در آتش رهاکردیم."

پیشروی در طول جاده های باریک -همانطور که درعکس دیده می شود- به صورت ستونی باعث شد تا طلایه داران اسرائیل اهداف آسانی برای کمین سوریها و فلسطینی ها شوند. سوریها کمینهایشان را با هماهنگی کماندوها و هلیکوپترهایشان انجام دادند و ظاهرا به موفقیتهای قابل ملاحظه ای رسیدند.
در حقیقت نیروهای عینان تنها توسط دومین واحد هلیکوپترهای سوریه که در آن روز با دشمن تصادم پیداکردند مورد حمله قرارگرفتند. اولین واحد قبلا در ساعت 14 در لبنان فعال شد. آنها به صورت پنهانی در ارتفاع پایین و در طول دره های شمال غربی کوهستان حرمون -جبل الشیخ حرکت می کردند و سپس به ستونهای تحت فرمان سرتیپ یوسی پلد حمله می کردند. این نیروها شامل دو تیپ چترباز و پیاده بودند که برای عملیات ضدتانک در نظر گرفته شده بودند و وظیفه داشتند تا در طول مرز سوریه و لبنان حرکت کرده تا به شاهراه بیروت-دمشق برسند تا مواضع سوریه در دره بقاع را محاصره کنند. هلیکوپترهای سوری حملات خود را هنگامی که اسرائیلی ها توسط عناصری از تیپ 91 زرهی -در جاده ایی که از حسیبیه به سمت رشایا می رفت- متوقف شدند آغاز کردند اما نتیجه این حمله نامعلوم است.
آخرین حمله غزالها در آن روز، در حدود 17:30 توسط 2 جفت غزال انجام شد که یک حمله گازانبری را بر علیه واحدهای اسرائیل بر روی جاده ای که از شعبا به رشایا و از بیروت به عین دارا می رفت انجام دادند. نتیجه این حمله نیز نامعوم باقی مانده است اما عموما در اسرائیل هیچ تلفاتی را تایید نمی کنند.
به گزارش روابط عمومی شرکت تراکتورسازی ایران، ابوالفتح ابراهیمی اظهار داشت: تراکتور سفارشی با قدرت HP 47 اسب بخار برای TOW کردن انواع بالگرد از باند پرواز به آشیانه سرویس کاربرد دارد.
وی تصریح کرد: تراکتور طراحی شده به دلیل حجم و وزن کمتر از امتیاز جابهجایی و حمل و نقل با بالگردهای شنوک به مناطق عملیاتی برخوردار است.
ابراهیمی اضافه کرد: این تراکتور جدید به سفارش شرکت پنها و هوانیروز در شرکت تراکتورسازی ایران طراحی و ساخته شده است.
وی به کاربرد این نوع تراکتور در صنایع هواپیمایی اشاره کرد و ابراز داشت: تراکتور سفارشی "ITM 240" با قدرت HP 47 اسب بخار برای TOW کردن انواع بالگرد از باند پرواز به آشیانه سرویس مورد استفاده قرار میگیرد و همچنین میتواند انواع واگن و بار در فرودگاهها را حمل کند.
مدیرعامل شرکت تراکتورسازی ایران بیان داشت: در ساخت این نوع تراکتور سفارشی، دمپر کششی به قدرت 5/12 تن طراحی و نصب شده که به علت وزن سبک تراکتور با تناسب بار کششی در محور چرخهای عقب از وزنه استفاده شده است.

