هفته دوم شهریور 88 - تازه ترین خبرهای نظامی ایران و سایر نقاط جهان

سقوط هواپیمای جنگنده هاریر نیروی دریایی هند

توسط : سهیل تاریخ : شنبه 88/5/31

یک فروند هواپیمای جنگنده نیروی دریایی هند در سواحل غربی این کشور سقوط کرد.
به گزارش واحد مرکزی خبر از دهلی نو، خبرگزاری "پی تی ای" به نقل از سخنگوی نیروی دریایی هند، اعلام کرد

این حادثه ساعت 11 و 57 دقیقه امروز در منطقه ساحلی "گوا" بوقوع پیوست که خلبان آن جان خود را از دست داد.
این هواپیمای جنگنده یک نفره از نوع "Sea Harrier" بود و در پانزده کیلومتری ساحل و در دریا سقوط کرد.
تاکنون علت سقوط این هواپیما اعلام نشده است.

شکست سرنیزه ها در جنگ اشباح نظر

توسط : سهیل تاریخ : شنبه 88/5/31

نیروهای کیدون

در جنگ‌های معاصر و مدرن؛ نیروهای ویژه Special Forces از جایگاه خاص و ممتازی برخوردارند. از آنجا که در ارتش و جنگ‌های مدرن مسیر
حرکت تحولات نظامی از کمیت به سوی کیفیت است تنها نیروهایی توان حضور و قدرت نمایی درعرصه نبردهای امروز را می‌یابند که «دانایی و
دلیری» و «تخصص و رزمندگی»را با هم جمع کرده باشند. در ساختارهای نظامی مدرن کمیت دیگر ملاک دقیقی نیست بلکه این کیفیت است که تعیین کننده تلقی می‌گردد و لذا رزمندگانی موفق‌ترند که تخصصی‌تر و حرفه‌ای تر بچنگند. سربازانی که «آلوین تافلر» ازآنان با عنوان «سرباز جهانی» universal soldier یاد می‌کند. رزمندگانی که با اتکا به توان فیزیکی و مهمتر از آن توان ذهنی و فکری خود می‌جنگند،یعنی قائم به خود و سربازی که بیش از ابزار به «خود» متکی باشد و البته ناگفته پیداست که «ایمان و انگیزه» در این میان نقشی تعیین کننده دارد.ویژگی‌های مذکور بیش از همه در نیروهای ویژه وجود دارد.

نیروهای ویژه قادرند بدون تمرکز فرماندهی، جنگ ویژه (عملیات نامنظم،عملیات پدافند داخلی، عملیات روانی) را در محیط‌های جغرافیایی (کویر،بیابان، جنگل، کوهستان و شهر) به صورت آشکار، نیمه پنهان و پنهان و درزمان جنگ، صلح و نه جنگ و صلح به انجام رسانند.

جنگ‌های مدون و ویژه چنین اقتضا می‌کنند که یگانهای رزمی بزرگ و حجیم‌ جای خویش را به واحد‌های کوچک اما متخصص و خوداتکا دهند. خاصه آنکه امروزه دیگر «عملیات ویژه» صرفا درحوزه نظامی تعریف نمی‌شود و امروزه حوزه‌های گسترده‌تری همچون امور نظامی، شهری سیاسی، اجتماعی و مدنی را در بر می‌گیرد.

در حوزه نظامی نیز با تحولات عمیق نظری و ساختاری نیروهای ویژه جایگاه برجسته‌تری یافته‌اند. از جمله این تحولات تبدیل شدن دکترین «جنگ نامتقارن» Asymmetric Warfare و تاسیس نظریه «منازعات کم شدت» lowintensity conflict به یک گفتمان جهانی در حوزه نظامی است که به این مسئله برجستگی خاصی بخشیده است. نظریاتی که مبنا و اساس آنها را جنگ‌های ویژه ونیروهای مخصوص تشکیل می‌دهند.

این همه خود، به تنهایی می‌توانند جایگاهی خاص به «نیروهای ویژه»ارتش اشغالگر قدس ببخشد. اما مضاعف بر این موارد ملاحظات دیگری موجب آنشده تا «نیروهای عملیات ویه» در ارتش صهیونیستی نقش خاص‌تر بلکه ممتازی بیابد که ذکر تمامی آنها از حوصله این مقاله بیرون است.

کمبود نیروی انسانی، احساس ترس دائمی، دکترین امنیتی بازدارندگی،استراتژی نظامی «جنگ پیش‌دستانه»، فقدان «عمق استراتژیک»، دکترین جنگی«جنگ برق‌آسا» و استراتژیکی عملیاتی «ضربت سخت» و دلایل دیگری اسرائیل رابه سمت تکیه هرچه بیشتر به نیروهای ویژه سوق داده است.

در چهارچوب دکترین جنگ برق‌آسا و استراتژی «هکه‌کاتش» (به عبری ضربت کوبنده) نیروهای ویژه ارتش غاصب صهیونیستی جایگاه یگانه‌ای یافته‌اند.نیروهایی که به منظور هرچه دقیق‌تر و صحیح‌تر انجام شد ضربت کوبنده اسرائیل حکم پیشتازان نبرد و نخبه‌ترین واحد‌های رزمی این رژیم را یافته‌اند. بدین منظور طراحی یک دکترین «عملیات ویژه» و یک استراتژی خاص نیروهای ویژه از اواخر دهه پنجاه و اوایل دهه شصت میلادی در ستور کار ارتش صهیونیستی قرار گرفت. یک دکترین منحصر به فرد با توجه به مختصات ژئوپلتیک،ژئواستراتژیک، نظامی و رزمی رژیم صهیونیستی، دکترین «کیدون» (به عبری سرنیزه).

دکترین کیدون ناظر بر این مسئله است که نیروهای ویژه در حکم سرنیزه ارتش صهیونیستی می‌باشند و همچون یک سرنیزه با رخنه و نفوذ در عمق قلمرو دشمن طی یک حمله سریع و غافلیگر کننده با وارد ساختن ضربه‌ای عمیق وکاری به قلب دشمن آن را از پی در می‌آورد.
یکی از دلایل پیروزی رژیم صهیونیستی در جنگل‌های خود با ارتش‌ه ایعربی و سازمان آزادیبخش فلسطین استفاده دقیق و هوشمندانه از نیروهای کیدون(عنوان رمزی نیروهای ویژه اسرائیل در ارتش) است. طی دهه 70 و 80 میلادی،نیروهای ویژه اسرائیل در جنگ با الفتح و سازمان آزادی بخش فلسطین حکم ستون فقرات استراتژی نبرد اسرائیل را یافت.

جالب آنکه دکترین کیدون صرفا به نیروهای نظامی غاصبین قدس محدودنمانده و به دکترین عملیاتی نیروهای امنیتی اسرائیل نیز تبدیل شد. امروزه کیدون دکترینی است که نیروهای امنیتی و نظامی رژیم صهیونیستی توامان از آن بهره می‌برند. «ویکتور استروفسکی» مامور سابق موساد در کتاب «راه نیرنگ»خود می‌نویسد که «موساد» (سرویس اطلاعات خارجی) از جوخه‌های تروری سود می‌جوید که نام سازمانی و رمزی آنان «کیدون» است. جوخه‌های متشکل اززبده‌ترین و بی‌رحم‌ترین نیروهای عملیاتی موساد که وظیفه ترور و قتلدشمنان رژیم صهیونیستی را در خارج از مرزهای فلسطین اشغالی برعهده دارند.از جمله این ترورها می‌توان به ترور رهبران گروه «سپتامبر سیاه» پس ازحادثه المپیک مونیخ در سال 1972 طی عملیاتی با نما «خشم خدا» (که استیون اسپیلبرگ بر مبنای آن فیلم مونیخ را در سال 2005 جلوی دوربین برد) ترورشهید فتحی شقاقی در مالت، خالد مشعل در اردن و از همه مهمتر رفیق حریری درلبنان در سال 2004 که در واقع در حکم مبدا پروژه حذف و خلع سلاح حزب‌ا...قرار گرفت. به همین نسبت در «شاباک» (سرویس امنیت داخلی رژیم صهیونیستی) و«آمان» (سرویس اطلاعات نظامی) اشاره به واحد «دوودان» نیز واحد‌هایی مشابه«کیدون» موساد طراحی شده‌اند. چنانچه نیروهای کیدون شاباک، مسئولیت طراحی و انجام ترور رهبران انتفاضه را برعهده داشته است که از جمله مهمترین آنها می توان به ترور شهید «مهندس یحیی عیاش» (فرمانده گردانهای عزالدین قسامحماس»، شهید شیخ احمد یاسین (رهبر معنوی حماس) و شهید دکتر «عبدالعزیزرنتیسی» اشاره کرد.

