در پی پایان جنگ جهانی دوم و تشکیل دولت های دست نشانده شوروی در اروپای شرقی ، این دولتها اقدام به توسعه صنعت هوانوردی خود به منظور ارائه نمایشی از پیشرفت و ترقی ، علیرغم کمبودها و نارسایی های فراوان اجتماعی و اقتصادی داخلی این کشورها- نمودند. یوگوسلاوی نیز نه تنها از این قاعده مستثنی نبود، بلکه در طی این سالها ، موفق تر از سایر کشورهای اروپای شرقی اقدام به طراحی و ساخت چندین هواپیمای رزمی درجه دو نمود.
در نخستین سالهای دهه 80 میلادی (60 شمسی) و همزمان با آغاز مشکلات داخلی اجتماعی و سیاسی در این کشور،که در دهه بعد به فروپاشی و تجزیه آن انجامید ، دولت یوگسلاوی برنامه جاه طلبانه ای را آغاز کرد.طراحی یک هواپیمای رزمی درجه یک با معیارهای جهانی.این هواپیما که « نووی آویون » (Novi Avion) یا «هواپیمای نو» نامیده می شد،بزرگترین و بلند پروازانه ترین برنامه در میان کشورهای اروپای شرقی تا کنون بوده است.برنامه ای که با فروپاشی یوگوسلاوی به فراموشی سپرده شد.
دراین گزارش به داستان کوتاه این هواپیمای نو ، از آغاز تا انجام نافرجام آن می پردازیم.

زمینه تاریخی

در سال 1990 و همزمان با اوجگیری بحران داخلی یوگوسلاوی،تصاویری از ماکت یک هواپیمای جدید با نشان نیروی هوایی این کشور در نشریات هوافضای غرب منتشر شد.این هواپیمای کوچک یک موتوره شباهت عجیبی به جنگنده رافال فرانسه داشت که از خاستگاه و میراث فنی آن خبر می داد.با اینکه این هواپیما در آن زمان هنوز فاصله ای طولانی با پرواز داشت، با اینحال برنامه آن یک دهه قبل از آن آغاز شده و تا آن هنگام صدها میلیون دلار برای آن هزینه شده بود.
در پی اعلام نیاز نیروی هوایی یوگوسلاوی به یک جنگنده تازه برای جانشینی میگ 21 در پایان قرن ، دولت این کشور نیز با اعتقاد به اینکه برنامه های توسعه هوانوردی به پیشرفت تمامی کشورها کمک می کند و نیز به امید کسب سهمی از درآمد هواپیماهای جنگنده ، بویژه بخشی که پس از لغو برنامه « اف 20» رها شده بود ، برنامه طراحی و ساخت جنگنده جدیدی را آغاز کرد که نووی آویون نامیده شد.
هدف از این برنامه، تکمیل یک هواپیمای پیشرفته رزمی چند منظوره یک موتوره مافوق صوت بود که قادر به انجام ماموریتهای پدافند هوایی، حمله به مواضع زمینی و اکتشافی ، در دهه نخست قرن بیست و یکم باشد.این هواپیما در ضمن ، می بایستی دارای قابلیت مانور زیاد و توانایی پرواز ما فوق صوت در هر ارتفاع پروازی بوده و در سازه آن از مواد پیشرفته کامپوزیتی به نحو گسترده ای استفاده می شد.
برای پاسخگویی به چنین چالش های فنی بزرگی،مطالعات اولیه و امکان سنجی در ابتدای دهه80 میلادی (60 شمسی)با یاری چند شرکت اروپایی آغاز شد و علیرغم وجود مشکلات اقتصادی و اجتماعی ، که از سرعت برنامه می کاست ، فعالیتها در این زمینه ادامه یافت و در نیمه دوم دهه 80 پایان گرفت.درضمن از شرکتهای خارجی درخواست شد که پیشنهادات خود را برای پشتیبانی تکنولوژیکی از پروژه نووی آویون ارائه کنند.ظاهراً بهترین پیشنهاد از سوی شرکت «داسو» فرانسه ارائه شد و این شرکت به عنوان شریک تجاری انتخاب گردید.

برنامه ریزی و ایجاد زیرساخت

انستیتو نیروی هوایی یوگسلاوی به عنوان مرجع اصلی در پروژه نووی آویون، بیش از 50 فعالیت تحقیق و توسعه مرتبط با برنامه را انجام داد و تجهیزات پیشرفته ای را برای تعدادی از آزمایشگاه ها به منظور نوسازی و آماده شدن برای اجرای برنامه خریداری و نصب کرد.این موارد شامل آزمایشگاه تحقیقات مواد،با تاکید به مواد پیشرفته کامپوزیت؛یک تونل باد ماورای صوت با توانایی عملکرد تا سرعت 4 ماخ که در سال 1986(1365) عملیاتی شد و یک تونل باد مادون صوت با محفظه آزمایش 2.5 در 2.5 متر و قادر به انجام آزمایشات آیرودینامیکی تا سرعت 0.95 ماخ



شرکت «سوکو» (Soko) سازنده هواپیمای رزمی یوگوسلاوی، که پیش از آن هواپیمای «اورائو» (Orao)، «گالب»(Galeb) و «سوپر گالب» (Super Galeb) را طراحی و ساخته بود یک «اتوکلاو» (AutoClave) (محفظه پخت و عمل آوری مواد کامپوزیت در دما و فشار زیاد) را خریداری کرده و یک کارگاه مواد کامپوزیت ساخته بود.با اینکه این امکانات برای ساخت برخی از قطعات هواپیمای ایرباس – 340، به عنوان پیمانکار فرعی تهیه شدند، با اینحال سوکو قصد داشت که از آن برای ساخت اجزای نووی آویون استفاده کند.



