ایگاه خبری "اخبار الشرق الجدید " اعلام کرد:
موافقت ایران برای فروش هواپیمای بدون سرنشین به گرجستان
خبرگزاری فارس: یک پایگاه خبری لبنانی اعلام کرد که ایران با فروش هواپیماهای بدون سرنشین ساخت خود به کشور گرجستان موافقت کرده است.

به
گزارش فارس به نقل پایگاه خبری "اخبار الشرق الجدید "، منابع مطلع اعلام
کردند که ایران با فروش هواپیماهای بدون سرنشین خود به کشور گرجستان
موافقت کرده است.
اخبار الشرق الجدید تصریح کرد: منابع آگاه خبر
دادند که جمهوری اسلامی ایران اخیرا موافقت خود را با فروش هواپیماهای
بدون سرنشین خود به گرجستان که ساخت صنعت نظامی ایران است، اعلام کرده
است.
گفته می‌شود فروش این نوع هواپیماها به گرجستان که ایران را به
بازار سلاح جهانی وارد می‌کند، یکی از تولیدات اصلی است که رژیم صهیونیستی
از طریق آن صنعت [نظامی] خود را اداره می‌کند.
این پایگاه خبری
افزود: از آنجا که ارتباط مستحکم گرجستان با آمریکا و کشورهای عضو ناتو
(پیمان آتلانتیک شمالی) بسیار روشن است، درخواست گرجستان از ایران برای
خرید اینگونه سلاح‌ها، نشان‌دهنده نفوذ سیاسی بزرگ ایران در منطقه قفقاز
یکی از قلعه‌های نفوذ غرب است.
بنا بر این گزارش، این اقدام همچنین
می‌تواند پیامی از ایران برای روسیه باشد؛ روسیه‌ای که اخیرا "دیمیتری
میدویدیف " رئیس جمهوری از برنامه هسته‌ای ایران انتقاد کرد و تحریم‌های
اخیر ایران را تایید کرد.

ارتش
روسیه، یونیفورم های جدید خود را به نمایش گذاشت. دلیل تنوع یونیفورم ها و
حتی پوتین ها، به تنوع ماموریت آنها بازمیگردد. نیروی حافظ صلح، تک
تیرانداز، تفنگدار دریائی، خدمه تانک...

PL-12 موشک هوا به هوا میان بردی است که بعنوان جدیدترین دستاورد صنایع نظامی چین در حوزه موشک های هوا به هوا شناخته می شود.
مرکز
توسعه فناوری الکترواپتیک لویانگ چین کار ساخت موشک را در سال 1997 اغاز
کرد. مشکلات بوجود امده  به سبب فقدان تجربه لازم در ساخت موشک های هوا به
هوای هدایت فعال راداری برای نبردهای فامد (فراتر از میدان دید) سبب شد تا
این شرکت تا قبل از سال 2005 موفق به تکمیل موشک مورد نظرش نشود.
هر
چند کار ساخت و توسعه موشک جدید نیروی هوایی چین با فاصله زمانی زیادی رو
به رو شده بود ولی در پایان ازمایشات مشخص شد که این همه صرف زمان بی
فایده نبوده است..در طول ازمایشات گرم این موشگ در16-آگوست-2005 تمامی
موشک های ازمایش شده موفق به انهدام هدف مورد نظرشان شدند ! علاوه بر این
ازمایشات اتش در مقابل اهداف چند گانه نیز با موفقیت در اواخر سال 2005
انجام شد.


ازمایش رادار

نمونه صادراتی این موشک با نام SD-10 شناخته می شود.



از
لحاظ ظاهر PL-12 شباهت زیادی به موشک هوا به هوای امریکایی امرام دارد. هر
چند که موشک چینی اندکی بلند تر عریض تر و سنگین تر از موشک امریکایی است
ولی هر دو موشک از لحاظ ساختار ایرودینامیکی قابل مقایسه با یکدیگر
اند.باله های پروازی این موشک به 8 باله خلاصه می شود بدین صورت که در
انتها موشک 4 باله و در میانه ان نیز 4 باله دیگر تعبیه می شود.هر یک از
چهار باله انتهایی به صورتی در انتهای موشک نصب می شود که قاعده ان با سطح
موشک حالتی شبیه به ایجاد یک بریدگی ایجاد کند این در حالی است که 4 باله
مثلثی میانی دقیقا از قسمت شروع بخش موتور به صورتی کاملا منطبق با بدنه
موشک تعبیه شده اند.این موشک از یک موتور راکتی سوخت جامد استفاده می کند
موتوری که با داشتن تراست متغییر و با ایجاد دو سطح قدرت به موشک در
پیمودن بخش های مختلف پرواز کمک می کند.