هم اکنون نیز در داخل سرزمین‌های اشغالی در چارچوب دکترین کیدون عملیات ترور و ربودن فعالان انتفاضه الاقصی بر عهده یک ستاد عملیات مشترک قرار دارد که مسئولیت کنترل و هدایت توامان واحد‌های کیدون شاباک، آمون و پلیس مرزی رژم صهیونیستی (MAGAV) و یکان ضربت Duvdani (واحد ضربت ویژه درکرانه باختری و نوار غزه) را برعهده دارد. یک مرکز عملیاتی تحت نظر عالی ریاست ستاد کل ارتش که از حیث عملیاتی تحت نظر فرماندهی مرکزی ارتش.

فرماندهان ارتش صهیونیستی خوب به یاد دارند که همیشه در میدان جنگ با ارتش‌های عربی نیروهای کیدون همیشه بهترین کارنامه نظامی را از خود به یادگار گذارده‌اند و بهترین نتایج را برای این رژیم حاصل کرده‌اند. اشاره به سوابق با این همه اما نیروهای کیدون در صحنه یک نبرد نه تنها نتوانسته اند هیچ دستاورد شاخص نظامی را کسب نمایند که حتی ضرب شصت‌های بزرگی نیزنوش جان کرده‌اند. صحنه نبرد با حزب‌ا... لبنان. ساختار نیروهای ویژه اسرائیل به نسبت ساختار این نیروها درارتش‌های غربی خاص ولی نسبت به ارتش ایالات متحده امریکا بسیار ساده‌تر می‌نماید.رژیم صهیونیستی در برگیرنده حدود 45 واحد عملیات ویژه است، که از این تعداد 32 واحد متعلق به نیروهای نظامی و 13 واحد متعلق به نیروهای انتظامی و پلیس اسرائیل می‌باشد. از میان 13 واحد ویژه انتظامی، 9 واحد متعلق به پلیس شهری و 4 واحد متعلق به گارد مرزی رژیم صهیونیستی است. جدای از 13واحد مذکور، پلیس شهری و گارد مرزی هر کدام واجد 5 واحد «گشت ویژه» ضدشورش می‌باشند که در زمره واحد‌های ویژه قلمداد نمی‌گردند.

از دیگر یگانهای تحت امر نیروی زمینی، یکی هم فرماندهی نیروهای ویژه است.

فرمانده نیروهای ویژه در نیروی زمینی تحت عنوان «افسر ارشد نیروهای چترباز و پیاده» خوانده می‌شود که در واقع در حکم «فرماندهی عمومی نیروهای ویژه» آن است. واحد‌های تحت امر افسر ارشد نیروهای چترباز و پیاده عبارتنداز واحد‌های «منظم و نامنظم». واحد‌های منظم تحت امر این فرماندهی عبارتنداز 4 تیپ پیاده کماندویی و هوابرد که به ترتیب عبارتند از: 1_ تیپ پیاده نیرو مخصوص «گولانی» 2_ تیپ پیاده نیروی مخصوص «گیوعاتی» 3_ تیپ ویژه هوابرد 226 «تصانهانیم» 4_ تیپ ویژه «ناحال». مضاف بر این 4 تیپ منظم رزمی ویژه، فرماندهی نیروهای ویژه شامل 10 واحد ویژه ضربت نامنظم است. واحد‌های ضربت ویژه‌ای که وظایف جنگهای ویژه چون جنگ چریکی و ضدچریکی، ضد شورش، ضدتروریسم و ضد ترور، عملیات روانی و ... را برعهده دارند.

از میان این 10 یگان، دو یگان از دیگر واحد‌ها خاص‌تر و معروف‌ترند.واحد «اگوز» Egoz و واحد Sayeret Matkal واحد Egoz «یگان ضربت ویژه ضدچریکی» ارتش صهیونیستی است که تحت فرماندهی تیپ گولانی قرار دارد و تنهاواحد ویژه‌ای است که به طور تخصصی مسئولیت عملیات ضد چریکی‌ ارتشصهیونیستی را برعهده دارد. این واحد در جنوب لبنان متحمل ضربات سنگینی ازحزب‌ا... لبنان شده است.

دیگر واحد Sayeret Matkal است. این عبارت در واقع مخفف عبری عنوان کلی «واحد تجسس ستاد کل» است. این واحد قدیمی ترین ونخستین واحد ضربتی اسرائیل است که انجام «عملیات انتبه» توسط آن موجب اشتهار جهانی آن شد. از جمله فرماندهان و کهنه‌سربازان این واحد می‌توانبه «ایهودباراک»، «بنیامین نتانیاهو»، «موشه تبصر»، «شائول موفاز»، «موشهیعالون» و «آمنون شاهاک» اشاره کرد. اما هیچ یک از انان به برجستگی باراک دست نیافت. باراک به عنوان چهره بی‌مانند این واحد به علت فرماندهی چندعملیات ویژه به یک ستاره و قهرمان نیروهای ویژه بدل شده است اگرچه در عرصه سیاست هیچگاه خوش ندرخشید.

از میان 22 واحد نیرو مخصوص ارتش صهیونیستی، نیروی زمینی بیشترین سهم را نصیب برده است. 24 واحد نیروی ویه از آن نیروی زمینی است. نصیب نیروی هوایی از این میان 5 واحد و نیروی دریایی 3 واحد است.

سیستم کنترل و فرماندهی نیروی زمینی ارتش اسرائیل از آنجا که بیشترین تعداد واحد‌های نیرو مخصوص ارتش اسرائیل متعلق به نیروی زمینی است،قوی‌ترین سیستم کنترل و فرماندهی نیروهای ویژه ارتش را داراست. پیش از تشریح این سیستم کنترل و فرماندهی ضروری است تا قدری در مورد سیستم کنترل و فرماندهی خود نیروی زمینی توضیحاتی داده شود. آنچه که امروزه به عنوان نیروی زمینی رژیم صهیونیستی شناخته می‌شود در قالب امروزیش سیستمی متاخر است. این سیستم از سال 1983 بدین سو طراحی و عملیاتی شده است. تا پیش ازآن عملا ارتش صهیونیستی از داشتن چیزی به نام فرماندهی نیروی زمینی محروم بود. در گذشته وظیفه این نیرو توسط فرماندهی‌های سه‌گانه شمالی، میانی وجنوبی انجام می‌شد. اما در سال 1983 با تاسیس «سرفرماندهی نیروی زمینی»این ارتش رسما دارنده نیروی زمینی شد.

قرارگاه مرکزی نیروی زمینی ارتش صهیونیستی GOC Army Headquarters (به عبری Mazi) از دو نوع تقسیم بندی بهره می‌برد.
یک نوع تقسیم‌بندی بر مبنای واحد‌های رزمی از قبیل پیاده نظام، زرهی،توپخانه، اطلاعات، لجستیک و مهندسی _ رزمی و همچنین در برگیرنده سپاه،لشکر، تیپ و گردانهای متعددی است. نوع دیگر این تقسیم‌بندی منطقه‌ای است فلذا نیروی زمینی به 3 فرماندهی «شمال»، «میانی» و «جنوبی» تقسیم می‌شودکه هر یک منطقه خاصی را تحت پوشش قرار می‌دهند. مثلا فرماندهی شمالی مسئولیت شمال فلسطین اشغالی و جنوب لبنان را برعهده دارد.

قرارگاه مرکزی فرماندهی نیروی زمینی در کمپ «بارلو» میان بندر«اشقلون» و «کریات ملاخی» واقع است. اولین فرمانده نیروی زمینی سرلشکر«دان شمرون» بود که طی سالهای 1983 تا 1985 این فرماندهی را برعهده داشت.از آنجا که دان شمرون فرماندهی ارشد عملیات انتبه را برعهده داشته است درزمره فرماندهان بزرگ و معروف رژیم صهیونیستی قرار دارد. وی مدتی نیزفرماندهی نیروهای ویژه اسرائیل را برعهده داشت و بعدها به ریاست ستاد کل ارتش صهیونیستی (1991_ 1987) رسید.