مقدورات پروازی

از طراحان نووی آویون خواسته شد که این هواپیما را با مقدورات پروازی مشابه رقبای جهانی آن طراحی کنند. به طوریکه در زمان ورود به خدمت در زمره پیشرفته ترین جنگنده ها در کلاس خود باشد.در همین ارتباط، انستیتو نیروی هوایی یوگوسلاوی، تکنولوژی های در دست توسعه را مطالعه کرده و هواپیمای رزمی جدید را با کمک شرکتهای مهم هواپیما سازی طراحی کرده و تاثیر آن را بر تاکتیک های رزم هوایی بررسی نمود.
فرمانده وقت نیروی هوایی یوگوسلاوی طی مصاحبه ای در سال 1990 اظهار داشت:« ما یک هواپیمای رزمی چند منظوره یک موتوره مافوق صوت طراحی کردیم که مقدورات پروازی آن پاسخگوی نیازهای ما برای ماموریت های هوا به زمین و پدافند هوایی خواهدبود. اینها نیازهای عملیاتی و تاکتیکی و شرایط منطقه ما هستند.
مقدورات پروازی مورد نیاز اعلام شده برای نووی آویون عبارت بودند از :
- نسبت کشش به وزن بیش از 1
- سرعت پیوسته(با حداکثر پس سوز) در محدوده 1.4 تا 1.6 ماخ در حین مانور با شتاب 4 جی در ارتفاع 20هزارفوت (6100 متر)
- حداکثر سرعت در سطح دریا بیش از 1.1 ماخ و در ارتفاع 36 هزار فوت(11هزار متر) 1.8 ماخ
- سرعت گردش لحظه ای (کوتاه مدت) نووی آویون در ارتفاع 3هزارمتری(9800 فوت) می بایستی 24 درجه بر ثانیه و سرعت گردش پیوسته آن در همان ارتفاع ، مابین 13 تا 15 درجه بر ثانیه باشد.
- قطر دایره گردش لحظه ای این هواپیما با سرعت مادون صوت و در ارتفاع پایین نمی بایستی از 500 تا 600 متر بیشتر باشد.


ویژگی های نووی آویون

برای دستیابی به مقدورات پروازی اشاره شده در بالا، طراحان یوگوسلاو با کمک و راهنمایی طراحان داسو فرانسه ، هواپیمایی با بال دلتا و کانارد ، شبیه جنگنده فرانسوی « رافال »طراحی کردند.ورودی های هوا نیز همانند نمونه بزرگترفرانسوی آن ، بصورت مایل در دو طرف بدنه قرار داشتند.
به منظور کاستن از وزن و دستیابی به مقدورات پروازی مورد نیاز ، استفاده گسترده ای از مواد پیشرفته کامپوزیت در بدنه هواپیما پیش بینی شده بود و قرار بود که از آخرین دستاوردهای تکنولوژی غربی، شامل رادار و سیستمهای کنترل آتش ، ناوبری،جنگ الکترونیک،نمایشگرهای داخل کابین و .... در این هواپیما استفاده شود.



موتور

دستیابی به ، نسبت کشش به وزن بیش از یک برای جنگنده سبک وزن یوگوسلاوی نیازمند استفاده از موتوری پیشرفته با حداکثر وزن رانش 9 تن(با پس سوز) بود.
چندین موتور برای این هواپیما از سوی سازندگان موتورهای غربی پیشنهاد شدند که عبارت بودند از:
- موتور اف-404 ساخت جنرال الکتریک آمریکا
- آر بی -199 ساخت کنسرسیوم اروپایی توربو یونیون
- ام 88 ساخت اسنکما فرانسه
- پی دبلیو-1122 ساخت پرات اند ویتنی آمریکا
به همراه هریک از آنها هم ، سطوح متفاوتی از مشارکت صنعتی در این پروژه به یوگوسلاوی پیشنهاد شد.
با اینکه تا زمان لغو پروژه در پی آغاز جنگ داخلی ، هیچ یک از این موتور ها رسماً به عنوان برنده رقابت اعلام نشد، با اینحال به نظر می رسید که با توجه به سطح مشارکت فرانسه در این برنامه ، ام 88 موتور منتخب برای نووی آویون باشد.



آرزوهای بزرگ

یوگوسلاوی برنامه هواپیمای نو را با آرزوهای بزرگی آغاز کرد.فرمانده وقت نیروی هوایی این کشور، زمانی اظهار داشت که « این هواپیما می رود که پیچیده ترین تولید علمی و صنعتی کشور ما باشد.درنتیجه،پیشرفت های تکنولوژیکی بسیاری را ایجاد و تقویت خواهد کرد.ما از حدود 180 تکنولوژی و مواد جدید صحبت می کنیم که به زودی از صنعت هوانوری به سایر بخش های صنعتی انتقال خواهند یافت.»
یوگوسلاوی در ضمن به فروش هواپیمای سبک وزن رزمی آینده اش در بازار جهانی، بویژه به دلیل عدم وجود رقیبی در آن بخش از بازار، نیز امید بسته بود.این کشور نیاز جهانی به یک هواپیمای رزمی سبک وزن چند منظوره یک موتوره مافوق صورت را در حدود 400 تا 600 فروند برآورد کرده بود و انتظار داشت که از فروش هواپیمای خود سود کلانی بدست آورد. مقامات یوگوسلاو در مصاحبه های خود عنوان می کردند که « تقریباً تمامی نسل جدید هواپیماهای رزمی جهان بزرگتر از نووی آویون هستند و بهای آنها نیز تقریباً 2 برابر است. لذا منطقی است که اگر انتظار داشته باشیم که این هواپیما مورد علاقه بسیاری از کشورهای کوچک و متوسط باشد.با اینحال ، نووی آویون می تواند نظر بعضی از کشورهای بزرگ را نیز به خود جلب کند.»
از سوی دیگر، از دیدگاه دولتمردان صرب یوگسلاوی، «هواپیمای نو» نمایانگر عزم ملی،اقتدار دولتی و نشان دهنده توانایی این کشور در غلبه بر بحران های حاد و عمیق سیاسی،اجتماعی و فرهنگی اش بود.کشوری که تنها 2 سال پس از اعلام رسمی برنامه نووی آویون و در پی جنگ داخلی از هم فرو پاشید.در پی این فروپاشی ، برنامه این هواپیما هم علیرغم صرف هزینه سالانه 150 تا 200 میلیون دلار در طی یک دهه ، به فراموشی سپرده شد و تنها یادگار باقی مانده از آن، صفحاتی در مجلات هوانوردی و ماکتهایی بود که معلوم نیست به چه سرنوشتی دچار شدند.