سیستم
جستجوگر این موشک از رادار فعال AMR-1 تشکیل می شود راداری که هنوز در
پیدایش و نحوه ساخت ان ابهامات فراوانی وجود دارد ! این رادار مدرن ساخت
شرکت تحقیقاتی لیهوآ است که بعنوان جستجوگر مرحله اخر نسل جدید موشک های
هوا به هوای هدایت فعال راداری چین ساخته شده است.بر اساس شواهد موجود به
نظر میرسد که این رادار یک رادار پالس داپلر با قطر 208 میلی متر با دامنه
کارکردی 15.4-17.7 گیگاهرتز باشد که توانایی عملکرد در محیط مملو از
اختلالات الکترونیکی را داشته باشد .عده ایی بر این باورند که این رادار
نمونه چینی رادارAGAT 9B-1348  که در موشک R-77 نیز بکار می رود است هر
چند که همکاریهای جدی سازمان ملی صادرات و واردات فناوریهای هوایی چین
(CATIC) با موسسه AGAT  (طراح و سازنده مجموعه راداریAGAT ) سبب شده که
این ظن و گمان ها به صورت جدی تری حتی به صورت انتقال فناوری روسی (رادار
, دیتا لینک و سیستم ناوبری درونی) به چین نیز مطرح شود.
این موشک با
داشتن سرعت 4 ماخ از 4 حالت راه اندازی برخورداراست .در فواصل دور PL-12
برای رسیدن به هدف از ترکیبی از روش های هدایتی استفاده می کند به طوریکه
هدایت اینرسایی  به همراه ارتباط با جنگنده حامل (از طریق دیتا لینک )
موشک را تا میانه مسیرهدایت می کنند و هدایت پایانی موشک از طریق سیستم
راداری انجام می شود .در فواصل نزدیک بایستی این موشک را موشکی بزن و دررو
دانست چرا که با شناسایی هدف و فعال شدن رادار موشک (انتقال اطلاعات هدف
به رادار موشک) این موشک مستقیما بر روی هدف قفل کرده و بی نیاز از رادار
هواگرد در تصحیح مسیر و .. به شکار هدف اقدام می کند.وجود حالت
home-on-jam این موشک را قادر میسازد تا بدون نیاز به فعال کردن رادار خود
یا استفاده از رادار جنگنده مادر به صورت غیر فعال به رهگیری هدف خود
اقدام کند.واحد جستجوگر این موشک به یک سیستم کنترل پرواز دیجیتالی که
برای ردیایی هدف ازتکنیک های پردازش سیگنال استفاده می کند متصل شده است .


رادار AMR-1 با تشکر از CAPTAIN PILOT عزیز

PL-12
با داشتن طول3,850  و قطر 203 میلی متری از وزن 180 کیلوگرمی برخوردار شده
است.این موشک با قابلیت پرتاب از ارتفاع 0 تا 25 کیلومتری در حالی دارای
حداقل و حداکثر برد 70-80 و 1کیلومتری است که گفته می شود اخیرا بیشینه
برد موثر این موشک به بیش از 100 کیلومتر افزایش یافته است.بنا به ادعای
شرکت سازنده این موشک دارای تحمل فشار 38 جی است با این وجود و با لحاظ
کردن برد 100 ارتفاع پرتابی 25 کیلومتری و تحمل فشار 38 g می توان گفت که
این موشک از موشک امرام-B/A برتر و به نوعی در رده نمونه C قرار دارد.
این موشک قابلیت بارگذاری بر روی جنگنده های جیان-10/11 و همچنین JF-17/FC-1 موسوم به تندر را نیز دارد


جیان-11

FC-1

همانند  موشک امرام (SL-AMRAAM) موشک PL-12 نیز در نقش زمین به هوا (SAM) و به صورت پدافند متحرک مورد توسعه قرار گرفته است .

مشخصات بخش کلاهک موشک :
نوع کلاهک : ترکش زا-HE
فیوز : فیوز مجاورتی لیزری/microwave

"الکساندر زلین" فرمانده کل نیروی هوایی روسیه روز سه شنبه اطلاع داد که بیش از 60 فروند هواپیماهای جنگنده نسل پنجم طی سال های 2015-2016 به نیروی هوایی روسیه تحویل داده می شوند.
زلین
گفت: "ما در سال 2013 باید جمع بندی اولیه را دریافت کنیم که بر اساس آن
خرید هواپیماهای جنگنده نسل پنجم را آغاز نماییم. از سال های 2015-2016
این جنگنده ها به نیروی هوایی آغاز می شود. فعلا قرار خرید 60 فروند در
میان است". جنگنده نسل پنجم که در روسیه آنرا سیستم جبهه های هوایی آینده
نیز می نامند، از سال های 1990 طراحی شد.