ساختار فرماندهی نیروهای ویژه اسرائیل ساختار فرماندهی نیروهای ویژه اسرائیل شباهت زیادی به «فرماندهی عملیات ویژه» نیروی زمینی ارتش امریکا دارد. در واقع فرماندهی نیروهای چترباز و پیاده اسرائیل ترکیبی است ازفرماندهی عملیات ویژه نیروی زمینی ارتش آمریکا به انضمام «سپاه هیجدهم هوابرد» به عنوان نخبه‌ترین سپاه رزمی نیروی زمینی آمریکا.

این همان سپاهی است که ستون فقرات اشغال نظامی عراق توسط امریکا راتشکیل می‌داد. سپاه هجدهم هوابرد نیروی زمینی امریکا از یگانهای ذیل ترکیب یافته است. 1_ لشکر 82 هوابرد، 2_ لشکر 101 هوابرد، 3_ لشکر 10 کوهستانی،4_ لشکر 3 پیاده. فرماندهی سپاه هجدهم هوابرد در عین حال ناظر بر ریاست«مرکز جنگ های ویژه جان اف کندی» است و قرارگاه اصلی هر دو در پایگاه«فورت براگ» ایالت کارولینای شمالی قرار دارد. فرماندهی این سپاه و ریاست مرکز هر دو تحت نظر فرماندهی عملیات ویژه نیروی زمینی آمریکا قرار دارد.علاوه بر سپاه هجدهم و واحد‌های منظم آن فرماندهی عملیات ویژه واحد‌های نامنظم دیگری را نیز شامل می‌شود که عبارتند از: 1_ 15 گروه کلاه سبز(هوابردها) 2_ هنگ 75 رنجر 3_ هنگ 160 عملیات ویژه تازش هوایی 4_ نیروی دلتا در اشغال عراق لشکر 101 و 82 هوابرد به انضمام هنگ 75 رنجر و نیروی دلتا نقشی بی‌بدیل بر عهده داشتند.

4 تیپ فرماندهی نیروهای ویژه اسرائیل تقریبا معادل 4 لشکر سپاه هجدهم امریکاست. تیپ ویژه هوابرد «تصانهانیم» معادل لشکر 101 هوابرد، تیپ گلانی معادل لشکر 82 هوابرد، تیپ ناحال معادل لشکر 10 کوهستانی و تیپ گیوعاتی معادل لشکر 3 پیاده. واحد‌های نامنظم و ویژه Sayeret Matkal نیز دقیقامعادل «نیروی دلتا» Delta Force ایالات متحده است.

فرماندهی نیروهای پیاده و چترباز از میان فرماندهان 4 تیپ گولانی،گیوعاتی، ناحال و چتربازان برگزیده می‌شوند اما معمولا فرمانده تیپ هوابرد(چتربازان) بیشترین شانس را در این زمینه دارد و پس از او فرمانده تیپگولانی سپس گیوعاتی و در نهایت ناحال.

هر 4 تپ از «کلاه بره» اما به رنگهایی خاص خود استفاده می‌کنند. رنگگلاه بره تیپ چتربازان قرمز، گولانی، قهوه‌ای، گیوعاتی، بنفش، و ناحال سبزروشن است.

در میان این هر 4 تیپ، تیپ هوابرد بیش از دیگر تیپ‌ها دارندهافتخارات نظامی بود. و لذا از این حیث در جامعه نظامی اسرائیل خوشنام‌تر وپرافتخار‌تر می‌نماید. پس از آن تیپ گلانی قرار دارد.

یکی از دلایل برتری تیپ هوابرد چتربازان بر سایر تیپ‌ها آن است که واحد نخبه sayeret Matkal (که اسرائیلی‌ها در تبلیغات خود آن را واحدی افسانه‌ای می‌نمایانند) از «نظر عملیاتی» تحت نظ فرمانده تیپ هوابرد قراردارد و اعضای این واحد نیز به مانند اعضای تیپ از کلاه بره قرمز استفاده می‌نمایند. سنت متعارف در ارتش اسرائیل آن است که مناصب عالی و ارشاد ارتش اسرائیل یا از آن نیروهای ویه می‌گردد یا نصیب افسران واحد اطلاعات نظامی ارتش AMAN (آمون). در میان نیروهای ویژه نیز بیشترین شانس از آن چتر‌بازان و واحد «Sayeret Matkal» می‌باشد. معمول آن است که فرماندهان این واحد وتیپ چتربازان به فرماندهی نیرهای ویژه و در نهایت فرماندهی نیروهای ویژه ودر نهایت فرماندهی نیروی زمین یا ریاست ستاد کل ارتقا می‌یابند. از این روسای ستاد کل می‌‌توان به «رافائل ایتان» (83 _ 1978) دان شمرون (1991 _1987)، ایهود باراک (5_ 1991)، آمنون لیپکین شاهاک (98 _ 1995) شائولموفاز (2002 _ 1992) و موشه یعالون (2005_ 2002) اشاره کرد.

از میان فرماندهان نیروی زمینی نیز می‌توان به دان شمرون (87 _1983)، عاموس لکا (98_ 1996)، یفتاح رون تال (5_ 2001) و بنجامین گانتز(2005) اشاره کرد.

فرماندهی نیروهای ویژه (افسر ارشد چترباز و پیاده) در جنگ 33 روزه لبنان را سرتیپ دوم «یوسی هیمن» عهده‌دار بود اما به علت شکست سنگین ارتش اسرائیل از چریک‌های مقاومت اسلامی حزب‌ا... وی اولین افسر ارشدی بود که پس از اتمام جنگ برکنار گردید. روز سه‌شنبه 31 مرداد 1385 یوسی هیمن ازکار برکنار و سرتیپ دوم «یوسی باخار» به جای وی فرماندهی نیروهای ویه چترباز و پیاده را عهده‌دار شد.

دکترین عقاب وافعی طی سالهای 1996 تا 2000 که نبرد میان مقاومت اسلامی و اسرائیل پیچیده‌ترین و دشوارترین صورت ممکن را به خود گرفته بود،اسرائیل طی یک باز تعریف نو از «دکترین کیدون» با وضع استراتژی جدیدی از این دکترین تحت عنوان «استراتژی عقاب و افعی» نیروهای ویژه خود را در حکم بازوی استراتژیک نبرد با حزب‌ا... قرار داد. ریشه این استراتژی جدید به پروژه تحقیقاتی استراتژی جدی نبرد با حزب‌ا...» باز می‌گردد که از سوی ارتش اسرائیل به «مرکز مطالعات استراتژیک بگین _ سادات» در سال 1997 سفارش داده شده بود.
این پروژه که انجام آن برعهده یکی از کارشناسان و افسران ساق نیروهای ویژه اسرائیل به نام «ساموئل گوردن» قرار داشت در نهایت به نام «جنگ هوابرد ضد چریکی»؛ حزب‌ا... در جنوب لبنان تحت نظر گروه مطالعات سیاسی _امنیتی خاورمیانه آن مرکز به سال 1998 به انجام رسید. دکترین عقاب و افعی که از دل این پژوهش بیرون آمد ناظر بر یک استراتژی مدرن و جدید عملیات ویژه هوابرد بود.

تاسیس یک نیروی ویژه هوابرد به شکل دربست که به امر جنگ ضد چریکی اختصاص داده شود، البته با حمایت تمام عیار نیروی هوایی و واحد‌های هوانیروز».

این استراتژی در زمان ریاست سرلشکر شائول موفاز بر ریاست ستاد کل(2002 _ 1998) و فرماندهی سرتیپ دوم «گابی اشکنازی» بر فرماندهی شمالی(2002 _ 1998) عملیاتی شد. البته پرواضح است که این استراتژی جدید نیز درعمل چندان کاری از پیش نبرد و اسرائیل در نهایت در ژوئن 2000 از لبنان فرار کرد. و مشت آهنین دکترین کیدون در برابر سندان مقاومت شکسته شده بود.