مشخصات فنی



طول : 13.75 متر(45 فوت و 1.5 اینچ)
پهنای بال (بدون موشک) : 8 متر (26 فوت و 3 اینچ)
ارتفاع : 4.87 متر (16 فوت)
پهنای کانارد : 3.55 متر (11 فوت و4 اینچ)
سطح بال : 30 متر مربع (323 فوت مربع)
وزن خالی : 6247 کیلوگرم (13770 پوند)
حداکثر وزن برخاستن : 13400 کیلوگرم(29500 پوند)
حداکثر وزن سوخت داخلی : 2565 کیلوگرم (5655 پوند)
حداکثر سرعت : 1.88 ماخ
حداکثر سرعت اوجگیری : 15000 متر(49200 فوت) بر دقیقه
شعاع عمل رزمی(پشتیبانی نزدیک هوایی) : 216-539 ناتیکال مایل(400 – 1000 کیلومتر)
برد عبوری : 2031 ناتیکال مایل (3765 کیلومتر)

پایگاه اینترنتی "آوییشن اکسپلورر" گزارش می دهد که کمپانی "ورتالوتی راسی" (بالگردهای روسیه) و کمپانی ایرانی "فناوران آسمان گیتی" توافقنامه پیشبرد بالگردهای روسی در بازار جمهوری اسلامی ایران را امضا کردند. در چارچوب این توافقنامه Fanavaran ASEMAN GITI Co. Ltd. بعنوان نماینده رسمی کمپانی روسیه در ایران فعالیت خواهد کرد. از جمله وظایف آن بازاریابی منطقه ای و امور تبلیغاتی برای کمپانی "ورتالوتی راسی" است.در این گزارش گفته می شود که "ورتالوتی راسی" قصد دارد که در ایران مدل های غیر نظامی بالگردهای چند منظوره "می-171" و همچنین بالگردهای سبک چند منظوره " ??-226?" که برای پرواز در شرایط کوهستانی مدرنیزه شده اند را عرضه کند. همچنین در دورنمای دراز مدت تحویل بالگردهای سبک چند منظوره ??-62" بررسی می شود.
همچنین در بخش دیگری از این مقاله آمده است که در حال حاضر ایران یکی از مصرف کنندگان عمده بالگردها در منطقه خاور نزدیک است. بخش اعظم پارک بالگردهای ایران را بالگردهای نظامی تشکیل می دهند و در حدود 50 فروند نیز در اهداف تجاری استفاده می شوند.  طی 10 سال آینده "ورتالوتی راسی" پیشبینی می کنند که پارک بالگردهای تجاری در ایران را بیش از 60% افزایش دهند. همه چیز مهیاست برای آنکه بخش اعظم این روند در محل تجهیزات تولید روسیه تامین گردد.
در این مقاله به نقل از "آندره شیبیتوف" مدیر اجرای "ورتالوتی راسی" آمده است: "ما با رضایت شاهدیم که تعداد بالگردهای روسی در ایران افزایش می یابد. در حال حاضر در کشورهای همسایه ایران با موفقیت شبکه مراکز سرویس و تعمیرات فنی بالگردهای "می" و " ??" توسعه می یابد که تا حدی زیادی استفاده از این بالگردها در ایران را تسهیل می کند. در آینده میانمدت ما بر توسعه برخی از بالگردهای روسی که توسط سفارش دهندگان ایرانی خریداری می شوند و همچنین تاسیس موسسه مشترک روسیه-ایرانی مرکز سرویس و ارائه خدمات در این کشور امیدواریم.
در این گزارش همچنین به نقل از "کامران شاهین" مدیر کمپانی Fanavaran ASEMAN GITI Co. Ltd. گفته می شود: امروز در ایران از بالگردهای "می8/17" استفاده می شود. این تصور برای ما بوجود آمده که این بالگردهای مطمئن و جان سخت مخصوصا برای استفاده در شرایط جوی نامساعد ساخته شده اند. امیدواریم که همکاری ما با کمپانی "ورتالوتی راسی" ادامه یابند و همچنین دیگر بالگردهای روسی که با موفقیت در ایران تحت استفاده قرار دارند.