این جنگنده ها از یک
سری ویژگی های خاص بهره مند هستند: پرواز در کلیه اوقات شبانه روز و در
هرگونه آب و هوا، رادار گریزی، سرو صدای کم و پرواز با سرعت مافوق صوت در
مدت طولانی. این هواپیماها به سیستم های ناوبری جدید و سیستم های دفاعی
خودکار فوق موثر مجهز هستند.
"ولادیمیر پاپوفکین" معاون وزیر
دفاع روسیه پیش از این اطلاع داده بود که جنگنده نسل پنجم از سال 2015 در
اختیار نیروهای مسلح روسیه قرار خواهند گرفت.

معرفی و تاریخچه :

هندوستان کار بر روی ساخت جنگنده ی تهاجمی سبک ( Light Combat Aircraft LCA ) را از سال 1983 آغاز نمود .
در سال 2003 این هواپیما تجاس ( به معنای تششع و پرتو ) نام گذاری شد
و اعلام گشت به عنوان جنگنده ی تهاجمی و چندمنظوره ی سبک و ارزان
قیمت ، جایگزین ناوگان قدیمی میگ 21 ها می شود . صنایع هواپیماسازی هندوستان ( HAL ) و آژانس توسعه ی هوانوردی هندوستان ( ADA )
به عنوان مشارکت کنندگان اصلی ، طراحی و ساخت این هواپیما را بر عهده گرفتند .
تجاس اولین پرواز رسمی خود را در 4 جولای 2001 انجام داده و برنامه ریزی ورود به خدمت آن برای سال 2010 در نظر گرفته شده است .




برخی از قسمت های اصلی و ویژگی های طرح :

_ انتخاب بال دلتا
_ سیستم کنترل دیجیتالی پرواز با سیم fly by wire
_ اویونیک توسعه یافته
_ استفاده ی گسترده از مواد سبک کامپوزیتی
_ نمایشگر های دیجیتالی چند منظوره ی کابین
_ رادار چند حالته  multi - mode
_ FLIR system , laser designator pod
_ سیستم های ناوبری اینرسیایی ring laser gyro
_ سیستم های ارتباطی مقاوم در برابر جمینگ







روند آغاز طرح :

برنامه ی ساخت تجاس با تاخیر های زیادی مواجه شد که باعث شد تکمیل آن یک دهه ی دیگر تمدید شود .
اولین بار در سال 1990 مشکلات ناشی از نبود تکنولوژی ساخت برخی از قسمت های حساس هواپیما ، باعث توقف پروژه شد .
اینگونه شد که هندی ها به منظور به دست آوردن و تثبیت تکنولوژی های اولیه ی ساخت جنگنده ، شروع به ساخت 2 جنگنده ی ساده تر و در واقع
تثبیت کننده ی توانایی این کشور کردند ( همانند آنچه که نیروی هوایی ایران انجام داد که طی آن جنگنده های آذرخش و صاعقه تنها به جهت
تثبیت تکنولوژی برای ساخت یک جنگنده ی پیشرفته در کلاس اف18 انجام داده است )
اولین نمونه از این هواپیما در سال 1995 رونمایی شد ولی اندکی نگذشت که به دلیل مشکلات ناشی از سیستم های کنترل پرواز و استفاده ی
نامطلوب از مواد کامپوزیتی در بدنه ، هواپیما زمینگیر شد .

مشکل بعدی سر راه این هواپیما در سال 1998 رخ داد . در این زمان بود
که آزمایشات هسته ای هند ، آمریکا را وادار کرد تا مجازاتی را علیه
هندوستان
وضع کند و این چنین شد که موتور های جنرال الکتریک توربوفن انتخابی
برای تجاس با نام F-404 به هند صادر نشد . همچنین شرکت لاکهید مارتین هم
از همکاری در رابطه با سیستم کنترل پرواز این هواپیما منع شد . این
تنبیه ها سبب شد هندی ها به جهت دستیابی به فناوری های مورد نیاز و بومی
سازی آن ها ، سرمایه گذاری های زیادی کنند و در نهایت تلاش ها به ساخت موتور داخلی kaveri انجامید .