*شکست «کیدون»در جنگ اشباح

به بهانه به اسارت درآمدن 2 سرباز اسرائیلی در جولای 2006، ارتش اسرائیل هجومی سراسری به لبنان را تحت عنوان «سیر دگرگونی» آغاز نمود.عملیاتی نظامی که از حیث سیاسی، نظامی، استراتژیک و اطلاعاتی در تاریخ جنگهای اسرائیل بی‌مانند شد.

جنگی نیابتی که اسرائیل به نیابت از امریکا بر ضد حزب‌ا... آغازکرد. مسیر دگرگونی نیز آن چنان پیش رفت که در نهایت مرکز ثقل استراتژی جنگی آن برعهده نیروهای کیدون نهاده شد. طی سالهای 2000 تا 2006، نیروهای کیدون مشارکت تنگاتنگی در سطح سرکوب «انتفاضه الاقصی» و «شورش‌های مردمی»و «جنگهای چریکی» در عراق برعهده گرفت. از آنجا که نیروهای کیدون در حوزه جنگ‌های چریک شهری در منطقه خاورمیانه بسیار کارآزموده‌تر و زبده‌تر ازنیروهای ویژه امریکایی حتی نیرویی چون «دلتا» است، لذا آمریکایی‌ها از این نیروها در عراق استفاده بسیار نمودند. بارزترین این موارد، بهر‌ه‌گیری نیروهای امریکایی از یکان ضربت ویژه ضد چریکی «اگوز» به همراه گردان«گیدعون» (هر دو جمعی تیپ گولانی) در حمله به شهر نجف در سال 2003 علیه نیروهای مقتدی صدر (جیش المهدی) بود.

نیروهای کیدون ارتش در جنگ 34 روزه لبنان، در حکم مرکز ثقل استراتژیک عملیات مسیر دگرگونی قلمداد می‌شد. عملیاتی که پیش از هر چیز ترسیم سیستم کنترل و فرماندهی آن ضرورت دارد.

در این سیستم کنترل و فرماندهی CONTROL _ COMMAND، ارتش اسرائیل ازیک فرماندهی عالی (استراتژیک) و یک فرماندهی در صحنه (تاکتیکی) برخورداربود.

ریاست ستاد کل ارتش (سرلشکر دان حالوتص)، معاون وی (سرتیپ موشه کاپلنسیکی) مدیر عملیات ستاد کل (سرتیپ آیزنکوت) و فرمانده نیروی زمینی(سرتیپ بنی گانتر) اجزا اصلی فرماندهی عالی در ستاد کل ارتش را تشکیل می‌دادند (فرماندهی استراتژیک). فرماندهی در صحنه (تاکتیکی_ عملیاتی) امادر اختیار «فراندهی شمالی» قرار داشت.

فرماندهان ارشد «فرماندهی در صحنه» عبارت بودند از «سرتیپ اودیآدام» (فرمانده شمالی) و «سرتیپ دوم گال هیرش (رئیس ستاد فرماندهی شمالی وفرمانده لشکر 91 زرهی). تمامی واحد‌های زمینی (زرهی، پیاده، ویژه، اطلاعات و ...) به انضمام واحد‌های هوانیروز به غیر از واحد‌های نیروی هوایی درصحنه عملیات زمین و هوابرد تحت فرماندهی ستاد فرماندهی شمالی قرار داشت.

تمامی این واحد‌ها عبارت بودند از 4 لشکر زرهی، 7 تیپ پیاده و زرهی،4 تیپ ویژه پیاده و هوابرد (نیروهای ویژه، یک گردان اطلاعات _ شناسایی، 2گردان رزمی _ مهندسی به انضمام 10 واحد ضربت ویژه نیروی زمینی و چند واحدضربت ویژه دریایی و هوابرد.

سیستم فرماندهی اسرائیل در جنگ لبنان از نیمه دوم جنگ 33 روزه (ازحدود روز بیستم) به علت بروز آشکار ضعف شدید در سیستم فرماندهی و کنترل وهمچنین بی‌لیاقتی و عدم کفایت فرماندهی عملیات توسط فرماندهی در صحنه، به دستور سرلشکر هالوتص (فرمانده کل ارتش) سرتیپ اودی آدام از کار برکنار وبه جای وی «سرتیپ گابی اشکنازی» «که پیش از این فرمانده منطقه شمالی (2002_ 1998) و معاونت ستاد کل (2004_ 2002) برعهده داشت» به فرماندهی شمال منصوب و معاون ستاد کل، سرتیپ کاپلنیسکی فرماندهی ارشد در صحنه را راسا برعهده گرفت. فرماندهی نیروهای ویژه بر عهده سرتیپ دوم یوسی هیمان بود که همزمان 4 تیپ پیاده و چترباز را به همراه 10 واحد ضربت ویژه برعهده داشت.به لحاظ نمودار سازمانی سیستم فرماندهی و کنترل ارتش اسرائیل در اینجنگ رامی‌توان این گونه ترسیم نمود.

در تمامی جنگ‌های اسرائیل، سرالاسرار توفیقات نظامی اسرائیل را «دست برتر اطلاعاتی» و «اشراف کامل خبری» دانسته‌اند. رژیم صهیونیستی به مددسرویس‌های اطلاعاتی خود به ویژه واحد اطلاعات نظامی خود، «آمان» توانسته بود با اشراف کامل بر نقاط ضعف و قوت دشمن به خوبی از آنها بهره ببرد.مقوله‌ای که در جنگ اخیر حاصل نشد. با وجود آنکه ارتش اسرائیل از وجودگردان اطلاعات شناسایی «شاهان» وابسته به فرماندهی اطلاعات نیروی زمینی به انضمام شبکه‌های جاسوسی موساد در خاک لبنان و انواع و اقسام ابزارهای تکنولوژیکی کسب اطلاعات از ماهواره‌های نظامی افق 1 تا 6 گرفته تاهواپیماهای با سرنشین و بدون سرنشین جاسوسی و بالن‌های جاسوسی _ که 24ساعته وجب به وجب خاک لبنان را می‌کاویدند باز هم ارتش این رژیم در واقع از حزب‌ا... و توان نظامی مقاومت اسلامی هیچ نمی‌دانست. اسرائیل گمان می‌کرد که با بمباران تمامی نقاط استراتژیک و شناسایی شده حزب‌ا... چون ستاد مرکزی آن، ساختمان المنار، خانه سید‌حسن نصرا... و دیگر فرمانده ان حزب‌ا... و ... کار حزب‌ا... را خواهد ساخت غافل از آنکه حزب‌ا... بسیار پخته‌تر و ورزیده‌تر از آن است که به این راحتی به دام افتد.

«پس از ناکام ماندن استراتژی عملیات ویژه عقاب و افعی» در تجربه لبنان تا پیش از سال 2000، فرماندهان نیروهای ویژه ارتش اسرائیل برای جنگ34 روزه با باز تعریف مجددی از دکترین کیدون و تجربه تلخ استراتژی عقاب وافعی، استراتژی «تارهای عنکبوتی» را برای حذف حزب‌ا... ارایه دادند. ازآنجا که اساس هر عملیات نظامی را اطلاعات جامع و کامل تشکیل می‌دهد و این قاعده در عملیات‌های ویژه با قاطعیت بیشتری جای است، نیروهای کیدون نیز ازاین قاعده مستثنی نبودند.

تارهای عنکبوتی که ناظر پیاده‌سازی نیروهای ویژه اسرائیل به وسیله«هلی برد» در پشت نیروهای مقاومت اسلامی به شکل تارهای عنکبوت به منظورکشته یا اسیر نمودن آنها بسیار دقیق و فنی طراحی شده بود اما از یک مشکل بزرگ رنج می‌برد.

فقدان اطلاعات درباره تعداد، ساختار، شیوه، تاکتیک جنگی، پشتیبانی،سیستم کنترل و فرماندهی و ... چریکهای مقاومت اسلامی حزب‌ا... این گونه بود که ورزید‌ه‌ترین و زبده‌ترین نیروهای ویژه اسرائیل باید با چریکهایی می‌جنگیدند که از آنان هیچ نمی‌دانستند و این چنین بود که در محافل رسانه‌ای و نظامی جنگ نیروهای کیدون با چریکهای حزب‌ا... «جنگ اشباح»shadow war لقب گرفت. در جنگ اشباح حزب‌ا... با استفاده از بدیع‌ترین وپیچیده ترین شیوه‌ها و تاکتیک‌های جنگی در چهارچوب استراتژی جنگ چریکی _که هم اکنون نیز در زمره ناشناخته‌ترین شیوه‌های جنگ چریکی است و شگفتی فرماندهان، استراتژیست‌ها و متخصصین نظامی جهان را برانگیخته است _نیروهای کیدون و به طریق اولی ارتش اسرائیل را به شکست کشاند.