خبرگزاری «ریا نووستی»/ "ولادیمیر پوتین" نخست وزیر روسیه روز سه شنبه از شهر نیژنی تاگیل بازدید کرد که در آنجا با امکانات نمونه های مدرن تجهیزات زرهی روسی آشنا شد.
در این میان ماشین جنگی پشتیبانی از تانک (ب ام پ ت) بسیار مورد توجه پوتین قرار گرفت. این نوع جدید از ماشین های جنگی که در هیچیک از ارتش های دنیا همتا ندارد، ویژه نابودسازی اهداف نه چندان بزرگ و مستحکم و نیز اهداف زرهی می باشد.
سازندگان این ماشین جنگی روی آن واحدی جفتی متشکل از دو توپ 30 میلیمتری خودکار، چهار دستگاه پرتاب قابل هدایت موشک های ضد تانک، مسلسل با کالیبر بزرگ و دو خمپاره انداز خودکار کارگذاری کرده اند. این ماشین می تواند اهداف را در فاصله تا 5 کیلومتری منهدم کند و به کمک مسلسل و خمپاره انداز محیط پیرامون خود را در شعاع تا 3 کیلومتری "پاکسازی کند".

این ماشین جنگی می تواند همزمان تا 5 هدف زمینی را ردگیری کرده و به آنها شلیک کند

خبرگزاری رویترز نقل کرد که روز گذشته منابع دفاعی اسرائیلی گفته‌اند روسیه در حال مذاکره برای خرید هواپیماهای بدون سرنشین از اسرائیل است.

به گزارش پرس.تی.وی – بیروت، روسیه قصد دارد دو برابر تعداد هواپیمایی را که در معامله‌ی اول با اسرائیل خریداری کرده بود را در قرارداد جدید بخرد.
قرارداد اول میان روسیه و اسرائیل که ارزش آن 50 ملیون دلار بود در آوریل گذشته به امضا رسید.
منابع اسرائیلی در توضیحی افزودند که قیمت قرارداد جدید با شرکت دولتی "ایرواسپیس اندستریز" اسرائیل تقریبا 100 ملیون دلار است و این هواپیماها به تجهیزات رصد و شناسایی ارتقاء یافته مجهز خواهند شد.
همچنین منابع اشاره داشتند که روس‌ها با هدف تقویت ناوگان هوایی خود و افزایش قدرت آن تا سه برابر در حال فعالیت هستند.

موشک ضد کشتی اتومات دارای حداکثر بر 180کیلومتر است وبا استفاده از لینک دیتای TG-2 واز طریق رادار جست و جوی یک فروند بالگرد قابلیت تصحیح مسیر خود را دارا می باشد . نونه پدافند ساحلی این موشک 300 کیلومتر برد دارد که اگر در امتداد خط ساحلی ایستگاهای رابط وجود داشته باشد موشک در طول مسیر خود قابلیت ارتقای مسیر و تصحیح خطا را خواهد داشت . موشک دارای کلاهک ضد زره نافذ است که شامل یک خرج انفجاری و یک خرج آتشزا می باشد و قابلیت نفوذ تا 44 میلی متر در زره فلزی را دارد . سپس کلاهک با یک ماسوره کنش تاخیری منفجر می شود که یک موج انفجار جهت دار به سمت پایین برای نفوذ در بدنه کشتی ایجاد میکند . کلاهک همچنین دارای یک ماسوره انفجاری خودکار (چاشنی الکترونیکی که هنگام نزدیک شدن به هدف بمب را منفجر می کند ) برای انفجار کلاهک هنگام گذشتن از روی هدف می باشد . اتومات در روی کشتی با جعبه های فایب گلاسی نگه داری میشود .
این موشک ها می توانند برای یک سال بدون محافظت در جعبه ها باقی بماند . برای شلیک موشک اتومات تجهیزات پرتاب اطلاعات هدف مورد نظر را برای سامانه هدایت کننده موشک می گیرند و سپس اقدام به پرتاب می کنند . پرتاب می تواند حداقل 30 ثانیه پس از اینکه تجهیزات پرتاب بوسیله رادار یا دیگر حسگرها هدف را شناسایی کرد ند انجام شود . بعد از پرتاب اتومات می تواند با زاویه 20 درجه حرکت کند . بنابراین تجهیزات پرتاب می تواند موشک را در حالی که سعی در فرار از یک فشار دارند شلیک نمایند .اینجا موشک تا ارتفاع 80 متر اوج می گیرد وسپس تا ارتفاع 20متر پایین میاید تا به هدف برسد . مسیر حرکت موشک تحت کنترل یک ins ویک رادار ارتفاع سنج قرار دارد . مارک یک دارای یک رادار جست و جوگر دو محور می باشد که توسط THOMSON_CSFL  طراحی شده است . موشک هنگامی که در هنگام حرکت به 12 کیلومتری هدف رسید توسط یک زمان سنج بوسیله سامانه جست و جوگر فعال می شود .جست و جو گر 20 درجه پشت و جلو دماغه رابررسی می کند تا بر روی هدف قفل شود . جست و جو گر هدف را در 5 کیلومتری شناسایی می کند ودر این لحظه موشک اوج میگیرد تا به حداکثر ارتفاع که در حدود 175 متر برد حدود 8/1 کیلومتر از هدف است برسد و سپس به سمت عرشه کشتی هدف فرود می آید .اگر جست و جو گر با پاراتزیت مواجه شود و نتواند به یک برد دقیق ثابت دست پیدا کند مارک 1 شروع به اوج گیری در 7 کیلومتر ی هدف که توسط یک زمان سنج مشخص می شود .می نمایید . موشک سپس تا ارتفاع 175 متری بالای هدف تدریجا باه پایین میاید تا مطمئنا و با تضمین بیشتری به هدف برخورد نماید .