اولین نمونه از سری جنگنده های اثباتگر فناوری هند با نام ( TD-1 (
Technology Demonstrator در سال 2001 به پرواز در آمد . مدل بعدی آن TD-2
و
مدل های دیگر نظیر PV-1 / 2 / 3 نیز پس از آن آزمایش شدند . آزمایشات
دیگر به سرعت ادامه یافت و در نهایت نمونه ی دریاپایه ( PV-4 ) و آموزشی
( PV-5 ) نیز تست شدند .
قرار است آزمایشات تسلیحات سری جنگنده های تجاس نیز امسال انجام پذیرد اما به نظر نمی رسد تجاس به طور کامل تا سال 2010 ، رسما وارد
خدمت شود .







انواع مدل های تجاس :

_ LCA-TD-1:اولین پیش نمونه ی تولیدی با موتور جنرال الکتریک F404-F2J3  
_ LCA-TD-2:دومین پیش نمونه ی اثباتگر فناوری
_ LCA-PV-1 and PV-2:مدل اولیه ی تک سرنشینه
_ LCA-PV-3:نمونه ی بسیار شبیه به مدل اصلی که قابلیت سوخت گیری هوا به هوا را دارد .
_ LCA-PV-4:نوع دریاپایه ی تک سرنشینه
_ LCA-PV-5:پیش نمونه ی دو سرنشینه و آموزشی
_ Tejas:مدل اصلی ساخته شده برای نیروی هوایی هند
_ Navy model:مدل دریایی با بهینه سازی هایی مثل تقویت ارابه ی فرود و طراحی مجدد بدنه به جهت انطباق با ناوهواپیمابر
_ MCA:طرح ابتدایی ساخت جنگنده میان وزن با قابلیت های پنهانکاری و دارای موتور مجهز به تغییر دهنده های بردار رانش







مشخصات اصلی :

خدمه : یک نفر

قیمت پایه : 21 میلیون دلار

طول : 13.20 متر
عرض : 8.20 متر
ارتفاع : 4.40 متر
مساحت بال : 38.4 متر مربع

وزن خالی : 5500 کیلوگرم
وزن معمولی : 8500 کیلوگرم
وزن حداکثر هنگام برخاست : 12500 کیلوگرم
وزن سوخت : 3000 لیتر ( داخلی ) 4000 لیتر ( خارجی )
حداکثر وزن تسلیحات در هنگام بارگذاری : 4000 کیلوگرم

نیروی محرکه :
یک دستگاه موتور General Electric F404-F2J3  یا F404-IN20 turbofan ( مدل اولیه )
GTRE GTX-35VS  Kaveri turbofan ( مدل اصلی )
کشش :  
(F404-F2J3 : 18,100 lb (80.50 kN
(F404-IN20 : 18,700 lb (83.18 kN
(GTX-35VS :  20,200 lb (89.86 kN

حداکثر سرعت : 1.8 ماخ در ارتفاع 11 کیلومتری
سقف پرواز : 15250 متر
برد : 850 کیلومتر
نرخ اوجگیری : نامعلوم
آستانه ی محدودیت g جی : 9+ / 3.5-

تسلیحات :
یک عدد مسلسل 23 میلیمتری GSh-23 دارای 220 تیر فشنگ
موشک های هوا به هوا شامل R-77/AA-12 Adder, R-73/AA-11 Archer, BVRAAM
موشک های هوا به زمین شامل بیش از 2 موشک کروز یا موشک ضد کشتی
بمب ها شامل انواع بمب های هدایت لیزری ، سقوط آزاد ، سنگر شکن
دارای 8 مقر خارجی برای نصب انواع موارد فوق

کاربران : نیروی هوایی هند / اسکادران دریایی نیروی هوایی هند

جنگنده
تازه وارد F-15SE موسوم به عقاب خاموش (ساکت) یا Silent Eagle، گونه بهبود
یافته جنگنده F-15E است که توسط کمپانی بوئینگ و با استفادهء گسترده از
جزئیات جنگنده‏های نسل پنجم همچون محفظه حمل جنگ افزار و مواد جاذب رادار
طراحی شده است.
جنگنده F-15SE، تکنولوژیهای بکار گرفته شده در
جنگنده‏های نسل پنجم همچون «مواد جاذب رادار» را جهت کاهش میزان سطح مقطع
راداری (RCS) بکار خواهد گرفت. جزئیاتی که باعث تمیز دادن این جنگنده از
نمونه F-15E می‏شود، یکی تانکهای سوخت تطبیقی با بدنه (CFT) هستند که قرار
است به عنوان پوششی برای مخفی نگه داشتن جنگ افزارهایی که درون بدنه
هواپیما نصب شده‏اند بکار گرفته شوند و دیگری سکانهای عمودی هستند که با
زاویهء 15 درجه به سمت بیرون کج شده‏اند تا از میزان سطح مقطع راداری
هواپیما بکاهند.
محفظه درونی نصب جنگ افزار، تقریبن به اندازهء
هر تانک سوخت تطبیقی فضا اشغال می‏کند. در جنگنده F-15SE قرار است هرجا که
نیاز باشد، از مواد جاذب رادار استفاده شود. عقاب خاموش قرار است به یاری
سایر گونه‏های قدیمی‏تر اف-15 در کشورهای اسرائیل، عربستان سعودی، ژاپن و
کره جنوبی بشتابد.