تمامی 4 لشکر رزمی، 11 تیپ پیاده به انضمام تیپ‌ها و گردانهای پشتیبانی و نیروهای ویژه و پشتیبانی 100 فروند جنگنده بمب‌افکن f.16 ودهها فروند هلی کوپتر آپاچی به استعداد بیش از 40 هزار نفر نیرو نتوانستندبر یک سازمان کوچک چریکی غلبه یابند و حتی از آن شکست خوردند. بنا بر قول روزنامه صهیونیستی «هاآرتص» 1 لشکر زرهی و 2 تیپ گولانی و هوابرد اسرائیل دو هفته تمام در بنت جیل اسیر دستان تنها 50 چریک حزب‌ا... بودند و این ازعجایب جنگهای تاریخ معاصر است.

چهارمین قدرت نظامی جهان و نیروهای کیدون‌اش اسیر دستان رزمندگان شبح‌وار حزب‌ا... بودند. رزمندگان حزب‌ا... سایه‌وار چنان کردند که چهارمین قدرت نظامی جهان مجبور شود تا فرماندهی در صحنه خود را در حین جنگبرکنار و فرمانده جدیدی برگزیند. چیزی که در تاریخ اسرائیل بی‌نظیر بودهاست. نیروهای ویژه اسرائیل در بنت جیل، مارون الرس، عشرون بعلبک (با پیادهکردن 300 کماندو از تیپ هوابرد برای ربودن سید‌حسن)، مرجعیون و ... بارهاو بارها شکست سنگینی از حزب‌ا... خوردند.

هند از اسرائیل سیستم های دفاع هوایی می خرد

توسط : سهیل تاریخ : پنج شنبه 88/5/29

سامانه دفاع هوایی کوتاه ،میانبرد اسپایدر

هند برای تقویت سامانه دفاعی قدیمی خود و حمایت از نیروها و تانک هایش در برابر هرگونه تهدید هوایی قصد دارد به زودی سامانه موشکی ضد هواپیما از رژیم صهیونیستی بخرد.

یک مسئول بلندپایه در وزارت دفاع هند که خواست نامش فاش نشود روز سه شنبه با اعلام این خبر گفت "

شورای خریدهای تسلیحات دفاعی هند به ریاست " ا . ک . انتونی " وزیر دفاع این کشور ، قرار داد نظامی را به ارزش میلیاردها دلار برای خرید موشک های ضد تانک! با شرکت صنایع نظامی اسرائیل " رافائل " امضاء کرد."
اعضای شورای خریدهای تجهیزات دفاعی هند از نیروهای سه گانه ارتش این کشور ( دریایی ، هوایی و زمینی ) تشکیل شده است.

بر اساس این قرار داد ،

تل آویو به زودی دهلی نو را به موشک واکنش سریع و زمین به هوای " اسپایدر" که قدرت حمایت از تانک ها و خودروهای زرهی را در برابر حملات هوایی دشمن دارد مجهز می کند.

به گزارش خبرگزاری شین هوا از دهلی ،

موشک های زمین به هوای " اسپایدر " از یک موشک انداز بر روی کامیون بهره می گیرد که سیستم راداری فعالی دارد و این موشک با اشعه مادون قرمز کار می کند که با تکیه بر آن می توان جنگنده ها ، بالگردها ، هواپیماهای بدون سرنشین و بمب های هوشمند را رهگیری و منهدم کرد.

روسیه تانکهای T-72 لیتوانی را مدرنیزه می کند نظر

توسط : سهیل تاریخ : پنج شنبه 88/5/29

روسیه قراردادی برای مدرنیزه سازی تانکهای ت-هفتاد و دو لیتوانی منعقد کرده است.
روزنامه اینترنتی روسی ایزوستیا در شماره امروز خود می نویسد:‌ به گفته کنستانتین بیریولین معاون مدیر اداره فدرال همکاریهای فنی و نظامی روسیه در حال حاضر گفتگو بین دو طرف در این زمینه ادامه دارد.

بنا به این گزارش در سال دو هزارو شش مسکو و تریپولی گفتگوهایی در خصوص مدرنیزه سازی یکصد و چهل و پنج دستگاه تانک ت-هفتاد و دو و فروش چهل و هشت دستگاه دیگر از این تانکها انجام دادند اما هیچ گزارشی در خصوص انعقاد قرارداد بین انها منتشر نشد.
به گفته کنستانتین ماکیینکو معاون مدیر مرکز تجزیه و تحلیل، راهبردها و فناوریهای روسیه نیمی از دو هزار تانکی که لیتوانی در اختیار دارد عملا قابل استفاده نیستند و به عنوان نمونه یکصد فروند از دویست تانک ت-هفتاد و دو این کشور هم کاملا از کار افتاده اند.
گفتنی است لیتوانی در نیمه دوم قرن بیستم بزرگترین خریدار تسلیحات ساخت شوروی بود و بیست میلیارد
دلار صرف خرید انواع جنگ افزارها از جمله سی فروند هواپیما، چهار هزار تانک و انواع موشکها و تجهیزات دریایی و اتش زا کرد.

آشنایی با سلاح شات گان Remington 870

توسط : سهیل تاریخ : پنج شنبه 88/5/29

رمینگتون 870 توسط کارخانه رمینگتون امریکا در سال 1950 معرفی گردید و بسرعت به یکی از محبوب ترین ShotGun های زمان خود مبدل شد. این سلاح در سال 1960 عملیاتی شده و اولین بار توسط پلیس ایالات متحده بعنوان سلاح نیروهای مخصوص و پلیس ضد شورش برگزیده شد.
خوش دست بودن این اسلحه موجب گردید که از همتایان قبلی خود (Winchester1200&Mossberg590) سبقت گرفته و در سال 1970توسط ارتش ایالات متحده خریداری شده و هزار قبضه از آن در اختیار نیروی دریایی امریکا قرار گیرد. همانطور که میدانید سلاحهای ShotGun دارای یک مخزن برای ذخیره گلوله هستند.این مخزن به موازات لوله اصلی و در زیر سلاح قرار گرفته و گنجایش 7 یا 8 گلوله به بالا (بسته به مدل و طول سلاح) را دارد.

روش کار در این سلاح به این صورت است که ابتدا گلنگدن اسلحه که با روکش چوبی یا پلاستیکی پوشیده شده است را از زیر لوله با فشار دست به سمت خود کشیده و در این حالت گلنگدن بصورت باز و ثابت می ماند.سپس تعدادی فشنگ ( بسته به گنجایش مخزن) را از محل پوکه پران یکی یکی درون مخزن قرار می دهیم و پس از پر شدن ظرفیت سلاح گلنگدن را با فشار دست به جلو هول داده و با تکرار این وضعیت سلاح را مسلح می کنیم.

گلوله های این سلاح از انواع مختلف میباشد.معروف ترین آنها در کشور ما اصطلاحا چارپاره نامیده می شوند ولی گلوله های متنوعی که محتوی تعداد زیادی ساچمه یا محتوی یک تکه فلز با اشکال نامنظم و همچنین گلوله های مخصوص میباشند نیز در این سلاح استفاده می شوند. البته گلوله های محتوی ساچمه های کئوچویی یا پلاستیکی که نوعا غیر کشنده هستند نیز توسط پلیس ضد شورش استفاده می شود.

نسل جدید رمینگتون با عنوان M870 نیز در سالهای اخیر تولید شده که یک اسلحه ShotGun مخصوص نبردهای کلاسیک بوده ودر اختیار بسیاری از ارتشهای دنیا قرار دارد. مدل های جدید این سلاح قابلیت های مختلفی دارد که از جمله این قابلیت ها میتوان به تعویض مخزن گلوله ها-نصب درجه نشانه روی-نصب لایتر-حذف قنداق و امکان نصب مدل کوچکتر این سلاح در زیر تفنگهای کارابینM4 و M16 نام برد و مدلهای حرفه ای این سلاح گنجایش 18 فشنگ را نیز دارا هستند.
البته همانطور که میدانید تعویض مخزن این سلاح به دو منظور انجام می شود1-کاهش وزن سلاح-2-امکان حمل گلوله های بیشتر.