مشخصات موشک مارک :

بال رس : 3/1 متر                         وزن کلی : 770کیلوگرم

وزن کلاهک : 210 کیلوگرم             سرعت : 9/0 ماخ
     
  طول : 46/4 متر                          برد در ارتفاع : 60 کیلومتر

خبرگزاری «ریا نووستی»/ گردشگران و افرادی که در منطقه دریای سیاه استراحت می کردند، روز گذشته از دیدن این که هواپیمای سنگین نظامی - ترابری آمریکایی در فرودگاهی کوچک در ماسادا فرود می آید، شگفت زده شدند.
روزنامه اسرائیل Maariv روز دوشنبه نوشت که هیچگاه هواپیمای سنگین آمریکایی در اینجا فرود نیامده بود. پایگاه اطلاع رسانی کورسور می نویسد که بلافاصله شایعاتی پخش شدند مبنی بر اینکه عملیاتی نظامی علیه تاسیسات هسته ای ایران در دست آماده سازی است و دفتر مطبوعاتی ارتش اسرائیل نیز اطلاع داد که مانور مشترکی با ارتش آمریکا انجام شد.
در پایگاه نظامی ارتش اسرائیل در "نواتیم" طولانی ترین باند فرود در خاور نزدیک وجود دارد، اما روز گذشته هواپیمای آمریکایی فرود و پرواز در باند کوچک را تمرین کرد که در مدت اخیر در دست تعمیر است. در عین حال خاطر نشان شد که ارتش اسرائیل این امکان را بررسی می کند که ممکن است برخی از فرودگاه های آن توسط ضربات موشکی ایران آسیب ببینند.

وافن اس اس

وافن‌اِس‌اِس‌ها (به آلمانی: Waffen SS:یعنی گروه مسلح) یکی از شاخه‌های نظامی آلمان در جنگ جهانی دوم بودند. گرچه از امکانات کمی بهره می‌بردند (بجز اس‌اس‌های هیتلری) اما با استفاده از همین امکانات کم وحشت را در دل دشمنان می‌انداختند. هم در دو جبهه? شرق و غرب اروپا نام لشگرهای وافن اس‌اس وحشت در دل دشمنان می‌انداخت؛ یعنی به عبارت دیگر شوروی وهم متفقین غرب می‌دانستند یک وافن اس اس تا آخرین قطره? خون خود از کشورش دفاع می‌کند؛ بدون اینکه ترسی از تجهیزات دشمن داشته باشد. به خاطر همین وافن اس اس‌ها در جنگ علاوه بر اینکه تأثیر گذار بودند؛معروف هم شده بودند. لشگرهای مختلف وافن اس اس از آغاز جنگ تا پایان جنگ، تقریباً در همه? جبهه‌ها حضور داشتند وعده? زیادی از سربازان وافن اس اس جان خود را در همین جبهه‌ها از دست دادند.

رهبری این شاخه را هاینریش هیملر به عهده داشت.

شایان ذکر است سربازان اس‌اس بسیار بی رحم بودند.
تاریخچه? تشکیل وافن اس‌اس:

در سال‌های پس پایان جنگ جهانی اول پس از شکل‌گیری جمهوری وایمار احزاب مختلفی سر کار آمدند هر حزب برای بیرون کردن دیگری از گروه‌های فشار استفاده می‌کرد و رهبران احزاب مختلف برای کنار زدن حزب مخالف خود از هیچ کاری کوتاهی نمی‌کردند. پس حزب‌ها نیاز به محافظان(بادی‌گارد) داشتند و بسته به نوع نام حزب‌ها اسم‌های گوناگونی داشتند. آدولف هیتلر نیز از این قاعده مستثنی نبود و حزب او نیاز به محافظان داشت. همین کار باعث شد به دستور شخص آدولف هیتلر در سال ???? خورشیدی گروه Stabwache (تلفظ:اشتاب وَخِه) گارد صاحب منصبان برای محافظت از سران بلند پایه حزب ناسیونال سوسیالیست تشکیل شد. رهبری این گروه مثل همیشه به وفادارترین کسان به حزب به یوزف برختولد و یولیوس شرک واگذار شد تا کار محفاظت از افراد را به عهده گیرند. بعدها این گروه ??? نفره نامی بس ترس آور برای دشمنان شد که به نام نیروهای وحشت آدولف هیتلر یاStossTrupp (تلفظ:اشتوس تروپ) خوانده می‌شد.
در سال ???? که آدولف هیتلر به جرم کودتا به زندان افتاد؛ حزب ناسوینال سوسیالیست هم تعطیل گشت و گروه اس‌اس هم نیز منحل گشت. پس از آزادی آدولف هیتلر از زندان دستور تشکیل گروه محافظتی جدید به نام گروه محافظت با نشان Schutzstaffen (تلفظ:شوتز اشتافن) را داد که به اس‌اس معروف شد. گروهی که بعدها جایگاهی مهم در تاریخ آلمان یافت.
تا سال ???? گروه اس‌اس زیر نظر مستقیم حزب قرار داشت؛ اما از آنجا که هیتلر قدرت شناخت، استعداد درونی، ذاتی و توانایی افراد را داشت بر آن شد هاینریش هیملر را به فرماندهی کل اس‌اس گماشت. هیلمر تصمیم گرفت از اس اس سازمانی بزرگ بسازد.
نیروهایی که هاینریش هیملر ویاران او برای اس‌اس استخدام می‌کردند گلچینی بودند از بهترین، نیرومندترین و وفادارترین جوانان آلمانی که هم از دید جسمی، روحی، ذهنی وعقیدتی برتر بودند.
اولین اقدام جدی اس‌اس:
حزب در کنار اس‌اس یک سازمان دیگر را داشت به نام اس‌آ SA که توسط ارنست روهم یکی از دوستان هیتلر اداره می‌شد. این گروه در سال ???? دارای چهارصدهزار نفر عضو بود. ارنست روهم که تشنه? قدرت بود علیه دوست قدیمی خود یعنی آدولف هیتلر دست به تحرکاتی زد؛ همین امر باعث شد به هیملر وی را از میان برداشت و در شب ? تیرماه همان سال تمام سران بلند پایه اس آ را از میان برداشت. این شب به شب خنجرهای برهنه معروف شد.آمارهای آن شب تعداد کشته شدگان سران مخالف را ?? نفر می‌گویند و تمام اموال آنها به جرم خیانت به کشور مصادره شد.این شب همانند شب حمله به یهودیان در آلمان که به خاطر کشته شدن یکی از کاردار سفارت آلمان در فرانسه به دست جوان یهودی که چند ساعت بعد توسط سخنرانی گوبلز که احساسات مردم آلمان را بر انگیخت و باعث شد مردم با کمک اس اس‌ها بیشتر شیشه‌های مغازه‌ها و خانه‌های یهودیان را بشکنند واموال آنها را در کوچه‌ها و خیابانها بریزند و عده ایی را نیزاز یهودیان را کتک بزنند و سیاه و کبود کنند و یهودیان بسیار زیادی نیز کوچ کردند. البته این شب به خاطر خرده شیشه‌های فراوانی که در خیابانها ریخته شد دارای نام‌های گوناگونی می‌باشد به عنوان نمونه شب کریستال، شب شیشه‌های شکسته شده و.... شب ? تیر ماه نیز به نام‌های گوناگونی از جمله شب خنجرهای خونین یا شب دراز خنجرهای برهنه و... معروف شد.
این اتفاقات باعث شد اس‌اس پس از کادر سیاسی نازی به دومین نهاد مهم نظام سیاسی آلمان تبدیل شود.
شکل گیری لشگرهای گوناگون اس‌اس:
در روزهای قدرت گیری اس‌اس، رهبر این گروه شروع به ایجاد لشگرهایی کردند که کار آنها بیشتر تشریفاتی بود تا جنبه نظامی داشته باشد. از جمله? این گروه‌ها می‌توان از لشگر محافظان شخصی هیتلر نام برد که در زمان آغار جنگ و نیاز به افراد نخبه، تبدیل به یک واحد موتوریزه به نام اس‌اس آدولف هیتلر شد. این لشگر با اینکه زیر گروه اس‌اس بود، اما ساختار و سازه? کاملاً متفاوت داشت. افراد این گروه در حضور آدولف هیتلر سوگند یاد می‌کردند و زیر دستور او کار می‌کردند. دیگر گروه دیگر اس‌اس که اینگونه بود می‌توان به آراس‌دی یاد کرد، که توسط هاینریش هیملر به وجود آمده بود و انتخاب سربازهای آن از برترینهای اس‌اس و گشتاپو برگزیده شده بودند.
سربازگیری و آموزش در وافن اس اس:
با آغاز سربازگیری اس‌اس، مدارس ویژه‌ایی برای همین کار در بادتولزت و براونشوایگ تشکیل گشت تا افسران سربازان آینده وافن اس‌اس را تربیت کنند.هیملر ستوان پاول هاوزر را به عنوان مسئول و ناظر این آموزشگاه‌ها گماشت. از اقدامات ستوان می‌توان به ایجاد دو هنگ جدید به نام ژرمانیا و دویچلند اشاره کرد که بعدها تبدیل به تیپ و بعد به لشگر زرهی رایش و لشگر وایکینگ گشت.
آموزشگاه‌ها بر آموزش اعتقادی تاکید زیادی داشتند و این آموزش‌ها تا به حدی بود که کارشناسان جنگ جهانی دوم این را یکی از علت‌های ضعف وافن اس‌اس برمی شمارند.
اما کارشناسان معتقد هستند اگر لشگرهای گوناگون وافن اس‌اس را آنگونه که ورماخت را تجهیز کرده بودند؛ تجهیز می‌کردند. صفحه جنگ گونه? دیگر ورق می‌خورد.
اس‌اس؛ وافن اس‌اس می‌شود:
با قطعی شدن حمله به لهستان هنگ‌های فرعی به هم پیوستند تا لشکرهای جدیدی به وجود آورند.در سال ???? خورشیدی طی توافقی بین ارتش آلمان و اس‌اس ؛ عنوان رسمی وافن اس‌اس رسما به این گروه‌ها و لشکرها اطلاق شد.
جبهه‌های حضور وافن اس اس:
وافن اس‌اس تقریباً در هر نبردی حضور داشتند. از حمله به لهستان تا نبرد پیش دستی بارباروسا، کورسک، فتح خارکف، هجوم به یونان، فتح کیف و حتی نبردهای تن به تن شهری استالینگراد و همچنین محافظت از مرزهای مناطق اشغالی. روزهای پایانی جنگ سربازان کوچک یعنی سربازان نوجوانی که عضو وافن اس‌اس شده بودند از شهرهای آلمان در برابر مهاجمان دفاع می‌کردند و مهم‌ترین حضور این سربازان کوچک را می‌توان به میدان جنگ برلین، مقر حضور هیتلر اشاره نمود که دو لشکر محافظان اس‌اس و لشکر جمجمه مقاومت بسیاری در مقابل حمله? ارتش‌های شوروی به برلین از خود نشان دادند. سربازان کوچک از داخل کانال‌های فاضل آب حرکت می‌کردند و پشت سر سربازان روسی و تانک‌های آنها در می‌آمدند و آنها را نابود می‌کردند (تانک‌های T-?? روسی از پشت دارای زرهی ضعیف‌تر بود وبا یک پانزر فوست به راحتی از پای در می‌آمد). سربازان کوچک باعث شدند گرفتن برلین برای ژنرال ژوکف به مدت ? هفته به عقب بیفتد.
پذیرش دواطلبان خارجی:
هیملر که دوست داشت وافن اس‌اس فقط برای آلمانی‌ها نباشدو یک لشکر چند ملیتی برای مبارزه با کمونیسم داشته باشد یا به گفته خودش : «سرتاسر اروپا را از قوم خدانشناس بلشویک پاک کند». از آنجا که هیتلر به این کار راضی نمی‌شد و به چند ملیتی بودن تعدادی چند از لشکرهای ورماخت راضی بود و هیچ تمایلی به چند ملیتی شدن وافن اس‌اس نداشت، [نیازمند منبع] سرانجا هیملر او را به انجام این کار قانع کرد. در سال ???? خورشیدی این عمل تصویب گشت. لشکر چند ملیتی با نام لشگروایکینگ به وجود آمد و فرماندهی آنرا بر عهد سرتیپ فلیپس اشتاینر سپردند.
به زودی زود دواطلبانی از سراسر جهان به این لشگر پیوستند. این داوطلبان از کشورهایی چون هلند، فرانسه، دانمارک، اسپانیا، بلژیک، فنلاند، آذربایجان، ارمنستان، اوکراین، رومانی، یونان، هند و.... در بین این دواطلبان تعداد زیادی نیز از روسیه بودند واین به خاطر مبارزه با گروه‌های دوستار شوروی و کمونیسم بود که تعدادی از این سربازان به خاطر تسویه حساب شخصی دست به جنایات‌های مخفی زدند که به وافن اس اس هیچ رابطه‌ای نداشت.
لباس‌های وافن اس اس:

یک افسر وافن اس اس

این سپاه بزرگ دارای یونیفرمی شبیه به نیروی ورماخت بود ولی دارای رنگ‌های گوناگون، سیاه پرکاربرد ترین رنگ بود و این هم به خاطر اینکه وحشت آور باشد. همچنین لشگر‌های مختلف از آرم‌های مخصوص به خود را مورد استفاده قرار می‌داند. برای فرق بین نیروی ورماخت و وافن اس اس اس، اس اسی‌ها از بازوبندی با نشان پرچم آلمان نازی استفاده می‌کردند والبته این بازوبند را به هر کسی نمی‌دادند. همچنین به اینان نیز چند مدال مخصوص به خود علاوه بر مدالهای شجاعت و فداکاری تعلق می‌گرفت.
ساز و برگ نظامی:

متاسفانه لشگرهای مختلف وافن اس اس را آنگونه که باید تجهیز نکردند و به آنها سلاح‌های درجه? پایین می‌داند و عموماً از سلاح‌های ساخت جمهوری چک، فنلاند وکشورهای دیگر می‌دادند. البته لشگر ژرمانیا(به معنی کشور آلمان) دارای سلاح‌های به روزدر زمان خود بود و همین باعث کارا بودن این لشگر می‌شد. گرچه لشگر‌های دیگر به تجهیز ژرمانیا نمی‌رسیدند ولی این از کارکرد آنها نکاست و در ادامه باید گفت هر چیز گنجایش خود را دارد بنابراین لشگر که خوب تجهیز نشود نمی‌توان از آن به اندازه یک لشگر تا دندان مسلح انتظار داشت.

