ب گزارش مشرق، در نمونه دوم از این دسته پهپادها، که با نام Soar Dragon (اژدهای بلندپرواز) شناخته می شود، علاوه بر استفاده از طرح آمریکایی آر-کیو-4 گلوبال هاوک، تفاوت ها و ابتکاراتی نیز به چشم می خورد. محل قرارگیری آنتن SATCOM، ورودی هوای موتور و احتمالاً نوع آن(جت توربوفن) شبیه به آر-کیو-4 بوده ولی دم آن از نوع سنتی تکی و عمودی است. جالب ترین ویژگی سوردراگون، استفاده از طرح «بال متصل» است که سطح بزرگ بال مانند جایگزین با دم افقی به بال متصل شده است که باعث افزایش چشمگیر نیروی برا و در نتیجه افزایش محموله قابل حمل، افزایش برد پروازی و بهبود کیفیت پروازی در ارتفاع بالا شده و جالب اینکه این طرح در خود آمریکا نیز طرحی نو محسوب  می شود.

 سوردراگون 14.3 متری با دهانه بال 25 متر با ویژگی های پیش گفته به برد پروازی 7000 کیلومتر و سقف پرواز 18000 متر دست می یابد. سرعت پیمایشی آن 750 کیلومتر بر ساعت، جرم محموله قابل حمل آن 650 و جرم خود پرنده حدود 7500 کیلوگرم عنوان شده است
این گونه پهپادهای دوربرد و بلندپرواز، برای امور گوناگونی چون شناسایی و تجسس و نظارت طولانی مدت و کمک به هدفگیری اهداف در ورای دید سامانه های زمینی(مثلاً موشک بالستیک ضدکشتی دوربرد دی-اف-21) کاربرد دارند.<o:p></o:p>
در ایران نیز بر روی نمونه های دوربرد از پهپادها کار می شود که پهپاد کرار با موتور جت در واقع جزو اولین نسل از آنها محسوب می شود.