عمل نشانه روی در این سلاح تقریبا بی معنی است چرا که معمولا گلوله های این سلاح محتوی تعداد زیادی ساچمه- چارپاره یا تکه های نامنظم فلزی است و بصورت دسته ای به سمت هدف حرکت می کنند ولی به رحال در برخی از مدلهای این سلاح یک مگسک کوچک در جلو و یک سایت چشمی ابتدایی نیز در انتهای لوله نصب شده است. سابقه خدمت این سلاح در نیروی پلیس ایران به سالهای 1356 باز می گردد که در آنزمان کمیته مشترک شهربانی وقت بدنبال سلاحی پرقدرت برای سرکوب انقلابیون بود و به همین علت اقدام به خریداری این سلاح نمودند.

در سالهای پس از انقلاب استقبال چندانی از این سلاح در قبل و بعد از ادغام نیروی انتظامی نشد و مدلهای موجود این سلاح بیشتر برای آموزش و در نمایشگاهها استفاده و به ندرت عملیاتی شد. در سالهای اخیر و با توجه به استفاده از آخرین تکنیک های پلیسی این سلاح مورد توجه یگانهای ویژه نیروی انتظامی قرار گرفته و در برخی از رژه ها و رزمایشها در دستان پرتوان پرسنل زحمت کش نیروی انتظامی دیده شده است.

روسیه آماده بررسی امکان صدورتجهیزات هوایی نظامی به ایران است نظر

توسط : سهیل تاریخ : پنج شنبه 88/5/29

الکساندر میخییف" معاون مدیرعامل کمپانی انحصاری صادرات تسلیحات و تجهیزات نظامی روسیه "روس آبارون اکسپورت" روز چهارشنبه در چارچوب نمایشگاه بین المللی هوافضای "ماکس-2009" اعلام کرد که روسیه آماده بررسی پیشنهادات احتمالی ایران برای خرید تجهیزات نظامی هوایی است.
وی گفت: ما با ایران همکاری های درازمدتی از جمله با صنایع هوایی این کشور داریم. اگر آنها به تجهیزات هوایی ترابری و نظامی ما تمایل نشان دهند، ما این پیشنهادات را بررسی می کنیم.
ژوکوفسکی، 28 مرداد، خبرگزاری «ریا نووستی»

آشنایی با موشک تاکتیکی Kh-29 نظر

توسط : سهیل تاریخ : پنج شنبه 88/5/29

( کد ناتو: AS-14 Kedge) از نسل سوم موشک های هوا به زمین تاکتیکی ساخت شوروی است که در دو مدل هدایت لیزری و هدایت تلویزیونی طراحی طراحی و توسعه داده شده است

طراحی و ساخت:

طراحی و ساخت موشک Kh-29 در سال 1975 در دفتر مهندسی KB Molnia (با نام قبلی OKB-4 ) واقع در مسکو به سرپرستی Matius Bisnovat اغاز شد. زمینه تخصصی این گروه موشک های هوا به هوا بود به گونه ایی که در کارنامه کاری این گروه نمونه هایی موفقی از موشک های هوا به هوا نظیر(R-8, R-4 (K-80 و R-40 به چشم می خورد . طرح(Izdelye 64 (product 64 که بعدا به Kh-29 تغییر نام داد اولین موشک هوا به زمین ساخت این تیم بود .به هر حال در سال 1977 و با مرگ Matius Bisnovat تمامی طرح های موشکی این شرکت به دفتر مهندسی OKB-134 ) Vympel سابق ) از Tushino در نزدیکی مسکو منتقل شد. حال در دفتر مهندسی جدید برنامه موشکی Kh-29 به سرپرستی G. Khokhlov ادامه می یافت ناگفته نماند که از سال 1981 سرپرستی ساخت این طرح به Genadiy Sokolovskiy واگذار شد . در سال 1994 Sokolovskiy سرپرست مرکز ساخت و توسعه FGUP GosMKB “Vympel” که از دفتر سابق مهندسی و برنامه های ساخت و ارتقا موشک Kh-29 تجدید سازمان شده بود شد(رهبری ساخت Kh-29 از این به بعد بر عهده Avangard L. Kegeles قرار گرفت).
اواین ازمایش Kh-29 در سال 1976 انجام شد و پس طی ازمایشات فنی مختلف در سال 1980 در دو مدلKh-29L با هدایت نیمه فعال لیزری وKh-29T با هدایت تلویزیونی وارد خدمت شد.

در ابتدا موشک( Kh-29L (“Izdelye 64L و ( Kh-29T (“Izdelye 64T بوسیله کارخانه Leningradskiy Severny Zavod (کارخانه شمالی لنینگراد) تولید شدند و در سال 1982 تولید این موشک به کارخانه BAPO “Iglim” واقع در باکو سپرده شد.پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی دوباره تولید انبوه موشک Kh-29 به کارخانه Leningradskiy Severny Zavod سپرده شد. با وجود توقف تولید در سال 2003 هنوز امار دقیقی از تعداد موشک های ساخته شده وجود ندارد ولی به هر حال گمان می رود که موشک های موجود تا چندین سال اینده در خدمت باقی بمانند.

قسمت های اصلی:

موشک Kh-29 از پنج قسمت (بخش) اصلی تشکیل شده است. در جلوی موشک (دماغه) جستجوگر نیمه فعال لیزری 24N1 ساخت NPO Geofizyka قرار دارد .این جستجوگر دقیقا همان جستجوگری است که در موشک Kh-25ML استفاده شده است (و در هدایت تلویزیونی به جای جستوگر لیزری یک سیستم الکترواپتیک قرار دارد) .در پشت جستجوگر واحد کنترل موشک قرار دارد که تمام باله های کوچک جلویی و باله های بزرگ عقبی موشک را کنترل می کند.در میانه موشک(بعد از واحد کنترل) کلاهک موشک به وزن 317 کیلوگرم قرار داده شده است .کلاهک دارای نوع و شکل مخصوصی برای نفوذ در لایه های بتن است به گونه ایی که قابلیت نفوذ در یک متر بتن پس از 3 متر لایه خاک (قبل از انفجار) را دارا می باشد در واقع حرکت موشک به گونه ایی است که در هنگام اصابت به هدف در حالتی تقریبا عمودی نسبت به هدف قرار می گیرد به همین دلیل است که قادر به نفوذ به عمق 3 متری خاک قبل از انفجار می باشد (مانند تصویر زیر).پس از کلاهک مجموعه فیوز قرار دارد که برای انفجار فوری (جهت انهدام سریع اهداف نظیر پل ها) و یا انفجار تاخیری (برای نفوذ و انهدام اهداف تقویت شده) بکاربرده می شود.در انتهای موشک هم موتور راکتی با سوخت جامد تعبیه شده است.این موتور از نوع PRD-228 است که در مدت زمانی 3.2 تا 6.2 ثانیه ایی (کل زمان کارکردی) نیروی رانشی 228 کیلو نیوتنی (51,500 پوند) را برای موشک فراهم می سازد که این پیشران باعث ایجاد سرعت میانگین 1.2 ماخ می شود.(در انتهای موشک یک محفظه گاز نیز وجود دارد که وظیفه اش تامین نیرو برای کنترل موشک است)

جزییات:

موشک Kh-29L توانایی پرتاب از فاصله 2-3 تا 8-10 کیلومتری در ارتفاع 200-10.000 متری در سرعتی بین 600 تا 1205 کیلومتر بر ساعت را دارا است .این موشک بر حسب ارتفاع پرتابی خود دارای سه حالت راه اندازی وپرتاب است به گونه ایی که از ارتفاع 200 تا 500 متری به صورت پرواز افقی , از ارتفاع 800 تا 2000 به حالت شیرجه سطحی و از ارتفاع 1500 تا 4000 (ارتفاع مطلوب) با شیرجه تندتر به سمت هدف نیل می کند.
Kh-29L دارای طول 3.8 متری با قطر 380 با دهانه بال (پهنای بال) 1100 میلیمتر است همچنین این موشک دارای وزن 660کیلوگرمی می باشد.