توپ 120 میلیمتری تانک آبرامز ، مسلماً سلاحی کار آمد برای ارتش ایالات متحده در هر ماموریت جنگی است ، ولی این تانک با وزنی بیش از 60 تن نیازمند برنامه ریزی و هماهنگی های بسیار برای جابه جایی وانتقال یافتن به نقاط مورد نیاز در سراسر دنیا است . آبرارمز بزرگتر از آن بوده که در یک هواپیمای C130 نیروی هوایی جا شود . علاوه بر آن خودرویی با قدرت آتش و زره بیشتر نیازمند سیستم پشتیبانی پیچیده تری نیز هست و این به معنی سربازان آموزش دیده بیشتر برای به حرکت درآوردن و تکنسین های بیشتر برای تعمیر و نگهداری و قطعات بیشر مورد نیاز است ، بنا بر این اغلب ، قدرتمند ترین تجهیزات و خودروهای زرهی سخت ترین نمونه برای انتقال سریع به مناطق جنگی هستند . و مکانهایی وجود دارد که M1 نیرومند میتواند در زمانی مناسب به آنجا فرستاده شود و مفید واقع شود .
پروژه استرایکر ارتش ایالات متحده تلاشی برای یافتن یک تعادل کار آمد بین قدرت و توانایی جا به جایی بوده و خودرویی است که به اندازه یک تانک مهلک و همانند یک هامر نظامی پر سرعت است و میتواند در کمتر از 96 ساعت در هر جای دنیا آماده سرویس دهی شود .
استاریک توسط یک کنسرسیوم از کمپانی ها که توسط کمپانی جنرال داینامیک لند سیستمز و جنرال موتور دیفنس رهبری میشد ساخته شده است . این خودرو یک طراحی دوباره از پروژه LAN یا خودروی سبک جنرال داینامیک است .
پروژه استرایکر خانواده ای از خودروهای زرهی همسان ولی ویژه و مخصوص که همه آنها از قطعات ، تکنولوژی ها و ساختار ابتدایی یکسان بهره میبرند را بوجود آورده است ، این خودروها در نهایت تمامی اهداف عملیاتی ارتش را تحت پوشش خود خواهند گرفت .
کنسرسیوم مذکور ، ترکیب و اشکال مختلف زیر را برای استرایکر ساخته و یا در حال ساخت آنها است :
ICV : خودروی نفربر استرایکر ، MGS سیستم تسلیحاتی متحرک ، RV : خودروی شناسای ، ESV : خودروی دسته مهندسین ، MEV : آمبولانس نظامی ، ATGM : خودروی موشک انداز موشکهای هدایت شونده ضد تانک .
از آنجا که انواع گوناگون استرایکر بسیار به هم نزدیک میباشند ، همه آنها در صورت نیاز میتوانند از قطعات هم استفاده کنند و نیازمند تکنیسین ها و قطعات یدکی کمتری هستند ، بنابراین فضای کمتری را در یک هواپیما اشغال میکنند . در تئوری ، یک نوع استرایکر حتی میتواند در مدت زمان کوتاهی به مدل دیگر تبدیل شود و این مزیت بزرگی است که ارتش را بسیار انعطاف پذیر و آماده میکند .
تایرها ، موتورها و سیستم تعلیق
استرایکر بر روی هشت چرخ به حرکت در می آید و از این جت با تانکها و نفر بر های زرهی متفاوت است . مسلماً خودروی دارای چرخ ، سریع تر از نمونه دارای زنجیر است ولی زنجیر ها این توانایی را به تانک میدهند تا در سطوح و نواحی متفاوت و گسترده تری به حرکت در آیند . بنابراین تایر های استرایکر با تکنولوژی جدیدی ساخته شده اند که آنها را تقریباً همانند زنجیر تانک تطبیق پذیر میسازد .
کمپانی Eaton/Dana یک سیستم کنترل فشار مخصوص به نام CTIS برای هشت تایر استرایکر طراحی نموده و ساخته است . بنابراین آنها از داخل استرایکر به دلخواه تنظیم باد شوند . این بدین معنی است که خدمه استرایکر میتوانند ارتفاع شاسی و قدرت تعلیق چرخها را بر طبق شرایط محیطی تنظیم نمایند و به آن تحرک و پویایی بیشتری نسبت هب یک خودرو با فشار تایر ثابت دهند . یک صفحه کنترل در داشبورد به سنسورها و شیلنگ های فشار متصل به هر تایر وصل است . این سیستم امکان کنترل فشار دقیق تایر را برای خدمه فراهم مکند تا خدمه با فشار یک دکمه تغییرات لازم را اعمال نمایند . استرایکر با حداکثر سرعت 105 کیلومتر بر ساعت سریع تر از یک تانک است و علاوه بر آن به مدد سیستم CTIS همانند تانک در هر زمین و ناحیه سخت و نرمی به حرکت در آید . CTIS همچنین در حمل و نقل کردن کردن استرایکر نیز سهم دارد ، به طوری که خدمه استرایرک میتوانند با کاهش باد تایر ها آن را برای حمل با هواپیماهای باربری جمع و جور تر سازند . تایر ها از یک سیستم مستقل هیدرو پنوماتیک نیتروژنی بهره مند هستند . این سیستم که در هماهنگی با سیستم CTIS است ، یک حرکت نرم در ارتفاعهای مختلف از سطح زمین را برای استرایکر فراهم میکند .
350 سب بخار خروجی از موتور توربو دیزل کاترپیلار استرایکر میتواند به صورت قابل انتخاب به هر شش چرخ و یا چهار چرخ آن منتقل شود . سیستم انتقال قدرت این خودروی زرهی نیز اتوماتیک و شش سرعته بوده و توانایی حرکت مع را دارد . همچنین میتواند با یک مخزن پر 53 گالنی از سوخت دیزا 531 کیلومتر راه برود . موتور این خودروی نظامی 580 فوت پوند گشتاور در 1400 دور در دقیقه تولید میکند . همچنین استرایکر میتواند بیش از 2950 کیلوگرم محموله با خود حمل کند و قدرت لازم برای کشیدن 4536 کیلوگرم بار اضافی که با زنجیر به آن وصل شده باشد را دارد .
از آنجا که موتور استرایکر همان موتور مورد استفاده در خودروهای ارتشی کلاس متوسط است ، میتوان در آنها از قطعات آنها نیز استفاده کرد تا این خودرو در هر شرایطی کارآمد و مفید باشد .

فرماندهی نیروی هوایی هند پس از سانحه سقوط هواپیمای سوخو 30 در زمان پرواز تمرینی ، پرواز یکصد جنگنده روسی سوخو را متوقف کرده است.
به نوشته روزنامه اینترنتی روسی ایزوستیا نماینده نیروی هوایی هند اعلام کرد در حال حاضر کارشناسان در حال بازرسی تمامی جنگنده های سوخو هستند.
گفتنی است دومین سانحه سقوط هواپیمای سوخو در هند در سال جاری در نزدیکی شهر جایسالمر در ایالت راجستان رخ داد اما خوشبختانه دو خلبان به خاطر خروج به موقع جان سالم به در بردند.
این سانحه به فاصله پنج روز پس از ان رخ دادکه رئیس جمهور هند با یک جنگنده سوخو-سی که پیشرفته ترین هواپیمای موجود در ترکیب نیروی هوایی هند محسوب می شود پرواز و امکانات و سطح فنی ان را در سطح عالی ارزیابی کرد.
نخستین سانحه جنگنده سوخو-سی در هند سی ام اوریل در همان ایالت راجستان رخ داد و طی ان یک خلبان کشته شد.
نتایج رسمی تحقیقات مربوط به علت سانحه منتشر نشده اند.