ترکیه و اسرائیل قرار داد پانصد میلیون دلاری امضاء کرده اند ، به غیر از
هواپیماهای شناسایی و اطلاعاتی هرون HERON و پدهای شناسایی پرژه بزرگ
دیگری وجود ندارد.
به گزارش پایگاه تحلیلی - خبری ایران بالکان
(ایربا) ترکیه از اسرائیل تکنولوژی های حساسی دریافت می کند؛ بعد از وقوع
تنش و بحران روابط (حمله به کشتی ها)، آینده مناقصه های مربوطه نامشخص
است.
فرماندهی نیروی هوایی ترکیه بعد از حادثه حمله به کشتی
مرمره آبی از اساتید و کارشناسان سیستم هواپیماهای هرون که به اسرائیل
فراخوانده شده و رفته بودند ، درخواست کرد که به ترکیه بازکردند ولی
مقامات اسرائیلی گفتند که اگر امنیت جانی کارشناسان و اساتید آموزشی
اسرائیلی را تامین کنید ما آنها را به ترکیه اعزام خواهیم کرد.
مثلاً
باید نیروی حفاظتی 24 ساعته کارشناسان اسرائیلی را تحت حفاظت خود قرار
دهند. کارشناسان اسرائیلی باید در منازل ، محل کار رفت و آمد و مکان های
توریستی تحت حفاظت تیم های ویژه حفاظتی قرار گیرند.
فرماندهی
نیروی هوایی ترکیه نیز شرایط مقامات اسرائیلی را رد کرده و اعلام کرد که
نمی توان امتیازات خاصی را برای اساتید آموزشی و کارشناس فنی اسرائیل در
نظر گرفت و فقط پروتکل رسمی اجراء خواهد شد .
پرسنل ترک علیرغم
اینکه درباره کنترل ، هدایت ، جمع آوری اطلاعات و ارزیابی اطلاعات سیستم
هواپیماهای هرون و مرکز فرماندهی و کنترل زمینی آنها آموزش کافی دیده اند
، ولی به طور کامل نمی توانند هواپیماهای هرون را مورد بهره برداری قرار
دهند.
به عبارت صحیح تر کارشناسان فنی ترک نمی توانند با
هواپیماهای هرون اطلاعات لازم را جمع آوری کنند؛ نیروی هوایی ترکیه قبل از
کشته شدن 11 سرباز در حکاری به ریاست ستاد کل ارتش و سایر نهادهای دولتی
مربوطه اعلام کرده بود که با هرون ها نمی توانند اطلاعات جمع آوری کنند؛
مستشاری صنایع دفاعی ترکیه برای خرید 10 فروند هواپیماهای شناسایی و
اطلاعاتی هرون قرار دادی با شرکت تولیدی Israil Aerospace Industris -IAI
به مبلغ 183 میلیون دلار امضاء کرده است.
تامین 30 میلیون دلار
این مبلغ را شرکت هوایی ترک TAI بر عهده دارد؛ اسرائیل 6 فروند هرون ها را
تحویل داده و 4 فروند آن باقی مانده و با شرکت کارشناسان نظامی و فنی
نیروهای هوایی ترکیه دراسرائیل تحت آزمایشات مختلف قرار دارند؛ آنکارا در
سال 2004 طرح تولید هواپیماهای بدون خلبان شناسایی و اطلاعاتی را آغاز
کرده ولی برای دست یابی به تکنولوژی هواپیمایی اسرائیل باید سالها تلاش
کند، زیرا هواپیماهای هرون اسرائیل در ارتفاع 8 هزار متری (8 کیلومتری )
پرواز می کنند. سازمان تروریستی پ.ک.ک نیز سلاح هایی که بتواند آنها را
سرنگون کند در اختیار ندارد.
هرون ها پرواز 24 ساعته با 350 کیلومتر برد دارند.
مقامات
وزارت دفاع ترکیه می گویند در 20 سال اخیر ترکیه از اسرائیل 5/4 میلیارد
دلار سلاح و ادوات نظامی خریداری کرده است. قرار داد طرح های بزرگ نظامی و
دفاعی ترکیه و اسرائیل خاتمه یافته ولی طرح های کوچک و حساس از لحاظ
تکنولوژیک ادامه دارد؛ یکی از مقامات وزارت دفاع ترکیه در همین خصوص گفت:
لغو قرار دادهای نظامی و دفاعی مفهومی ندارد. قرار داد طرح نظامی و دفاعی
مشترک در دستور کار نیست.