نمونه Kh-29T مجهز به یک جستجوگر تصویربرداری Tubus-2 TV ساخت NPO Impuls است که در باند موج 0.4 تا 0.95 ?m کار می کند.
این موشک قبل از پرتاب تصویری از محل مورد نظر را بر روی صفحه نمایش موجود در کاکپیت جنگنده نمایش داده (طریقه هدف گیری) و پس از پرتاب از نوع شلیک و فراموش کن (fire-and-forget) می باشد.Kh-29T کمی سنگین 680 کیلویگرم است و دارای سرعت پرواز کمتری نسبت به نمونه Kh-29L است.این موشک با طول 3.8 متری و قطر 380 میلیمتری دارای کمینه برد 3 و بیشینه برد 12 کیلومتر است .

نمونه های ساخته شده:

1 -(Kh-29L (Izdeliye 63, Kedge-A : دارای هدایت نیمه فعال لیزی با بیشترین برد 8-10 کیلومتر
2 - Kh-29ML : یک نمونه به روز شده موشک از موشک فوق
3 -(Kh-29T (Izdeliye 64, "Kedge-B : نمونه هدایت تلویزیونی با بیشترین برد 12 کیلومتر
4 - Kh-29TD) Kh-29TE) : نمونه برد بلند ساخته شده از Kh-29T با بیشینه برد 30 کیلومتر با کمینه برد 3 کیلومتر و ارتفاع قابل پرتاب 200-10.000 متر
5 - Kh-29MP : احتمالا نمونه ضد رادار ساخته شده برای انجام عملیلات غافلگیرانه
6 - Kh-29D : د نمونه ارتقا یافته شده Kh-29T با دوربین تصویربرداری فروسرخ که عملیات در شب و روز را برای موشک ممکن می سازد
مشخصات کلی موشک :
---------------------------------
نوع:موشک هوا به سطح
کشور سازنده (اصلی): اتحاد جماهیر شوروی
---------------------------------
طراح:Matius Bisnovat
سال ساخت:1975
تولید کننده:Vympe
تولید:1980- 2003
--------------------------------
وزن:
Kh-29L :660 kg
Kh-29T :685 kg
Kh-29TE :690 kg
طول:
Kh-29L/T :390 cm
Kh-29TE :387.5 cm
قطر:
38.0 cm
-------------------------------
نوع کلاهک:HE
وزن کلاهک:320 kg
-------------------------------
موتور: راکتی با سوخت جامد
پهنای باله: 110 سانتی متر
بیشترین برد عملیاتی:
Kh-29L :10 km
Kh-29T :12 km
Kh-29TE :30 km
سرعت:1,470 km/h
Kh-29ML :900–1260 km/h
سیستم هدایت:
Kh-29L : semi-active laser
Kh-29T/TE : passive TV
پلتفرم پرتابی:
Kh-29L&T: MiG-27K , MiG-29M , Su-27UB , Su-30MK , Su-39
Kh-29L : Su-25 فقط
Kh-29T : Su-35فقط
همچنین: MirageF1E , Su17\22 , Su 24 , Su33 , Su34 , Su35
کشورهای دارنده (رسمی): روسیه , بلاروس , اوکراین , لهستان , چین , هند و سوریه

نقشه پراکندگی kh-29 (رسمی و غیررسمی)

آزمایش نمونه دوم از جنگنده های نسل پنجم روسیه آغاز شد نظر

توسط : سهیل تاریخ : پنج شنبه 88/5/29

ژنرال "الکساندر زلین" فرمانده کل نیروی هوایی روسیه روز پنجشنبه اعلام کرد که نیروی هوایی آزمایش نمونه دوم از جنگنده های نسل پنجم را آغاز کرده است.
وی در چارچوب نمایشگاه بین المللی هوافضای "ماکس-2009" به خبرنگاران اطلاع داد: آزمایشات زمینی دومین هواپیما آغاز شده است.
به گفته وی همزمان وزارت دفاع تصمیم گرفت که تولید بزرگترین هواپیمای ترابری جهان موسوم به "روسلان" را احیا کند.
فرمانده کل نیروی هوایی روسیه گفت: ما به این هواپیما نه تنها برای حمل محموله های تجاری بلکه برای اهداف نظامی نیاز داریم. در حال حاضر این هواپیماها پروازهای تجاری برای کمپانی هوایی "ولگا-دنپر" انجام می دهند که نیروهای ناتو را به عراق منتقل می کنند.
هواپیمای "روسلان" که در سال 1982 در اوکراین تولید شد، می تواند تا 130 تن بار را به فاصله بیش از 3 هزار کیلومتر منتقل کند. در اوکراین تولید اینگونه هواپیماها متوقف شده و در روسیه تاکنون این کار نمی توانست آغاز گردد.

سلام

توسط : سهیل تاریخ : سه شنبه 88/5/27

سلام به همه دوستان. یه عذر خواهی به همه شما بدهکارم بابت این مدت تاخیر. امیدوارم بنده رو عفو کنین.

با دست پر برگشتم حال کنبن. فعلا

موشک Kh-31 نظر

توسط : سهیل تاریخ : سه شنبه 88/5/27

(کد ناتو: AS-17 Krypton) موشک کروز هوا به زمین ساخت روسیه است که در دو دسته ضدکشتی و ضد رادار توسعه داده شده است.

ساخت:
به دلیل گسترش موشک های زمین به هوا (SAMs) عملیات غافلگیرانه( SEAD ) تبدیل به یک الویت برای هر نیروی هوایی مدرنی شده بود.در همین راستا حدف کردن رادارهای جستجوگر و کنترل اتش واحدهای پدافند موشکی یک ضرورت تلقی می شد.بدین منظور موشک های ضد رادار(ARMs(Anti Radar Missile می بایستی دارای برد کافی (برای در امان قرار دادن جنگنده از محدوده برد موشکی پدافند) سرعت بالا برای کاهش خطر انهدام موشک و یک جستجوگر برای کشف رادار می شدند .(اما ARMs لازم نبود که یک کلاهک ویژه و بزرگ را حمل کنند) .

اولین موشک ضد رادار اتحاد جماهیر شوروی بوسیله دفتر مهندسی Raduga OKB (که عهده دار طراحی موشک برای بمب افکن های سنگین شوروی بود )ساخته شد. موشک Kh-22P از طرح موشک 6 تنی Kh-22 (کد ناتو : AS-4 Kitchen ) ساخته شد.تجربه بدست امده از این طرح باعث ساخت موشک Kh-28 (کد ناتو : AS-9 Kyle ) شد که قابل حمل توسط جنگنده های تاکتیکی Su-17 , Su-7B و Su24 می بود. AS-9 سرعت 3 ماخ و 120 کیلومتر برد داشت(بیشتر از نمونه معاصر (موشک استاندارد)).در سال 1970 موشک Kh-28 مبنای موشک موفق Kh-58 شد و در واقع موشکKh-28 در غالب طرح Kh-58 کامل شد (موشکKh-58 در واقع از لحاظ سرعت و برد شبیه Kh-28 بود و در واقع تفاوت انها در جایگزینی موتور دو گانه سوز موشک با یک موتور بسیار امن تر سوخت جامد RDTT بود).

توسعه موشک ضد هوایی پیچیده تر نظیر پاتریوت (MIM 104 Patrior) و سیستم سپر جنگی نیروی دریایی ایالات متحده موسوم به ( ACS ) باعث فشار بیشتر بر اتحاد شوروی شد تا موشک های ضد راداری بهتری را تولید کند. اینجا بود که دفتر طراحی Zvezda-Strela در این مورد از یک زاویه های مختلف به کمک Raduga آمد (داشتن یک ایده در مورد یک موشک سبک هوا به هوا) به هر حال در اواسط سال 1970 بود که انها خانواده موفق موشک های کوتاه برد هوا به سطح Kh-25(کد ناتو: AS-10 Karen ) را ساختند که شامل موشک ضد رادارKh-25MP (کد ناتو:As-12 Kegler ) می شد.Zvezda کار بر روی موشک های ضد رادار برد بلند را در سال 1977 اغاز کرد و نهایتا بر مبنای تجربیات بدست موشک موفق kh-31 ساخته شد که اولین پرتاب اش را در سال 1982 انجام داد. kh-31 در سال 1988 وارد خدمت شد و اولین نمایش عمومی ان در سال 1991 صورت گرفت.(مدل ضد رادار ان در دبی و نمونه ضد کشتی ان در مینسک ).
در سال 1998 طرح مشترکی بین روسیه و چین بر مبنای kh-31 اغاز شد.موشک طراحی شده در روسیه با کد KR-1 و در چین YJ-91 شناخته می شود. این اعتقاد بر این است که چین موشک YJ-91 را تحت لیسانس روسیه جهت استفاده در جنگنده Su-30MKK2 توسعه داده خواهد شد.