ابراهیمی عنوان داشت: برای سرویس موتور بالگردها « WASH - Engihe » طبق سفارش شرکت پنها از کمپرسور باد با دبی cc 80 و فشار قابل تنظیم تا psi 120 با بالن هوای 80 لیتری نصب شده که کمپرسور فوق نیروی محرک خود را از شفت p. t .o تامین میکند.
مدیرعامل شرکت تراکتورسازی ایران تراکتور جدید ساخته شده را جایگزینی خوب برای نمونههای خارجی دانست و خاطرنشان کرد: تراکتور طراحی شده به دلیل حجم و وزن کمتر از امتیاز جابهجایی و حمل و نقل با بالگردهای شنوک به مناطق عملیاتی برخوردار است.
ابراهیمی ادامه داد: تکنولوژی طراحی و ساخت این تراکتور کاملا بومیسازی شده و برای نخستینبار در ایران و در منطقه است و در صورت حمایت از خط تولید این محصول حساس و حیاتی برای سازمانهای خاصی میتوان صادرات خوبی از این محصول صورت گیرد چون تکنولوژی این محصول خاص و پیچیده بوده و کمتر کشور جهان این تکنولوژی وجود دارد و میتواند در صورت صادرات ارزآوری بسیاری به کشور عزیزمان به عمل آورد، در ضمن این محصول در مقابل محصولات متشابه خارجی از کارایی بیشتری برخوردار است.
در سال 1972، با امضای پیمان منع گسترش سلاحهای ضد بالستیک موسوم به پیمان ABM، جنگ سرد میـان دو قدرت شرق (شوروی سابق) و غرب (آمریکا) پایان یافت. اما آمریکا یک دهه بعد، دههی 1980، برنامههای خود را برای دفاع ضد موشک آغاز کرد و پس از فروپاشی شوروی، پرده از این طرحهـا برداشت.

-
بررسی سامانههای ضد موشک و استخراج نحوهی عملکرد آنها؛
-
بررسی راهکارهای عبور از سامانه ضد موشک؛
-
شبیهسازی راهکارهای پیشنهادی برای عبور از سامانههای ضد موشک.
-
بررسی و معرفی برنامههای دفاع ضد موشکی (NMD، TMD و GMD)؛
-
معرفی سامانه Patriot و مراحل توسعهی آن شامل سامانههای:
-
PAC-1
-
PAC-2
-
PAC-3
-
MIM-104
-
-
بررسی زیرسامانههای سامانهی پاتریوت و شرکتهای سازندهی آنهـا با هدف استخراج جزئیات فنی، نظیـر:
-
روش عملکرد سامانه؛
-
روش هدایت؛
-
نوع حسگرهـا؛
-
نوع پردازشگرهـا و روشهای محاسباتی؛
-
و ... .
-
-
بررسی طرحهـا و ایدههای مربوط به آینده.


-
بررسی راهکارهای موجود برای عبور از سامانه ضد موشک؛
-
بررسی و ارائهی راهکارهای جدید برای عبور از سامانه ضد موشک، نظیر:
-
استراتژیهای جدید در حمله؛
-
تغییر قابلیتهای عملکردی؛
-
مانورهـای جدید برای موشک بالستیک؛
-
اضافه کردن سامانـههای جدید؛
-
و ... .
-
-
شبیهسازی اولیه روشهای پیشنهادی جهت اصلاح کلیات روش.
-
انجام مراحل یک و دو، "بررسی سامانههای ضد موشک و استخراج نحوهی عملکرد آنها" و "بررسی راهکارهای عبور از سامانه ضد موشک"، که در قالب فاز اول پروژه انجام میشوند، در محـدودهی اطـلاعات قابل دسترس در منابع (شامل اینتـرنت، مجلات، مقالات و کتب موجود در کتابخانههای قابل دسترس) صورت میگیرد؛
-
شبیهسازی راهکارهای پیشنهادی، به عنوان فاز دوم این پروژه در نظر گرفته شده است. همانطـور که پیشتـر نیـز اشاره شد، به دلیل وابستگی حجم کار این فاز به نتایج فاز اول، تخمین زمان و هزینهی انجـام آن، فعلاً مقدور نیست.

+ پرتاب موفقیت آمیز موشک سجیل 2 با فناوری پیشرفته

+ سلام. بازدید وزیر دفاع ار کاکپیت اف-16 ونزوئلا یا علی