مجله آکسیون به چند طرح مشترک دیگر که
بین ترکیه و اسرائیل همچنان در جریان است، دسترسی پیدا کرده است: آسلسان
ASELSAN بعنوان عامل اصلی طرح مشترک ترکیه و اسرائیل برای تولید و نصب pod
پدهای کشف و شناسایی الکترواپتک Elektro-Optik هواپیماهای 4-F و 16-F با
شرکت اسرائیلی Elbit-IAI قرداد بسته؛ از دیگر از طرح های مشترک،
هواپیماهای هرون است، مبلغ این قرارداد 300 میلیون دلار است. نصب این
سیستم بر روی هواپیماهای جنگی ترکیه باعث می شود که هواپیماها بدون ورود
به حوزه هوایی عراق ، اطلاعات تصویری از مواضع پ.ک.ک مستقر در عراق را
شناسایی و ثبت کند.
لاله کمال، کارشناس امور دفاعی می گوید:
احتمالا اسرائیل پدهای کشف الکترواپتک را به ترکیه تحویل نخواهد داد، تل
آویو اعلام کرده که ممکن است هواپیماهای نظامی ترک با استفاده از این
سیستم در دریای مدیترانه اهداف اسرائیل را مورد شناسایی قرار دهند.
(اسرائیل به استقرار موشک های پدافند هوایی ترکیه در بندر اسکندرون اعتراض
کرده است.)
طرح مشترک دیگر اسرائیل و ترکیه، مدرنیزه کردن تانک
های M-60 به مبلغ 686 میلیون دلار بوده است؛ این طرح مدتی قبل تکمیل شد
ولی ترکیه برای تامین قطعات یدکی تانک هایش همچنان به اسرائیل نیاز دارد.
کارشناسان نظامی می گویند تانک ها بطور کامل بازسازی شده و موتور، جعبه
دنده، زنجیر و سیستم کنترل آتش 170 تانک ترک به طور کامل از سوی اسرئیلی
ها مدرنیزه شده و بدنه و برجک تانک ها نیز با زره رآکتیو تجهیز شده اند.
با
توجه به این موارد به نظر می رسد در صورت قطع همکاری های نظامی ترکیه و
اسرائیل ، بکارگیری تانک ها که در مناطق جنوب شرقی مستقر شده اند دشوار تر
خواهد شد. بر اساس طرح " نگاه عقاب" نیروی هوایی ترکیه 4 فروند هواپیمای
آواکس هشدار سریع و کنترل سیستم ، ساخت شرکت بوئینگ آمریکا را خریداری و
تحویل خواهد گرفت؛ اسرائیل باید سیستم نرم افزاری و کامپیوتری جدیدش را
روی این هواپیماها نصب کند، شرکت هوایی ترک TAI عامل این طرح، 4 فروند
آواکس را به مبلغ 5/1 میلیارد دلار خریداری کرده است.
شرکت
اسرائیلی IAI-Elta سیستم پشتیبانی الکترونیک آواکس را تامین و نصب خواهد
کرد، سیستم پشتیبانی الکترونیک به معنی خنثی سازی و پدافند الکترونیکی در
مقابل پارازیتهای ارسالی علیه آواکس است، اسرائیل برای نصب این سیستم 25
میلیون دلار دریافت خواهد کرد. شرکت استرالیایی BA Systems ، مناقصه سیستم
پشتیبانی الکترونیک را به دست آورده بود ولی موفق به اجرای آن نشد.
به هر صورت اگر روابط نظامی و دفاعی با اسرائیل قطع شود ، طرح بهره برداری از آواکس ها نیز از دور خارج خواهد شد .
به
گزارش ایربا، طرح دیگر مشترک بین آنکارا و تل آویو، مدرنیزه کردن 4 فروند
هلی کوپترسیکورسکی متعلق به فرماندهی عملیات مخصوص وابسته به ریاست ستاد
کل ارتش ترکیه است. شرکت هوایی ترک TAI به عنوان شرکت عامل با شرکت البت
Elbit اسرائیل قرار دارد مدرنیزه کردن هلی کوپترها بر اساس سفارشات
فرماندهی نیروهای مخصوص ارتش را امضاء کرده است؛ بر اساس این طرح، کابین
خلبان سیکورکی با شیشه مخصوص تجهیز خواهد شد تا حوزه دید وسیعتر و بهتری
داده باشد . علاوه بر آن تانکر سوخت یدکی نیز بر روی این وسیله نصب خواهد