در بسیاری از جهات موشک Kh-31 یک نمونه کوچک شده از موشک سان برن (P270 Moskit ) است. موشک به طور معمول دارای باله های چهارگانه (صلیبی شکل) برای کنترل پرواز از جنس تیتانیوم می باشد. موشک دارای دو مرحله ایجاد نیرو محرکه است به گونه ایی که درهنگام پرتاب بوستر(موتور اصلی) سوخت جامد موشک که در انتهای ان تعبیه شده به موشک سرعتی در حدود 1.8 ماخ می دهد و سپس از موشک جدا می شود پس از ان چهار ورودی هوای تعبیه شده در اطراف موشک باز شده تا گازهای حاصل از سوختن مواد سوختی موتور فعال شده رمجت را خارج کنند.موتور رمجت فعال شده باعث افزایش سرعت موشک تا سقف 4ماخ (وحتی بیشتر) می شود.

سابقه عملیاتی:
جستجوگر L-111E در مدل ضد راداری Kh-31 دارای یک انتن منحصربفرد است (یک ارایه تداخلی از امواج شش انتن نوسان گر) .جستجوگرهای ساخته شده برای چین دارای 106.5 سانتی متر طول 36 سانت قطر با وزن 23 کیلوگرم می باشند

نوع ضد رادار موشک Kh-31 با مشخصه P در سال 1988 و نوع ضد کشتی انبا مشخصه A در سال 1989 در روسیه وارد خدمت شدند و برخلاف موشک های هوا به سطح پیشین روسی قابل نصب بر روی تقریبا تمامی جنگنده های تاکتیکی روسیه از Su-17 Fitter تا MIG-31 Foxhound و تمام اعضا خانواده فلانکر بودند .همانگونه که در بالا نیز اشاره شد تعدادی موشک Kh-31P/KR-1 در سال 1997 برای چین ساخته شد اما ظاهر این موشک برای ازمایش به چین قروخته شده بود.دولت چین در اواخر سال 2002 و تقریبا اوایل 2003 میلادی سفارشی را برای خرید 200 موشک KR-1 جهت استقاده در جنگنده های Su-30MKK تقدیم روسیه کرد که این سفارش تا سال 2005 به این نیرو تحویل داده شد.در سال 2001 هند نیز تعدادی موشک Kh-31 جهت تجهیز جنگنده هایSU-30MKI از روسیه خریداری کرد که علی ظاهر این خرید شامل 60 عدد Kh-31A (ضد کشتی) و 90 عدد Kh-90P (ضد رادار) می شد.نیروی دریایی امریکا نیز 18 عدد MA-31 (یکی از انواع Kh-31 ) را از روسیه خرید که 13 عدد از انها را در بین سال های 1996-2003 استفاده کرد.موشک MA-31 قابل پرتاب از جنگنده F-4 Phantom بود که با بازنشسته شدن این جنگنده , جنگنده F-16 را برای پرتاب MA-31 اماده کردند

انواع مختلف موشک:

(Kh-31A (mod1 & mod2 (نمونه ضد کشتی) : موشک Kh-31A Mod 1 دارای طول 4.7 و قطر 0.36 متر با وزن 610 کیلوگرم می باشد در حالی که Kh-31A Mod 2 دارای طول 5.23 قطر 0.36 متری و وزن 700 کیلویی است.سیستم هدایت هر دو نوع شامل سیستم ناوبری داخلی (تا میانه مسیر) و سیستم رادار فعال (در فاز پایانی ) می باشد.Mod 1 قادر به حمل کلاهکی به وزن 95 کیلو است در حالی که  Mod 2 می تواند کلاهکی سنگین تر (به وزن 110 کیلوگرم) را حمل کند.کمینه برد هر دو نوع 5 کیلومتر است در صورتی که بیشینه برد Mod 1 70 کیلومتر و Mod 2 100 کیلومتر است.موشک Kh-31A دارای دقتی (CEP) در حدود 8 متر می باشد.

(Kh-31A Mod 2 که با کد Kh-31AD نیز شناخته می شود در واقع نمونه ارتقا داده شده  Mod1 می باشد که دچار تغییراتی از لحاظ برد و قدرت تخریب شده است)

این نمونه از موشک Kh-31 برای حمله به اهداف خود از روش Sea Skimming بهره می جوید .

(Kh-31P ( mod1 & mod2 (نمونه ضد راداری): موشک Kh-31P Mod 1 دارای طول 4.7 و قطر 0.36 متر با وزن 599 کیلوگرم می باشد. نمونه Mod 2 به طول 5.23 و قطر 0.36 متر می باشد که دارای وزن 625 کیلوگرم است.سیستم های هدایتی هر دو نمونه شامل ناوبری داخلی و راداری غیر فعال می باشد .کمترین برد این مدل 15 و بیشترین برد انها به ترتیب 110 و 200 کیلومتر است.Kh-31P دارای دقت 8 متری می باشد

(Kh-31P Mod 2 که با کد Kh-31PD نیز شناخته می شود نمونه ارتقا یافته  شده در سیستم های الکترونیکی  برد و میزان تخریبی Mod 1 است )

هر دو مدل نمونه های Kh-31A و Kh-31P  دارای سرعت کروز 2.5 ماخ در پایین ترین مرحله پروازی و 3 ماخ در بالاترین مرحله می باشند

Kh-31AM/Kh-31PM : یک بروز رسانی اساسی در سیستم های الکترونیکی و نیرو محرکه نمونه های A و P که برای سال های 2005-2006 برنامه ریزی شده بود.این بهبود ها را می توان در تعویض فیوزها  رادارها و نیرو محرکه موشک بررسی کرد.Kh-31AM از ارتقا سیستم جستجوگر Kh-31A با سیستم جدید RGS-31 و Kh-31PM از جانشینی سیستم های جستجوگر L-111, L-112 و L-113 با یک جستجو کننده چند باند L-130 کامل شدند.

MA-31: نمونه ایی از موشک Kh-31 که به عنوان یک نوع هدف مافوق صوت برای آموزش دفاع از کشتی در سال 1994 توسط روسیه طراحی و ساخته شد.این موشک چند سال بعد برای ارزیایی توسط نیروی دریایی امریکا انتخاب شد و همین امر باعث ایجاد مسیرهای مشترک بر پایه یک برنامه ارزیابی بین شرکت های Zvezda-Strela (دفتر موشک های تاکتیکی  ) و شرکت امریکایی McDonnell Douglas (بویینگ) گردید.

KR-1 : .نمونه صادراتی موشک Kh-31P که در سال 1997 به چین فروخته شد.

YJ-91 : .نمونه چینی موشک Kh-31 که نسبت به نمونه اصلی دارای طول و سرعت بیشتر بود که برای هدف قرار دادن اجسام دریایی از یک رادار فعال بهره می برد.

در سال 1992روسیه خبر یک نمونه هوا به هوا با رادار فعال \غیرفعال و برد 200 کیلومتر از Kh-31  که برای مقابله با هواپیماهای پشتیبانی (اواکس) مدنظر بود( ملقب به قاتل اواکس ) را در نمایشگاه هوایی مسکو اعلان کرد.  این موشک دارای برد کمتری در مقایسه با  موشک های 300و 400 کیلومتری R-37 و R-172 می بود ولی قادر بود بر اغلب جنگنده های تاکتیکی روسیه بارگذاری شود. به هر حال از ساخته شدن چنین موشکی هنوز مدرکی بدست نیامده است ولی می توان متصور بود که این خبر در حد یک شایعه باقی بماند

منابع:
http://en.wikipedia.org
http://www.missilethreat.com

1 2 3 >

پیامهای عمومی ارسال شده

+ پرتاب موفقیت آمیز موشک سجیل 2 با فناوری پیشرفته

+ سلام. بازدید وزیر دفاع ار کاکپیت اف-16 ونزوئلا یا علی