جنگنده ی تجاس



دروازه ی ورود هند به صنعت هوانوردی






معرفی و تاریخچه :

هندوستان کار بر روی ساخت جنگنده ی تهاجمی سبک ( Light Combat Aircraft LCA ) را از سال 1983 آغاز نمود .
در سال 2003 این هواپیما تجاس ( به معنای تششع و پرتو ) نام گذاری شد
و اعلام گشت به عنوان جنگنده ی تهاجمی و چندمنظوره ی سبک و ارزان
قیمت ، جایگزین ناوگان قدیمی میگ 21 ها می شود . صنایع هواپیماسازی هندوستان ( HAL ) و آژانس توسعه ی هوانوردی هندوستان ( ADA )
به عنوان مشارکت کنندگان اصلی ، طراحی و ساخت این هواپیما را بر عهده گرفتند .
تجاس اولین پرواز رسمی خود را در 4 جولای 2001 انجام داده و برنامه ریزی ورود به خدمت آن برای سال 2010 در نظر گرفته شده است .




برخی از قسمت های اصلی و ویژگی های طرح :

_ انتخاب بال دلتا
_ سیستم کنترل دیجیتالی پرواز با سیم fly by wire
_ اویونیک توسعه یافته
_ استفاده ی گسترده از مواد سبک کامپوزیتی
_ نمایشگر های دیجیتالی چند منظوره ی کابین
_ رادار چند حالته  multi - mode
_ FLIR system , laser designator pod
_ سیستم های ناوبری اینرسیایی ring laser gyro
_ سیستم های ارتباطی مقاوم در برابر جمینگ







روند آغاز طرح :

برنامه ی ساخت تجاس با تاخیر های زیادی مواجه شد که باعث شد تکمیل آن یک دهه ی دیگر تمدید شود .
اولین بار در سال 1990 مشکلات ناشی از نبود تکنولوژی ساخت برخی از قسمت های حساس هواپیما ، باعث توقف پروژه شد .
اینگونه شد که هندی ها به منظور به دست آوردن و تثبیت تکنولوژی های اولیه ی ساخت جنگنده ، شروع به ساخت 2 جنگنده ی ساده تر و در واقع
تثبیت کننده ی توانایی این کشور کردند ( همانند آنچه که نیروی هوایی ایران انجام داد که طی آن جنگنده های آذرخش و صاعقه تنها به جهت
تثبیت تکنولوژی برای ساخت یک جنگنده ی پیشرفته در کلاس اف18 انجام داده است )

اولین نمونه از این هواپیما در سال 1995 رونمایی شد ولی اندکی نگذشت که به دلیل مشکلات ناشی از سیستم های کنترل پرواز و استفاده ی
نامطلوب از مواد کامپوزیتی در بدنه ، هواپیما زمینگیر شد .

مشکل بعدی سر راه این هواپیما در سال 1998 رخ داد . در این زمان بود
که آزمایشات هسته ای هند ، آمریکا را وادار کرد تا مجازاتی را علیه
هندوستان
وضع کند و این چنین شد که موتور های جنرال الکتریک توربوفن انتخابی
برای تجاس با نام F-404 به هند صادر نشد . همچنین شرکت لاکهید مارتین هم
از همکاری در رابطه با سیستم کنترل پرواز این هواپیما منع شد . این
تنبیه ها سبب شد هندی ها به جهت دستیابی به فناوری های مورد نیاز و بومی
سازی آن ها ، سرمایه گذاری های زیادی کنند و در نهایت تلاش ها به ساخت موتور داخلی kaveri انجامید .

اولین نمونه از سری جنگنده های اثباتگر فناوری هند با نام ( TD-1 (
Technology Demonstrator در سال 2001 به پرواز در آمد . مدل بعدی آن TD-2
و
مدل های دیگر نظیر PV-1 / 2 / 3 نیز پس از آن آزمایش شدند . آزمایشات
دیگر به سرعت ادامه یافت و در نهایت نمونه ی دریاپایه ( PV-4 ) و آموزشی
( PV-5 ) نیز تست شدند .
قرار است آزمایشات تسلیحات سری جنگنده های تجاس نیز امسال انجام پذیرد اما به نظر نمی رسد تجاس به طور کامل تا سال 2010 ، رسما وارد
خدمت شود .







انواع مدل های تجاس :

_ LCA-TD-1:اولین پیش نمونه ی تولیدی با موتور جنرال الکتریک F404-F2J3  
_ LCA-TD-2:دومین پیش نمونه ی اثباتگر فناوری
_ LCA-PV-1 and PV-2:مدل اولیه ی تک سرنشینه
_ LCA-PV-3:نمونه ی بسیار شبیه به مدل اصلی که قابلیت سوخت گیری هوا به هوا را دارد .
_ LCA-PV-4:نوع دریاپایه ی تک سرنشینه
_ LCA-PV-5:پیش نمونه ی دو سرنشینه و آموزشی
_ Tejas:مدل اصلی ساخته شده برای نیروی هوایی هند
_ Navy model:مدل دریایی با بهینه سازی هایی مثل تقویت ارابه ی فرود و طراحی مجدد بدنه به جهت انطباق با ناوهواپیمابر
_ MCA:طرح ابتدایی ساخت جنگنده میان وزن با قابلیت های پنهانکاری و دارای موتور مجهز به تغییر دهنده های بردار رانش







مشخصات اصلی :

خدمه : یک نفر

قیمت پایه : 21 میلیون دلار

طول : 13.20 متر
عرض : 8.20 متر
ارتفاع : 4.40 متر
مساحت بال : 38.4 متر مربع

وزن خالی : 5500 کیلوگرم
وزن معمولی : 8500 کیلوگرم
وزن حداکثر هنگام برخاست : 12500 کیلوگرم
وزن سوخت : 3000 لیتر ( داخلی ) 4000 لیتر ( خارجی )
حداکثر وزن تسلیحات در هنگام بارگذاری : 4000 کیلوگرم

نیروی محرکه :
یک دستگاه موتور General Electric F404-F2J3  یا F404-IN20 turbofan ( مدل اولیه )
GTRE GTX-35VS  Kaveri turbofan ( مدل اصلی )
کشش :  
(F404-F2J3 : 18,100 lb (80.50 kN
(F404-IN20 : 18,700 lb (83.18 kN
(GTX-35VS :  20,200 lb (89.86 kN

حداکثر سرعت : 1.8 ماخ در ارتفاع 11 کیلومتری
سقف پرواز : 15250 متر
برد : 850 کیلومتر
نرخ اوجگیری : نامعلوم
آستانه ی محدودیت g جی : 9+ / 3.5-

تسلیحات :
یک عدد مسلسل 23 میلیمتری GSh-23 دارای 220 تیر فشنگ
موشک های هوا به هوا شامل R-77/AA-12 Adder, R-73/AA-11 Archer, BVRAAM
موشک های هوا به زمین شامل بیش از 2 موشک کروز یا موشک ضد کشتی
بمب ها شامل انواع بمب های هدایت لیزری ، سقوط آزاد ، سنگر شکن
دارای 8 مقر خارجی برای نصب انواع موارد فوق

کاربران : نیروی هوایی هند / اسکادران دریایی نیروی هوایی هند