شد . اسرائیل سیستم های نرم افزاری هلی کوپترهای سیکورسکی را تکمیل کرده
است اما این در حالی است که ترکیه به تامین قطعات و پشتیبانی سیستم
الکترونیکی شرکت اسرائیلی البیت نیاز دارد .
بازسازی سیستم هلی کوپترها 100 میلیون دلار است و سهم شرکت اسرائیلی از این مبلغ 25 میلیون دلار بوده است.
در
خصوص بازسازی هواپیماهای F-4 ترکیه از سوی اسرائیل البته باید گفت که این
طرح 5 سال قبل تکمیل شده و این طرح 650 میلیون دلاری به یک میلیارد دلار
هم رسید! در هر حال گفته می شود ترکیه دیگر نیازی به پشتیبانی اسرائیل
ندارد زیرا ترکیه می تواند قطعات F-4 را از کشورهای دیگر نیز تامین کند.
اما
ادوات زرهی و نفربر زرهی ضد مین و مواد منفجره MRAP، تحت لیسانس شرکت
اسرائیلی Hetehof توسط شرکت ترک BMC تولید می شود. فرماندهی نیروی زمینی
ارتش ترکیه ادوات زرهی حفاظت شده و مقام در برابر انفجار مین و مواد
منفجره را در مناطق جنوب شرقی برای مبارزه با تروریسم "پ.ک.ک" بکار گرفته
اند؛ طرح های کوچک دیگری نیز بطور مشترک بین دو طرف در حال اجراست؛ بخش
عمده ای از طرح های نظامی و دفاعی ترکیه و اسرائیل تکمیل شده و ترکیه
هزینه های آن را پرداخت کرده است. ترکیه به طرحهای مشترک در حال اجراء نیز
آوانس اختصاص داده و با توجه به این موارد اگر ترکیه بخواهد طرح های
ناتمام را بدلایل اختلافات سیاسی با اسرائیل لغو کند ، بایست به اسرائیل
خسارت بپردازد.
پس به نظر می رسد دولت حزب عدالت و توسعه بنا به درخواست ارتش ، این نوع طرحها را لغو نخواهد کرد.
لاله
کمال کارشناس دفاعی و نماینده روزنامه طرف Taraf در آنکارا می گوید :
تعداد زیادی طرح پنهان نظامی و دفاعی بین ترکیه و اسرائیل امضاء شده که
اسرائیل عامل اجرایی این طرح ها نیست ولی تولید و تامین تکنولوژی های حساس
مربوط به آن را بر عهده دارد. به عنوان نمونه 18 شرکت نظامی ترک تحت پوشش
" وقف تقویت نیروهای مسلح ترکیه " TSK-GV ظاهرا" تعداد زیادی از طرحهای
تولیدی و طراحی نظامی و دفاعی را برعهده گرفته است . درواقع ، شرکتهای
اسراییلی طراح و تولید کننده ابزار آلات صنایع دفاعی و نظامی هستند و تحت
پوشش شرکتهای نظامی ترک فعالیت می کنند. بنابراین شرکتهای نظامی و دفاع
ترک مردم را فریب می دهند و مسئله خطرناکتر از این است که هزینه های نظامی
و دفاعی خارج از نظارت مردم و نهادهای غیرنظامی قرار داده شده اند!
دولت
ترکیه هنوز " درباره پیشگیری از شرکت صنایع دفاعی و نظامی اسراییل در
مناقصه های بین المللی دفاعی و نظامی ترکیه تصمیمی اتخاذ نکرده ولی اگر
شرکت های اسراییلی بخواهند درمناقصه ها شرکت کنند، دولت ترکیه احتمالا"
طرح هارا به آنها واگذار نخواهد کرد.
اسراییل نیز بعد از تنش "
داووس " تصمیم گرفته تکنولوژی حساس را به ترکیه منتقل نکند؛ مقامات صنایع
دفاعی وزارت دفاع اسراییل نیز براین مسئله تاکید دارند؛ چنانکه مجله Janes
Defence انگلیس مدتی قبل اعلام کرد، ترکیه می خواهد راکت های ضد تانک و
سیستم موشکی " باراک - 8 " را ازاسراییل خریداری کند ولی اسراییل درخواست
ترکیه را رد کرده است.
به عنوان نمونه دیگر زمانی یک شرکت ترک از
شرکت IMI که مدرنیزه کردن تانک های M-60 رابرعهده داشت، پوشش زرهی درخواست
