چه کسی به لیبی سام-24 فروخت؟
Credit: video capture from CNN video
یک مقام رسمی بلند پایه دفتر طراحی KBM روسیه تائید کرد که این شرکت موشکهای ضد هوائی برد کوتاه قابل حمل با کامیون Igla-S/ SA-24 Grinch که مورد توجه رسانه های بین المللی قرار گرفته را به دولت لیبی فروخته است. KBM طراح این سیستم و موشکهای پیشین Strela و خانواده Igla (قابل حمل)، دارای مجوز دولتی صادرات مستقیم این محصولات بدون نیاز به کمک آژانس تجاری نظامی Rosoboronexport روسیه میباشد.
از چپ به راست:
Igla-S، موشک Igla-S و سیستم Strelets با 4 پرتابگر
بنا به اظهار مقام ارشد KBM، نمونه با دو تیوب پرتابگر سیستم Strelets برای نصب بر روی انواع پلتفورم ادوات زرهی، هلیکوپتر و ناوهای جنگی طراحی شده است. این سیستم شامل یک مدول پرتابگر عمومی با دو تیوب موشک ایگلا، تجهیزات ارتباطی و کنترل و کابلهای ارتباطی سیستم با نفر پرتاب کننده میباشد. مدلهای پیشین Strelets به پرتابگرهای 4 و 8 گانه ارتقاء پیدا کرده اند اما نمونه با پرتابگر های 2 گانه به سوریه و لیبی فروخته شده است. وی اضافه میکند که سیستم Strelets لیبی قابلیت پرتاب موشک Igla-S را دارد اما به صورت نمونه حمل توسط نفر نمیتواند مورد استفاده قرار گیرد زیرا نیاز به مکانیزم ماشه جداگانه وجود داردکه در مدل فروخته شده به لیبی وجود ندارد.
خبر خوشحال کننده دیگر برای ناتو این است که سیستم Strelets لیبی توانائی شلیک salvo را ندارد زیرا تیوبها بسیار نزدیک به همدیگر نصب شده اند. بنا بر اطلاعات KBM، شلیک salvo برای سیستم Strelets در نمونه های با تیوبهای موشک بیشتر و یا مدل نصب موشک در دو طرف نفر پرتاب کننده میسر میباشد. لیبی از زمان اتحاد شوروی دارای مدل های قابل حمل توسط نفر Strela-2 و Strela-2M میباشد که احتمالا هنوز در خدمت ارتش لیبی میباشند.
تائید شرکت KBM از آنجا صورت گرفت که اولین تصاویر منتشره از این سیستم در دستان ارتش لیبی موجی از نگرانی را در غرب ایجاد کرد زیرا موشک فوق مدرن SA-24 دارای کارائی و دقت بشیتر نسبت به سلف خود میباشد. همچنین به دلیل عدم ثبت فروش این موشک در ثبت تسلیحات سازمان ملل از سال 2000 تا کنون، این نگرانی در غرب بوجود آمد که این موشکهای مهلک از طریق بازار سیاه به لیبی رسیده باشند. نگرانی دیگر آنکه در صورت افتادن این سلاح در دستان افراد برون مرزی و خارج از کنترل دولت لیبی امکان استفاده نیروهای (تروریستی) از این سلاح به صورت پرتابگرهای قابل حمل توسط نفر وجود داشت. زیرا برای نیرهای ناتو نمونه قابل حمل توسط نفر بسیار خطرناکتر از نمونه قابل حمل توسط کامیون میباشد.
هر چند این سلاح در ارتفاع 11.000 فوتی سلاحی مهلک میباشد اما اکثر عملیات نیروهای ناتو در ارتفاع بالاتر از 20.000 فوتی انجام میگیرد اما در صورت آغاز عملیات در ارتفاع پست از جمله پروازهای امدادی ، کمک رسانی... باید متوجه ابعاد حوادث پیش روی بود.
