روزنامه روسی "گازیتا" در مقاله ای که روز پنجشنبه منتشر شد، می نویسد: در چارچوب مجمع عمومی سازمان ملل متحد "دمیتری مدودف" رئیس جمهور فدراسیون روسیه و "باراک اوباما" رئیس جمهور آمریکا در دیداری که چهارشنبه شب انجام شد، باری دیگر سعی کردند به پیشرفت در مسئله خاور نزدیک دست یابند. اگر طبق اطلاعات مختلف و غیر مستقیم قضاوت کنیم، مهلت وارد سازی ضربه بازدارنده اسرائیل به تاسیسات هسته ای ایران چند هفته می باشد. بدین ترتیب در گزارش مرکز معتبر آمریکایی مطالعات استراتژیک و بین المللی (Center For Strategic and International Studies - CSIS) که گوشه هایی از آن را مرکز روسی تحلیل استراتژی و فناوری در مجله خود منتشر کرد، گفته می شود که اسرائیل نیاز به 80 هواپیمای تهاجمی و یا 30 موشک دارای دقت بالای Jericho III دارد. خاطر نشان می کنیم که نیروی هوایی این کشور حدود 250 فروند جنگنده چندمنظوره F16 دارد که ایران نیز در شعاع عملیاتی آنها قرار می گیرد.
این روزنامه می نویسد: کارشناسان CSIS معتقدند که برای هدف قرار دادن تاسیسات هسته ای ایران، ممکن است ده ها بمب هدایت شونده آمریکایی مجهز به سیستم لیزری رهنمون سازی GBU-27، GBU-28  و GBU-10 مورد استفاده قرار گیرند. آنها می توانند موانع بتونی به ضخامت 1.8 تا 6 متر را درهم بشکنند. این بمب ها را می توانند جنگنده های F-16I  و F-15E حمل کنند. برای نابودسازی کامل کارخانه اورانیوم در اصفهان که روی سطح زمین قرار دارد، به 9 بمب، برای رآکتور پلوتونی در اراک به 4 بمب، کارخانه تولید اورانیوم غنی شده در نطنز که در زیرزمین قرار دارد نیز به 55 بمب نیاز است. هواپیماها می توانند بر فراز دریا در طول سواحل لبنان و سوریه، بر فراز شمال و یا مرکز عراق پرواز کنند.  
در ادامه گفته می شود: مولفین گزارش، سیستم دفاع ضدهوایی ایران که در آن از جمله مجموعه های موشکی ضدهوایی روسی اس-200، اس-75 و تور-ام1 می باشند را قدیمی می دانند. اما مجموعه موشکی ضدهوایی اس-300 (تریئومف) برای حمله کنندگان خطرناک خواهند بود و به احتمال زیاد 20-30% خسارت وارد خواهند کرد. بی دلیل نیست که عرضه احتمالی پنج مجموعه اس-300 چنین واکنش شدیدی را در اسرائیل برانگیخته است.
Jericho III خواهد داشت: 5 موشک برای اصفهان، 3 موشک برای اراک و 34 موشک برای نطنز. اما چنین تعداد موشکی در اسرائیل وجود ندارد. اسرائیل در صورت حمله هوایی ایران در پاسخ، می تواند توسط مجموعه های Arrow-2 (در مدل های???-2  و PAC-3) و I-HAWK از خود دفاع کند. دلیل اصلی حمله، پدیدار شدن اورانیوم و پلوتونیوم تسلیحاتی در ایران، به مقدار کافی برای ساخت یک بمب هسته ای خواهد بود. دکترین نظامی اسرائیل وجود سلاح هسته ای در کشورهای همسایه را نمی پذیرد، زیرا در این صورت تضمینی برای امنیت کشور وجود نخواهد داشت.
در ادامه گفته می شود: مولف گزارش معتقد است که ایران اکنون منابع کافی برای تولید حداقل یک خرج هسته ای در سال را دارد. اگر برنامه نصب 50 هزار سانتریفیوژ در نطنز و نیز برنامه رآکتور پلوتونی در اراک متحقق شود، در آنصورت کشور همه ساله بنا به ارزیابی آمریکایی ها می تواند مهمات هسته ای به تعداد 25-30 تولید کند. متخصصین CSIS تایید می کنند که این می تواند تا سالهای 2013-2014 رخ دهد، اما کارشناسان اسرائیلی سال 2011 را بعنوان تاریخ آن مطرح می کنند.
در پایان مقاله آمده است: در هر صورت، اثبات وجود و عرضه سیستم های اس-300 به ایران احتمالاً ضربه اسرائیل را تسریع می کند. "ویتالی اشلکوف" عضو شورای سیاست خارجی و دفاعی در مصاحبه ای با روزنامه روسی "گازیتا" خاطر نشان نمود که نشانه های بسیاری مبنی بر آمادگی اسرائیل برای حمله نظامی دیده می شوند. وی گفت: "هواپیماهای آنها تمرین در فواصل دور دست را آغاز کرده و تا سودان پرواز می کنند، آنها رهگیری را تمرین می کنند. مسلماً اسرائیل پدیدار شدن سلاح هسته ای در ایران را نخواهد پذیرفت، اما تهران تایید می کند که چنین کاری نمی کند و اثباتی علیه آن نیز وجود ندارد. در چنین اوضاع نا معینی، من ترجیح می دهم که درباره احتمال زیاد حمله صحبت نکنم، اما آن را غیرممکن نیز ندانم. زیرا در دوره کنونی برخی عملیات تنها بر اساس سوء ظن ها انجام می شوند، همانطور که در عراق دیدیم".