کرده ولی شرکت اسراییلی از فروش آن به ترکیه خودداری کرده است. در همین
چارچوب یکی از مقامات وزارت دفاع اسراییل نیز گفته است ، همکاری دفاعی و
نظامی اسراییل و ترکیه در مانند سابق ادامه نخواهد داشت.
اسراییل
می خواهد درسال جاری هشت میلیارد دلار سود از صادرات تکنولوژی دفاع بدست
آورد . ترکیه یکی از پنج کشور خریدار تسلیحات نظامی و صنایع دفاعی اسراییل
بوده ولی اکنون ترکیه ازاین لیست خارج شده است؛ لاله کمال کارشناس دفاعی
می گوید : دولت حزب عدالت و توسعه درسال 2004 سه مناقصه تولید تانک،
هواپیمای بدون خلبان و هلی کوپتر را لغو و طرح تولید داخلی را در دستور
کار خود قرارداده است.
تاریخچه همکاری ترکیه و اسراییل :
تاریخ توسعه ، روابط نظامی ترکیه واسراییل به سالهای 1990 و 1991 می رسد.
کنگره آمریکا قطعنامه تحریم تسلیحاتی ترکیه را تصویب کرده و ترکیه را به سوی اسراییل هدایت کرد .
ترکیه نیز برای دستیابی به تکنولوژی پیشرفته نظامی و دفاعی به اسراییل روی آورد .
آمریکا
از انتقال سیستم های الکترونیک و نرم افزای هواپیماهای جنگی اف - شانزده
به ترکیه خودداری کرد ، ولی اسرائیل انتقال این سیستم ها به ترکیه را
پذیرفت . هیات های نظامی ترکیه مداوم به اسراییل سفرکرده و قراردادهای
مختلفی را امضاء کردند .
هیات های نظامی و دفاعی اسراییل نیز به
ترکیه سفرکردند ، ولی اکثر این ارتباطات و قراردادها پنهان نگه داشته شد .
شرکت های صنایع دفاعی اسراییل که به صورت شرکت های نظامی وغیرنظامی تاسیس
و فعالیت می کنند، قبل ازرفت و آمد و امضاء قرارداد با شرکت ها و هیات های
نظامی ترکیه ، اطلاعات شخصی و خصوصی آنها را جمع آوری و مخاطبین خود را
شناسایی می کردند .
گفته می شود شرکتهای صنایع نظامی و دفاعی اسراییل درخدمت موساد هستند واطلاعات جمع آوری شده رابه موساد منتقل می کنند .
مدرنیزه
کردن هواپیماها و تانک های M-60 از سوی شرکت هوایی IAI و شرکت IMI باعث شد
که این شرکت های اسراییلی از ورشکستی نجات پیدا کنند .
اسراییل
تولیدکننده تسلیحات سنگین نظیرتانک و هواپیما نیست . تنها عملیات مدرنیزه
کردن و هماهنگی و تکمیل سیستم هارا برعهده گرفته است . اسراییل همچنین
تکنولوژی حساس جانبی را تولید می کند .
به گزارش ایربا، مثلا"
اسراییل برای مدرنیزه کردن تانک M-60 ترکیه موتور و جعبه دنده و دیفرانسیل
را از شرکت آلمانی MTU خریداری و برروی تانکها نصب کرده و سیستم قدرتی
تانک را توسعه نداد . اسراییل همچنین در تولید موشک های هدایت شونده با
قدرت انهدامنقطه ای موفقیت کسب کرده است .
مقامات دفاعی و صنایع دفاعی ترکیه می گویند اسراییل درحوزه صنایع نظامی تنها منبع تامین کننده تکنولوژی حساس نظامی نیست.
همکاری
دفاعی و نظامی ترکیه واسراییل بعد از کودتای 28 فوریه 1997 به اوج خود
رسید . بحران اخیر ناشی از حمله به کشتی های کمک رسانی ، باعث شد ،اسراییل
بازار تسلیحاتی خود در ترکیه را ازدست بدهد . ترکیه درسال های اخیر
درتولید صنایع
نظامی و دفاعی توان رقابت و موازی سازی با اسراییل را کسب کرده است .
ترکیه از سال 2004 تاکنون طرح های تولیدات داخلی صنایع نظامی و دفاعی را آغاز کرده و بودجه لازم را اختصاص داده است .